Τι μπορεί να σου δείξει τον δρόμο σου όταν είσαι χαμένος; Ίσως να είναι το μικρό παιδί μέσα σου. Τουλάχιστον έτσι έγινε με εμένα όταν οι αποφάσεις για το μέλλον μου και την ενήλικη ζωή μου με έκαναν να χαθώ. Το παιδί μέσα μου θυμήθηκε όλες τις στίβες με γυναικεία περιοδικά που μάζευα με μανία, όλα τα αυτοσχέδια περιοδικά που έγραφα, εικονογραφούσα και “κυκλοφορούσα” μόνη μου στη μαμά μου και τις φίλες της. Έτσι λοιπόν κατάλαβα πως η δική μου μοίρα στη ζωή είναι να ακολουθήσω τα πάθη που είχα μικρή και να που τώρα η απόφαση αυτή με βρήκε να μην γράφω μόνο για τη μαμά μου και τις φίλες της αλλά για εκατομμύρια κόσμο. Παράλληλα ο ελεύθερος μου χρόνος με βρίσκει σε μια πισίνα, σε ένα ποδήλατο ή σε έναν δρόμο να τρέχω ενώ προετοιμάζομαι για τον επόμενο αγώνα τριάθλου ή να παίζω με τον αγαπημένο μου χνουδωτό φίλο τον Μάρκο, με τον οποίο μοιάζουμε τρομακτικά πολύ!