Στα 8 της υποδύθηκε την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε παιδική ηλικία, στα 9 της έπαιξε στη σπουδαία παραγωγή του MEGA «Το Νησί», στα 26 της είναι η Βασιλική στη «Γη της ελιάς», ενώ έχει ήδη στις προθήκες της τα πρώτα της βραβεία από κινηματογραφικά φεστιβάλ, τα οποία κέρδισε για τη συμμετοχή της σε δύο ξένες παραγωγές. Η ηθοποιός μοιράζεται μαζί μας το πάθος της για τη δουλειά της, τα μυστικά της καλογραμμένης σιλουέτας της και τα ισορροπημένα όνειρά της.
Τι συμβαίνει στη «Γη της ελιάς» του MEGA με τη Βασιλική;
Έχουμε να περιμένουμε πάρα πολλά και ανατροπές σε ό,τι την αφορά. Μπαίνει στη ζωή της ένας ακόμα άντρας που θα ταράξει την ηρεμία και τα νερά της. Είναι ο Στέφανος (Αντρέας Γεωργίου). Από εκεί και πέρα, θα βλέπουμε πώς θα το διαχειρίζεται. Η αλήθεια είναι όμως ότι η ηρωίδα μου θα βρεθεί σε μια έντονη εσωτερική διαμάχη.
Θέατρο θα κάνεις;
Ναι, είμαι σε πρόβες για την παράσταση «Η Παναγία των Παρισίων», σε σκηνοθεσία Ρέινας Εσκενάζυ και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη, στο ρόλο της Εσμεράλδας. Θα είναι μια παράσταση για όλη την οικογένεια και περιμένω πώς και πώς να ξεκινήσουμε.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΝΙΚΟΛ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ (D-TALES), ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΥΡΚΟΥ, ΜΑΚΙΓΙΑΖ/ΧΤΕΝΙΣΜΑ: ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΓΕΝΤΗ.
Άρχισες να παίζεις από τα 8 σου χρόνια, όταν υποδύθηκες την Αλίκη Βουγιουκλάκη ως παιδί. Πριν από εκείνη την εμπειρία, ήθελες να γίνεις ηθοποιός;
Δεν είχα πει ότι θα γίνω ηθοποιός, αλλά ήταν κάτι που μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον. Όταν είδα άλλα παιδάκια να παίζουν στην τηλεόραση, σκέφτηκα «αυτά μπορούν, γιατί να μην μπορώ κι εγώ;» και ζήτησα από τους γονείς μου να βρουν έναν τρόπο να μπω σε όλη αυτήν τη διαδικασία. Όταν λοιπόν μου δόθηκε η ευκαιρία να ενσαρκώσω την Αλίκη Βουγιουκλάκη, σε ηλικία 8 ετών, τότε επιβεβαίωσα ουσιαστικά αυτό που ένιωθα και ότι αυτό που έκανα ήταν κάτι που όντως μου άρεσε. Το είχα πάρει πολύ στα σοβαρά. Προσπαθούσα μάλιστα να δείχνω και τον επαγγελματισμό που χρειαζόταν.
Ήταν η Αλίκη μια ηθοποιός που θαύμαζες ως κοριτσάκι;
Ναι, ήταν μία από τις αγαπημένες μου. Γι’ αυτό είχα ενθουσιαστεί με την ευκαιρία να την υποδυθώ στην παιδική της ηλικία. Για μένα ήταν κάτι πολύ τιμητικό. Θυμάμαι ότι απλώς έτρεχα πάνω κάτω, σαν παιδί, και γελούσα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Εκεί λοιπόν κατάλαβες ότι ήθελες να γίνεις ηθοποιός.
Μέσα από τα γυρίσματα, συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό όχι απλώς δεν με ζορίζει, δεν με καταπιέζει, αλλά με συναρπάζει και με απελευθερώνει. Ανυπομονούσα για την επόμενη ημέρα του γυρίσματος. Εκεί κατάλαβα ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω και από τότε ανυπομονώ πάντα για την επόμενη ημέρα του γυρίσματος. Όταν κάνουμε διακοπή, είτε για το καλοκαίρι είτε για τις γιορτές, εγώ σκέφτομαι πότε θα ξαναρχίσουμε γιατί θέλω να δουλέψω.
Σπουδάζεις παράλληλα πολιτικές επιστήμες, με κατεύθυνση στις διεθνείς σχέσεις. Έχεις εκκρεμότητα σε σχέση με τις σπουδές σου και πώς συνδυάζονται αυτές με την υποκριτική;
Πράγματι, είναι σε εκκρεμότητα. Είχα τελειώσει τον πρώτο ενάμιση χρόνο, και το πρώτο έτος μάλιστα με 9. Ήμουν άριστη και πρόκειται για ένα αντικείμενο το οποίο με ενδιαφέρει. Απλώς, λόγω φόρτου εργασίας, αλλά και επειδή δεν έχω καταφέρει να βρω ακόμη μια ισορροπία, μια χρυσή τομή, μεταξύ δουλειάς, ταξιδιών και πανεπιστημίου, έχω μείνει λίγο πίσω. Ωστόσο θα ολοκληρώσω οπωσδήποτε τις σπουδές μου μόλις οργανώσω καλύτερα το πρόγραμμά μου καθώς, εκτός από το ότι με ενδιαφέρουν, δεν θέλω να έχω εκκρεμότητες στη ζωή μου.
Τον ελεύθερο χρόνο σου –όταν έχεις– πώς τον αξιοποιείς;
Εξαρτάται. Η αλήθεια είναι ότι τώρα τρέχω με τα γυρίσματα για τη «Γη της ελιάς» και τις πρόβες για το θέατρο και δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Όταν έχω, όμως, προσπαθώ να τον περνάω με την οικογένεια και τους φίλους μου, οι οποίοι είναι τα άτομα που θέλω να έχω κοντά μου και που μου δίνουν πολύ μεγάλη δύναμη. Είναι οι άνθρωποι που ουσιαστικά με χαλαρώνουν. Μπορεί επίσης να διαβάσω ένα βιβλίο ή να παρακολουθήσω κάποια ταινία. Μου αρέσουν τα ήρεμα πράγματα στον ελεύθερο χρόνο μου. Διαφορετικά, όταν αυτός είναι περισσότερος, προτιμώ να κάνω ταξίδια με την αδελφή και τον κολλητό μου. Τα ταξίδια διευρύνουν τους ορίζοντες – μόνο να κερδίσεις μπορείς βλέποντας διαφορετικούς κόσμους και πολιτισμούς.
Κεφάλαιο «αυτοφροντίδα». Πώς φροντίζεις τον εαυτό σου;
Θεωρώ πολύ σημαντική την αυτοφροντίδα, τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική, γιατί ενέχει αρμονία, ισορροπία και έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Κοιμάμαι όσο καλύτερα γίνεται και όσο μου επιτρέπει η δουλειά μου, τρώω υγιεινά κάνοντας σωστές επιλογές και, ταυτόχρονα, ασχολούμαι με ό,τι με ψυχαγωγεί και με εξελίσσει – πέρα από τη δουλειά μου, που με γεμίζει και λειτουργεί ως ψυχοθεραπεία. Φροντίζω τον εαυτό μου μαγειρεύοντας όταν έχω χρόνο για να τρέφομαι καλά, αλλά χωρίς να με περιορίζω. Βέβαια, αν δεν έχω προλάβει να μαγειρέψω, εννοείται ότι θα φάω απέξω χωρίς καμία ενοχή. Απλώς, θέλω, όταν μπορώ, να με περιποιούμαι και να φτιάχνω εγώ η ίδια ακόμα και το γλυκό που θέλω να απολαύσω. Αυτοφροντίδα για μένα είναι και το να συναντιέμαι με τους φίλους μου και να τους μαγειρεύω, αλλά και το να ξεκουράζομαι ακόμα κι αν χρειαστεί να περιορίσω μια έξοδό μου. Έχω ανάγκη να χαλαρώνω καθώς, αν δεν το κάνω, θα το βρω μπροστά μου τις επόμενες ημέρες.
Δείτε το βίντεο
Λειτουργείς λίγο σαν να κάνεις πρωταθλητισμό. Η υποκριτική βέβαια είναι πρωταθλητισμός και το σώμα είναι εργαλείο για τον ηθοποιό, όμως ποια είναι η σχέση σου με τη γυμναστική;
Παλιά έκανα με την αδελφή μου πρωταθλητισμό στη συγχρονισμένη κολύμβηση. Πλέον που δεν προπονούμαι στο συγκεκριμένο άθλημα, μπορώ να πω ότι αυτό που είναι πιο κοντά σε άσκηση για μένα είναι το περπάτημα. Άλλωστε, με το φόρτο εργασίας που έχω, γυμνάζομαι και με το παραπάνω την ώρα της δουλειάς. Δεν είμαι από τα άτομα που πηγαίνουν στο γυμναστήριο, αλλά δεν έχω και την πολυτέλεια του χρόνου να το κάνω. Νομίζω όμως ότι το περπάτημα είναι κάτι το οποίο μου φέρνει αυτή την ισορροπία που ψάχνω για να δουλεύω το σώμα μου.
Άλλωστε ισχύει αυτό που λένε ότι το σώμα θυμάται και, όταν έχεις προπονηθεί σε επίπεδο πρωταθλητισμού, υποθέτω ότι αυτό έχει γράψει πάνω του. Έτσι δεν είναι;
Το πιστεύω απόλυτα αυτό. Μόλις τελείωσα από το σχολείο και τον πρωταθλητισμό, χαλάρωσα, έδωσα ένα διάλειμμα στον εαυτό μου και έκανα καιρό μέχρι να ξαναμπώ σε μια διαδικασία άθλησης. Όταν ξανάρχισα, λοιπόν, κατάλαβα ότι το σώμα όντως θυμάται. Νομίζω επίσης ότι η γυμναστική διαμορφώνει και το σχήμα που θα πάρει το σώμα σου. Ειδικά όταν ξεκινάς από παιδί ένα άθλημα και είσαι συνεπής σε αυτό, το σώμα σου θα έχει μια σιλουέτα, ένα καλούπι, που μπορείς να διατηρήσεις και μακροπρόθεσμα.
Τι σου έχει μάθει ο πρωταθλητισμός για το χαρακτήρα, τη ζωή και την καριέρα σου;
Να έχω πειθαρχία, την οποία θεωρώ ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος. Είναι προτέρημα και για τη δουλειά του και για τη ζωή του. Μου έμαθε επίσης να δουλεύω μέσα σε ομάδα με συναδελφικότητα και σεβασμό και να έχω στόχο και προσήλωση. Γιατί, όταν κάνεις πρωταθλητισμό, θέτεις ένα στόχο, αγωνίζεσαι για αυτόν και μπορείς να τον πετύχεις μόνο όταν τον θέλεις πραγματικά. Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή μας – χωρίς προσήλωση, δύσκολα κατακτάται ο στόχος. Και, φυσικά, μέσα από τον πρωταθλητισμό διδάχθηκα αυτό που λέγαμε πριν: το πόσο σημαντικό είναι να φροντίζουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας. Αν δεν αφουγκραζόμαστε τον εαυτό μας και τον οργανισμό μας, τότε το σώμα μας θα μας εγκαταλείψει, με αποτέλεσμα να μην έχουμε την απαραίτητη δύναμη και ενέργεια για να συνεχίσουμε.
Ποιες είναι οι διατροφικές σου συνήθειες και πώς σου αρέσει να τρέφεσαι;
Προσπαθώ να τρώω και σαλάτες και φρούτα. Βέβαια, δεν μπορώ να πω ότι είμαι πολύ συνεπής, ότι έχω ένα πρόγραμμα που ακολουθώ κάθε εβδομάδα καταναλώνοντας τις ποσότητες που πρέπει να λαμβάνει ένας οργανισμός. Μου αρέσει όμως να τρώω λίγο απ’ όλα. Τουλάχιστον, επιδιώκω να μην αποκλείω κατηγορίες τροφίμων από τη διατροφή μου. Ωστόσο, όταν είμαι πολύ κουρασμένη, θα φάω μόνο ό,τι με ευχαριστεί για να κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου και να τον ξεκουράσω.
Είναι αλήθεια ότι είχες υποστεί body shaming από χρήστες των social media λόγω του σωματότυπού σου;
Ναι, αλήθεια είναι. Είχα μιλήσει ανοιχτά αρκετό καιρό μετά το περιστατικό. Ο λόγος για τον οποίο το έκανα είναι γιατί θεωρώ τραγικό εν έτει 2025 να ασχολούμαστε με την εμφάνιση ενός ανθρώπου, και μάλιστα με πολύ έντονα σχόλια. Όταν είχα διαβάσει τα πρώτα σχόλια, είχα νιώσει ανασφάλεια για την εξωτερική εικόνα μου, για τον εαυτό μου. Είναι θλιβερό. Κάποια πράγματα θα έπρεπε να τα είχαμε λύσει, θα έπρεπε να είναι στοιχεία της παιδείας μας ο σεβασμός, η διακριτικότητα και η ευγένεια. Αναρωτιέμαι αν ως κοινωνία πάμε τελικά μπροστά ή πίσω. Μίλησα λοιπόν γιατί στην πορεία εγώ κατάλαβα και αποδέχθηκα ότι αυτό είναι το σώμα μου. Το έχω αγαπήσει. Είμαι αδύνατη επειδή έτσι είναι το σκαρί μου, δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Πάντως είμαι υγιέστατη – σε περίπτωση που κάποιος από εκείνους που έγραψαν τα σχόλια κάτω από την ανάρτησή μου ανησυχεί… Εγώ μπόρεσα να διαχειριστώ την κακοπροαίρετη κριτική, άλλοι ίσως να μην μπορέσουν. Οι άνθρωποι που μπαίνουν στη διαδικασία να κρίνουν και να σχολιάσουν φαίνεται ότι δεν έχουν ουσία στη ζωή τους –δεν έχουν ζωή– και σίγουρα έχουν πολύ χρόνο.
Απάντησες σε κάποια από εκείνα τα σχόλια;
Όχι. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει λόγος να απαντήσω. Το έκανα δημόσια δηλώνοντας ότι είμαι υγιέστατη και αυτό είναι το σώμα μου. Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να απαντάμε σε άτομα τα οποία επιλέγουν να πουν τη γνώμη τους, χωρίς να τους ζητηθεί, ανώνυμα, πίσω από ένα πληκτρολόγιο και, κυρίως, χωρίς να έχουν την πρόθεση να βοηθήσουν. Οπότε, είναι χάσιμο χρόνου για το ήδη φορτωμένο πρόγραμμά μου να απαντώ στον καθέναν ξεχωριστά. Αυτό που με χαροποιεί ωστόσο είναι ότι πλέον τέτοια περιστατικά βγαίνουν στο φως. Είναι σημαντικό να καταγγέλλονται και να γίνονται γνωστές ως μη αποδεκτές οι κακοποιητικές συμπεριφορές και να βρίσκουν τη δύναμη και άλλοι/ες να μιλήσουν.
Είσαι μόλις 26 ετών και έχεις πετύχει ήδη αρκετά. Είσαι επίσης σε μια ηλικία που ο χρόνος είναι με το μέρος σου. Πώς αντιμετωπίζεις το χρόνο που περνά; Σε αγχώνει ή προσέχεις τον εαυτό σου από τώρα για να τον κάνεις σύμμαχο αργότερα;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω αυτή την αγωνία. Δεν αναπολώ τα 20 ή τα 15 μου, όταν ήμουν στο σχολείο. Δεν έχω τέτοιο mindset.
Μου αρέσει να ζω κάθε ηλικία όπως έρχεται και να ασχολούμαι με πράγματα που με γεμίζουν. Θα έλεγα μάλιστα ότι ανυπομονώ να έρθουν τα επόμενα χρόνια για να πάω ένα βήμα παρακάτω, να κάνω αυτά που θέλω, να κατακτήσω τους στόχους μου. Έχω τέτοια λαχτάρα να εκπληρώσω τα όνειρά μου, να κερδίσω αυτά που επιθυμώ.
Ποια είναι λοιπόν τα όνειρά σου;
Να συμμετάσχω και σε άλλες ωραίες δουλειές, ελληνικές αλλά και διεθνείς, με αξιόλογους ανθρώπους, να εξελιχθώ, να παίξω και διαφορετικούς ρόλους και να κάνω περισσότερο θέατρο. Θα ήθελα επίσης να δημιουργήσω αργότερα τη δική μου οικογένεια. Γενικότερα, όμως, στους στόχους μου είναι να έχω μια ισορροπία στη ζωή, στη δουλειά, στην οικογένεια και στους φίλους. Να έχω ισορροπία παντού!
Μέσα από τη «Γη της ελιάς», δουλεύεις με πολύ σημαντικά ονόματα του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Ποια συμβουλή τους κρατάς ως απόσταγμα αυτής της συνεργασίας;
Να αγαπάμε πραγματικά αυτό που κάνουμε γιατί, διαφορετικά, δεν θα είμαστε ευτυχισμένοι. Είναι πολύ σπουδαίο να κάνουμε κάτι το οποίο μας γεμίζει και μας δίνει χαρά και να μη σταματάμε ποτέ να αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας. Εμπόδια θα εμφανιστούν πολλά στη ζωή μας, αλλά σκοπός είναι να μην το βάζουμε κάτω και να προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο.
