Τα άτομα που ζουν σε πιο μειονεκτικές γειτονιές μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια από ό,τι τα άτομα που ζουν σε γειτονιές με λιγότερα μειονεκτήματα, υποστηρίζει νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Neurology, το ιατρικό περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας (American Academy of Neurology). Η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι οι παράγοντες που σχετίζονται με την γειτονιά προκαλούν άνοια, δείχνει μόνο μια συσχέτιση.
Η κατάσταση μιας γειτονιάς επηρεάζεται από παράγοντες όπως το εισόδημα, η απασχόληση, η εκπαίδευση. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η κοινότητα στην οποία ζει κανείς επηρεάζει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας», δήλωσαν οι ερευνητές. «Οι περισσότερες μελέτες των παραγόντων κινδύνου για τη νόσο Αλτσχάιμερ επικεντρώνονται στο ατομικό επίπεδο και όχι στο επίπεδο της κοινότητας» συμπληρώνουν.
Στη μελέτη συμμετείχαν 6.781 άτομα με μέση ηλικία τα 72 έτη που ζούσαν σε τέσσερις κοινότητες στο Σικάγο. Δοκιμασίες σκέψης και δεξιοτήτων μνήμης έγιναν στην αρχή της μελέτης και κάθε τρία χρόνια για τουλάχιστον έξι χρόνια παρακολούθησης. Μια ομάδα 2.534 ατόμων αξιολογήθηκε για άνοια.
Τι έδειξε η έρευνα για την άνοια
Μέχρι το τέλος της μελέτης, το 11% των ατόμων στις περιοχές με το μικρότερο μειονέκτημα είχε αναπτύξει νόσο Αλτσχάιμερ, σε σύγκριση με το 14% στις περιοχές με το αμέσως μικρότερο μειονέκτημα, το 17% στις περιοχές με το αμέσως μεγαλύτερο μειονέκτημα και το 22% στις περιοχές με το μεγαλύτερο μειονέκτημα.
Αφού οι ερευνητές προσάρμοσαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο άνοιας, όπως η ηλικία, το φύλο και η εκπαίδευση, αναφέρουν ότι τα άτομα στις περιοχές με το μεγαλύτερο μειονέκτημα φάνηκαν να έχουν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια σε σχέση με τα άτομα στις περιοχές με το μικρότερο μειονέκτημα.
Η μελέτη εξέτασε επίσης τον ετήσιο ρυθμό μείωσης των βαθμολογιών στα τεστ σκέψης και μνήμης. Οι βαθμολογίες των ατόμων στις γειτονιές με τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα μειώθηκαν περίπου 25% ταχύτερα από εκείνες των ατόμων στις συνοικίες με τα μικρότερα μειονεκτήματα.
Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν ότι όλοι οι συμμετέχοντες ζούσαν σε γειτονιές του Σικάγο, οπότε τα αποτελέσματα μπορεί να μην ισχύουν για άλλους πληθυσμούς.
