Ο ηθοποιός Πεν Μπάντζλι σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Guardian μίλησε ανοιχτά το βίωμά του αναφορικά με τη λεγόμενη «Διαταραχή Σωματικής Δυσμορφίας», το «Gossip Girl» , αλλά και για το τι τον βοήθησε να σταθεί ξανά στα πόδια του.
Η Διαταραχή Σωματικής Δυσμορφίας είναι μια αγχώδης διαταραχή στην οποία το άτομο διαμορφώνει μια διαστρεβλωμένη άποψη για την εξωτερική του εμφάνιση και ξοδεύει πολύ χρόνο ανησυχώντας για την εμφάνισή του.
Η διαταραχή μπορεί να είναι επικεντρωμένη σε οποιαδήποτε πτυχή του προσώπου ή του σώματος και μπορεί να επηρεάσει όλες τις πτυχές της ζωής του ατόμου, όπως την εργασία του και τις διαπροσωπικές του σχέσεις, βυθίζοντας τον σε αισθήματα ντροπής, ενοχής και απομόνωσης.
Η ύπαρξη της ΔΣΔ δεν σημαίνει ότι το άτομο είναι ματαιόδοξο ή εμμονικό με την εικόνα του εαυτού του.
Τι δήλωσε σχετικά ο Πεν Μπάντζλι
«Ξέρω ότι μισούσα το σώμα μου και ήθελα απλώς ένα διαφορετικό», δήλωσε Μπάντζλι. Είχε πάρει κιλά – το υπερβολικό φαγητό ως απάντηση, πιστεύει, στο διαζύγιο και την κοινωνική απομόνωση των γονιών του, αλλά λάτρευε τους άντρες που έβλεπε σε ταινίες, νιώθοντας ότι έπρεπε να τους μοιάζει, αν και «αυτό φαινόταν απλώς αδύνατο».
Το να γίνεις ηθοποιός, κλάδος στον οποίο η εμφάνισή σου ελέγχεται εξονυχιστικά, έφερε επιπλέον πιέσεις.
«Υπήρξε μια περίοδος όπου, βγαίνοντας από την κατάθλιψη και την απομόνωση, με τραβούσε (σ.σ. αυτός ο έλεγχος), αλλά και με έδιωχνε (σ.σ. το γεγονός ότι) σε αυτόν τον κόσμο όπου όσο πιο συμβατικά όμορφος φαινόμουν, τόσο πιο επιτυχημένος, τόσο μεγαλύτερη αξία μπορεί να είχα. Δεν υπάρχει τρόπος να ξεπεράσεις την επιπολαιότητα αυτής της δουλειάς και αν το αναγνωρίσεις, δεν μπορείς να βοηθήσεις την υπεροχή της κουλτούρας μας.»
Το «Gossip Girl» και ο διαλογισμός
Με το «Gossip Girl» ειδικότερα, μια σειρά για πλούσιους εφήβους που μεγαλώνουν στο προάστια: «Τι άλλο ήταν αυτή η σειρά εκτός από αισθητική; Αυτό ήταν το φόρτε της, ο τρόπος που φαινόμασταν όλοι». Ήταν τεράστια για την καριέρα του Μπάντζλι, αλλά, λέει: «Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα η επιφανειακή διάσημη πλευρά του τρόπου με τον οποίο με αντιλαμβάνονταν». Στα μέσα της δεκαετίας των 20, συνειδητοποίησε ότι η επιτυχία, τα χρήματα και η διασημότητα δεν θα τον συντηρούσαν.
Για ένα διάστημα, σκεφτόταν να εγκαταλείψει την υποκριτική. Αντ’ αυτού, αναζήτησε την πνευματικότητα – και την πίστη των Μπαχάι. «Αυτό μου επέτρεψε να επιμείνω στην απογοήτευση, σε όλα τα πράγματα με τα οποία πάλευα, και στη συνέχεια να επιστρέψω σε όλα αυτά, αλλά με την ελπίδα κάποιου είδους εσωτερική μεταμόρφωση». Λέει ότι προσεύχεται και διαλογίζεται κάθε μέρα, κάτι που τον έχει βοηθήσει να διατηρήσει την ψυχική του υγεία, μαζί με «τα απλά πράγματα της ζωής, όπως το να έχω οικογένεια, ουσιαστικές σχέσεις με τους φίλους μου».
