Ξεχάστε τα αθλητικά και βάλτε τα παπούτσια του χορού, καθώς έρευνα από το Πανεπιστήμιο Northeastern αποκάλυψε ότι ο χορός μπορεί να προσφέρει παρόμοια οφέλη για την υγεία με το τρέξιμο και άλλες μορφές άσκησης.
«Δεν χρειάζεται απαραίτητα να έχετε το ρυθμό, δεν χρειάζεται να έχετε εκπαίδευση ή δάσκαλο. Οποιοσδήποτε θεωρητικά μπορεί να χορέψει εκεί που βρίσκεται και να πάρει μια ενισχυτική δόση σωματικής δραστηριότητας», δήλωσε ο Aston McCullough, επίκουρος καθηγητής φυσικοθεραπείας, κίνησης και αποκατάστασης στο Πανεπιστήμιο Northeastern.
Η επιστήμη έχει αναδείξει εδώ και καιρό ότι ο χορός μπορεί να προσφέρει πολλά οφέλη, βελτιώνοντας σχεδόν τα πάντα, από την υγεία της καρδιάς και την ισορροπία έως την ευλυγισία και την ψυχολογική ευημερία.
Ωστόσο, ο McCullough σημείωσε ότι οι προηγούμενες μελέτες δεν είχαν μετρήσει τη «δόση» του χορού ελεύθερης μορφής των ατόμων, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με το πόσο έντονα κινούνται οι άνθρωποι όταν χορεύουν όπως επιθυμούν και αν ο ελεύθερος χορός είναι αρκετός για να επιτευχθεί μια μέτρια ή έντονη ένταση. Οι προηγούμενες μελέτες επικεντρώνονταν επίσης κυρίως σε συγκεκριμένους τύπους χορού όπως το μπαλέτο ή το χιπ χοπ.
Ο ίδιος λοιπόν θέλησε να ακολουθήσει μια διαφορετική προσέγγιση εστιάζοντας όχι σε εκπαιδευμένους χορευτές που εξασκούν ένα συγκεκριμένο στιλ, αλλά στον καθημερινό άνθρωπο που απλώς του αρέσει να χορεύει. «Με αυτόν τον τρόπο, αυξάνεται αυτόματα η σημασία της μελέτης για τη δημόσια υγεία», όπως εξήγησε.
Χορός και υγεία- Η έρευνα
Ο ερευνητής συγκέντρωσε περίπου 50 συμμετέχοντες, ηλικίας από 18 έως 83 ετών, με εμπειρία από μηδέν έως 56 χρόνια εκπαίδευσης στο χορό. Στη συνέχεια, τους άφησε να χορέψουν για πέντε λεπτά σε διαστήματα, με ένταση που καθόρισαν οι ίδιοι ως μέτρια ή έντονη, τόσο με όσο και χωρίς μουσική που διάλεξαν οι ίδιοι.
Εν τω μεταξύ, ο McCullough μέτρησε τους καρδιακούς τους ρυθμούς, την αντιληπτή κόπωση και τα επίπεδα οξυγόνου. Όπως διαπίστωσε, είτε κανείς χορεύει σε ένα κλαμπ είτε μόνος του, ο χορός μπορεί να ανεβάσει τον καρδιακό ρυθμό. Επιπλέον, διαπίστωσε ότι ο χορός, ακόμα και χωρίς μουσική, οδήγησε στην κατανάλωση αρκετής ενέργειας ώστε να φτάνει τις συνιστώμενες εντάσεις μέτριας έως έντονης φυσικής δραστηριότητας.
Η εκπαιδευτική εμπειρία στο χορό δεν είχε καμία επίδραση στην ενέργεια που καταναλώθηκε, ενώ η μουσική έκανε τους συμμετέχοντες να χορέψουν πιο έντονα.
Ο McCullough δήλωσε ότι η έρευνα είναι σημαντική καθώς τα ευρήματα σημαίνουν ότι ο χορός, οπουδήποτε, οποτεδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο, μετράει για άσκηση και μάλιστα ανταποκρίνεται στις επίσημες συστάσεις του Κέντρου Πρόληψης Νοσημάτων και Προώθησης της Υγείας των ΗΠΑ για τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας σωματικής δραστηριότητας ή τουλάχιστον 75 λεπτά έντονης δραστηριότητας (ή συνδυασμό αυτών των δύο) την εβδομάδα.
«Οι άνθρωποι μπορούν να χορέψουν χωρίς να φύγουν από το σπίτι τους, ακόμα και χωρίς να σηκωθούν απ’ την καρέκλα», είπε ο McCullough. «Όποιος κι αν είναι ο προτιμώμενος τρόπος χορού, απλά βεβαιωθείτε ότι έχετε αρκετό χώρο γύρω σας για να χορέψετε με ασφάλεια».
Ωστόσο, οι συστάσεις περιλαμβάνουν επίσης δραστηριότητες ενδυνάμωσης των μυών, όπως γυμναστική με αντιστάσεις ή άρση βαρών, δύο ημέρες την εβδομάδα.
«Ορισμένοι τύποι χορού μπορεί να περιλαμβάνουν την εκγύμναση με αντίσταση του σωματικού βάρους, αλλά όχι όλοι και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα επί του θέματος», αναγνώρισε ο ερευνητής.
Η εν λόγω έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS ONE.
