Έχετε “εξορίσει” πότε το κινητό σας σε άλλο δωμάτιο προκειμένου να παραμείνετε συγκεντρωμένοι στην δουλειά σας; Ενώ πρόκειται για ένα δημοφιλές hack παραγωγικότητας, στην πραγματικότητα μπορεί να μην λειτουργεί τόσο καλά… Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει νέα έρευνα από το London School of Economics.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Computer Science, αποκαλύπτει ένα απρόσμενο μοτίβο συμπεριφοράς: όταν τοποθετούμε το κινητό μας εκτός εμβέλειας, δεν γινόμαστε ως δια μαγείας πιο παραγωγικοί. Απλώς βρίσκουμε άλλους τρόπους για να κάνουμε διαλείμματα. Αυτό το εύρημα αμφισβητεί την υπόθεση ότι το τηλέφωνο είναι ο συνήθης ένοχος πίσω από την απόσπαση προσοχής.
Κινητό.. Εργαλείο οργάνωσης ή αποδιοργάνωσης;
Τα smartphones έχουν γίνει απαραίτητα εργαλεία για τη διαχείριση τόσο της εργασίας όσο και της προσωπικής ζωής, αλλά συχνά τείνουμε να θεωρούμε ότι “κρύβονται” πίσω από την μειωμένη συγκέντρωση και παραγωγικότητα.
Η νέα μελέτη ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση για την κατανόηση της απόσπασης της προσοχής, εξετάζοντας πώς η φυσική απόσταση μεταξύ των ανθρώπων και των τηλεφώνων τους επηρεάζει τη συμπεριφορά τους. Βασιζόμενοι στην υπάρχουσα έρευνα σχετικά με το πώς η εγγύτητα επηρεάζει τις αλληλεπιδράσεις μας με αντικείμενα (ένα φαινόμενο καλά τεκμηριωμένο σε μελέτες σχετικά με την κατανάλωση φαγητού), η μελέτη διερεύνησε αν η διατήρηση των smartphones σε απόσταση μπορεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους να παραμείνουν συγκεντρωμένοι στο έργο τους.
Το πείραμα παρακολούθησε 22 συμμετέχοντες κατά τη διάρκεια δύο πεντάωρων συνεδριών εργασίας στους υπολογιστές τους. Κατά τη διάρκεια της μίας συνεδρίας, οι συμμετέχοντες κρατούσαν τα smartphones τους σε κοντινή απόσταση πάνω στο γραφείο τους.
Στην άλλη συνεδρία, τα τηλέφωνα τοποθετήθηκαν σε απόσταση περίπου 1,5 μέτρου, αναγκάζοντας τους συμμετέχοντες να σηκωθούν για να τα χρησιμοποιήσουν. Οι συνεδρίες καταγράφηκαν σε βίντεο (χωρίς ήχο για λόγους προστασίας της ιδιωτικότητας) και οι συμμετέχοντες μπορούσαν να χρησιμοποιούν τις συσκευές τους όπως ήθελαν, με έναν μόνο κανόνα: να επιστρέφουν τα τηλέφωνα στην καθορισμένη περιοχή όταν δεν τα χρησιμοποιούν.
Η επιθυμία για νοητικό διάλειμμα παραμένει ανεξαρτήτως κινητού
Όταν τα τηλέφωνα παρέμεναν σε απόσταση, οι συμμετέχοντες τα χρησιμοποιούσαν λιγότερο, περίπου το μισό χρόνο (15 λεπτά έναντι 29 λεπτών). Αλλά αυτό δεν μεταφράστηκε σε περισσότερη δουλειά.
Αντιθέτως, οι συμμετέχοντες απλώς μετέφεραν τις δραστηριότητες από το κινητό στους υπολογιστές τους, ξοδεύοντας περίπου διπλάσιο χρόνο σε ψυχαγωγία με βάση τον υπολογιστή, όταν τα τηλέφωνά τους δεν ήταν εύκολα προσβάσιμα, αναφέρουν οι ερευνητές.
Ο συνολικός καταμερισμός του χρόνου μεταξύ εργασίας και αναψυχής παρέμεινε σταθερός ανεξάρτητα από το πού ήταν τοποθετημένα τα τηλέφωνα, σημειώνουν οι ίδιοι. Το μοτίβο της εναλλαγής μεταξύ εργασιών κατά τη διάρκεια της ημέρας παρέμεινε επίσης σχεδόν αμετάβλητο και στα δύο σενάρια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι το κινητό πρόκειται για το προτιμώμενο μέσο. Η επιθυμία για νοητικά διαλείμματα παραμένει ανεξάρτητα από τις διαθέσιμες συσκευές, εξηγούν οι ίδιοι.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι συμμετέχοντες φάνηκε να έχουν κάποια επίγνωση αυτής της συμπεριφοράς. Σε ερωτηματολόγια μετά από κάθε συνεδρία, εκτίμησαν με ακρίβεια πόσο συχνά χρησιμοποιούσαν τα τηλέφωνά τους όταν οι συσκευές κρατούνταν σε απόσταση.
Όταν όμως τα τηλέφωνα ήταν κοντά τους, φάνηκαν να υποτιμούν την πραγματική τους χρήση, γεγονός που πιθανώς υποδηλώνει ότι μπορεί να είμαστε λιγότερο συνειδητοποιημένοι για τις συνήθειες που σχετίζονται με το κινητό όταν οι συσκευές είναι εύκολα προσβάσιμες.
