Μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου τέσσερις στις δέκα περιπτώσεις της πάθησης που «κλέβει» τη μνήμη θα μπορούσαν να προληφθούν. Η αντιμετώπιση της απώλειας όρασης, η θεραπεία της κατάθλιψης και η τακτική σωματική άσκηση είναι λίγοι μόνο από τους πολλούς τρόπους μείωσης του κινδύνου για άνοια.
Πρόσφατα, Αμερικανοί επιστήμονες που παρακολούθησαν σχεδόν 3.000 ηλικιωμένους με απώλεια ακοής, διαπίστωσαν ότι σχεδόν το ένα τρίτο όλων των περιπτώσεων άνοιας θα μπορούσε να αποδοθεί στο συγκεκριμένο πρόβλημα.
Οι ειδικοί ανέφεραν ότι τα ευρήματά τους παρέχουν περαιτέρω αποδείξεις ως προς τη σύνδεση μεταξύ απώλειας ακοής και άνοιας και κάλεσαν τους υπεύθυνους υγείας να δώσουν προτεραιότητα στους ελέγχους ακοής για ενήλικες που ανήκουν σε ομάδες κινδύνου.
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στο Μέριλαντ δήλωσαν στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Otolaryngology:
«Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η θεραπεία της απώλειας ακοής θα μπορούσε να καθυστερήσει την άνοια για έναν μεγάλο αριθμό ηλικιωμένων ατόμων. Οι παρεμβάσεις που στοχεύουν σε κλινικά διαγνωσμένη απώλεια ακοής θα μπορούσαν να έχουν ευρεία οφέλη για την πρόληψή της».
Απώλεια ακοής και άνοια: Η νέα έρευνα
Στην εν λόγω μελέτη, οι επιστήμονες παρακολούθησαν 2.946 ενήλικες με μέσο όρο ηλικίας τα 75 έτη. Κατά τη διάρκεια μιας παρακολούθησης οκτώ ετών, οι ίδιοι ανακάλυψαν ότι το 32% όλων των περιπτώσεων άνοιας θα μπορούσε να αποδοθεί σε διαγνωσμένη απώλεια ακοής.
Η αυτοαναφερόμενη απώλεια ακοής δεν συνδέθηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
Ο κίνδυνος εμφάνισης της πάθησης ήταν 16,2% μεταξύ όσων είχαν ήπια απώλεια ακοής και 16,6% για όσους είχαν μέτρια ή σοβαρή. Οι επιστήμονες ανέφεραν επίσης ότι η πιθανότητα εμφάνισης άνοιας ήταν ελαφρώς υψηλότερη στις γυναίκες (30,8%) σε σύγκριση με τους άνδρες (24%).
Το μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων που αποδίδονται στην απώλεια ακοής παρατηρήθηκε σε άτομα άνω των 75 ετών.
«Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις που συνδέουν την απώλεια ακοής στη μέση και ύστερη ηλικία με αυξημένο κίνδυνο άνοιας. Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν η απώλεια ακοής προκαλεί άμεσα άνοια ή άλλες καταστάσεις που με τη σειρά τους αυξάνουν τον κίνδυνο. Αλλά αυτή η μελέτη ενισχύει τη σύνδεση μεταξύ απώλειας ακοής και άνοιας και προσφέρει περαιτέρω αποδείξεις για την αξία της διερεύνησης παρεμβάσεων στην απώλεια ακοής ως ένα πιθανό μέσο προστασίας της εγκεφαλικής υγείας», επεσήμαναν ειδικοί που δεν συμμετείχαν στην έρευνα.
«Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η απώλεια ακοής, όπως και η άνοια, δεν αποτελεί αναπόφευκτο μέρος της γήρανσης. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να παρέχονται προγράμματα ελέγχου της ακοής για άτομα άνω των 40 ετών. Αυτό το απλό βήμα θα μπορούσε να βοηθήσει εκατομμύρια ανθρώπους να εντοπίσουν νωρίτερα το πρόβλημα και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα, όπως η χρήση ακουστικών, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου», πρόσθεσαν.