Όλοι χρειαζόμαστε «work buddies» για να ανταπεξέλθουμε στη δουλειά. Ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας, τον περνάμε στον χώρο εργασίας μας, όπου συναντάμε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Οι συνάδελφοί μας είναι τα άτομα με τα οποία μοιραζόμαστε τις καθημερινές μας ρουτίνες, απογοητεύσεις, μικρές νίκες και τόσα πολλά άλλα απλά αλλά σημαντικά γεγονότα της ζωής μας. Η εργασία μας, λοιπόν, είναι ένα περιβάλλον όπου φυσικά αναπτύσσονται φιλίες.
Η έρευνα επιβεβαιώνει ότι τα κοινωνικά δίκτυα στο επάγγελμα που κάνουμε, μπορούν να προσφέρουν σημαντικά οφέλη, όπως μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη δουλειά, καλύτερη συνεργασία, ακόμη και βελτιωμένη απόδοση και δημιουργικότητα. Ορισμένες μελέτες μάλιστα υποστηρίζουν ότι η ύπαρξη στενών φίλων στη δουλειά, μας κάνει πιο αφοσιωμένους και ανθεκτικούς, ενισχύοντας τα ευρήματα της διάσημης μελέτης «Harvard Grant», η οποία αναγνώρισε τις ουσιαστικές σχέσεις ως τον ισχυρότερο παράγοντα για την μακροπρόθεσμη ευτυχία.
Τι γίνεται όμως όταν οι φίλοι μας δεν είναι ευχαριστημένοι και θέλουν να παραιτηθούν; Νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of General Management υποστηρίζει ότι οι εργαζόμενοι επηρεάζονται σημαντικά από τους συναδέλφους όταν αποφασίζουν αν θα αναζητήσουν άλλη δουλειά.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους νέους: «Όταν ξεκινάτε μια νέα δουλειά, οι άνθρωποι με τους οποίους εκπαιδεύεστε μπορεί να καθορίσουν την παραμονή ή την αποχώρησή σας πολύ περισσότερο από ό,τι το αφεντικό σας», υπογραμμίζει η ερευνητική ομάδα.
Όχι μόνο στην εργασία – Πόσο μας επηρεάζει το αφεντικό μας
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Στίβενς και το Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στο Σικάγο λένε ότι τα απαξιωτικά αφεντικά μπορούν να υποβαθμίσουν την απόδοση των εργαζομένων στη δουλειά και να βλάψουν σοβαρά την ψυχική τους υγεία.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Group & Organization Management, οι εργαζόμενοι που είχαν έναν τοξικό προϊστάμενο ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να εργαστούν για τη βελτίωση των επιχειρηματικών πρακτικών.
Το ασυνήθιστο εύρημα που προέκυψε είναι ότι αυτό είχε περισσότερες επιπτώσεις στα άτομα που είχαν στόχο την επαγγελματική ανέλιξη (επιθυμία για ανταμοιβές όπως προαγωγές και μπόνους) από ό,τι σε εκείνους που έδιναν προτεραιότητα στην ασφάλεια της θέσης εργασίας. Μάλιστα, τα άτομα που δεν ήθελαν να χάσουν τη δουλειά τους συνέχιζαν να αναλαμβάνουν ευθύνες ακόμη και μετά τις απειλές που δέχονταν.
Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι φιλόδοξοι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι ένα καταχρηστικό αφεντικό έχει άμεσο έλεγχο των πιθανοτήτων τους να λάβουν μπόνους ή ευκαιρίες προαγωγής. Από την άλλη πλευρά, οι αποφάσεις για απολύσεις συχνά αφορούν ομάδες ανθρώπινου δυναμικού ή ανώτερα στελέχη, μειώνοντας την αντίληψη της άμεσης απειλής από ένα κακό αφεντικό.
