«Δεν είναι το άγχος που μας σκοτώνει, είναι η αντίδρασή μας σε αυτό», είχε πει ο Δρ Χανς Σέλιε, ο πατέρας της έρευνας για το στρες, όπως αποκαλείται. Όλοι μας κατά καιρούς αντιδρούμε υπερβολικά σε μικρά πράγματα, συχνά χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Αν διαπιστώσεις ότι θυμώνεις ή γίνεσαι αμυντικός/ή για μικροπράγματα, πριν κάνεις οτιδήποτε, κάνε μια παύση και σκέψου λογικά.
Είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθεις στα «κόκκινα» και πως θα εκραγείς κάποιες φορές, αλλά η έντονη προσέγγιση σε ό,τι προκύπτει, πιθανότατα δεν θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσεις τις ενοχλητικές καταστάσεις και στη συνέχεια να ψάξεις δημιουργικούς τρόπους να τις διαχειριστείς. Αν συμβεί κάτι πραγματικά ενοχλητικό, είναι λογικό να ταραχτείς. Ωστόσο, πού ωφελεί να δίνεις υπερβολική σημασία σε κάθε μικρό πρόβλημα και να υπερβάλλεις συνέχεια;
Τα πραγματικά προβλήματα αρχίζουν να εμφανίζονται όταν αντιδράμε υπερβολικά σε σχέση με τις συνθήκες. Μια ανεπαίσθητη απροσεξία ενός άλλου οδηγού στην κίνηση για παράδειγμα, δεν είναι λόγος για να ουρλιάξεις… Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να δημιουργήσεις ένα ενδεχομένως μεγαλύτερο πρόβλημα. Παρόλο που μπορεί να απελευθερώσεις την ένταση της στιγμής, δεν λύνεις την αληθινή πηγή της υπερβολικής αντίδρασης που δεν είναι άλλη, από το άγχος. Όταν λοιπόν διαπιστώνεις ότι δίνεις πολλή σημασία στα μικρά πράγματα, αυτό είναι ίσως ένα σημάδι ότι υπάρχουν άλλοι, βαθύτεροι προβληματισμοί που δεν διαχειρίζεσαι, με αποτέλεσμα ξεσπάσματα ανά πάσα στιγμή.
Οι υπερβολικές αντιδράσεις επηρεάζουν την ευτυχία μας σε τέτοιο βαθμό που μπλοκάρουν τα σχέδια και τις πραγματικές μας επιθυμίες. Και μετά αναρωτιόμαστε: «Γιατί είμαι τόσο άτυχος/η;». Τι άραγε μπορούμε τελικά να κάνουμε για να λειτουργούμε πιο ήρεμα και πιο συνειδητά;
Αναγνώρισε τα ερεθίσματα και κάνε παύση
Σκέψου τι σε ενόχλησε τελευταία. Μήπως εργάστηκες πολύ για κάτι αλλά δέχθηκες αδίκως αρνητική κριτική και έχασες την ψυχραιμία σου; Προσπάθησε να εντοπίσεις τα πράγματα που σε ενόχλησαν περισσότερο. Ίσως ήταν η απόρριψη ή ακόμα και κάτι που δεν είχε καμία σχέση με εσένα. Είναι επίσης σημαντικό να σκεφτείς αν ήσουν κουρασμένος/η, πεινασμένος/η ή ανησυχούσες για τη δουλειά σου εκείνη τη στιγμή. Αν μπορέσεις να εντοπίσεις τα ερεθίσματα και να κατανοήσεις τις συνθήκες γύρω από αυτά, θα είσαι σε θέση να τα αντιμετωπίσεις καλύτερα.
Ρώτα τον εαυτό σου: «Γιατί το έκανα αυτό;» και «Τι θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά;». Αν δυσκολεύεσαι να αναλογιστείς τις πράξεις σου, απομακρύνσου από το γεγονός για να αποκτήσεις μια πιο καθαρή προοπτική. Πώς θα το έβλεπαν άλλοι; Πώς θα διαχειριζόταν ένα άτομο που έχεις σε εκτίμηση την ίδια κατάσταση;
Επιπλέον, βεβαιώσου ότι οι προσδοκίες σου είναι ρεαλιστικές. Οι αναποδιές στη ζωή είναι αναπόφευκτες και οι υπερβολικές αντιδράσεις συμβαίνουν μερικές φορές όταν εστιάζουμε μόνο στον εαυτό μας και τα συναισθήματά μας. Αν όμως σκεφτόμασταν και τους άλλους;
Aν κάτι μας ενοχλεί για πολύ καιρό, η παραμικρή αναποδιά μπορεί να μας βγάλει εκτός εαυτού. Αξίζει να μπεις στη διαδικασία να αντιμετωπίσεις το παρελθόν και να λύνεις οτιδήποτε σε ενοχλεί πραγματικά τη στιγμή που συμβαίνει.
Τέλος, πρακτικά, για να μην χάνεις την υπομονή σου κάθε φορά:
- Κάνε παύση, παρατήρησε τις αλλαγές (π.χ. ένταση στον αυχένα, ζεστά μάγουλα, αυξημένος καρδιακός ρυθμός κ.λπ.) και ανέπνευσε βαθιά.
- Χρησιμοποίησε τη λογική σου ως προς τι μόλις συνέβη, φέρνοντας τον εαυτό σου πιο κοντά στην αντικειμενική αλήθεια και όχι στην υποκειμενική σου εμπειρία. Βρες έναν τρόπο να είσαι συμπονετικός/ή και απόφυγε να πάρεις τα πράγματα πολύ προσωπικά.
- Απομακρύνσου από την κατάσταση. Αν εξακολουθείς να είσαι αναστατωμένος/η, ανακατεύθυνε τα συναισθήματά σου.
