Αρκετοί από μας μεγαλώνουμε δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων χωρίς όρια, είτε πρόκειται για συγγενείς, συντρόφους, φίλους ή συνεργάτες, συχνά σε βάρος των δικών μας. Αυτή η τάση μπορεί να οδηγήσει σε ενήλικες που προσπαθούν μονίμως να ικανοποιούν τους πάντες και δυσκολεύονται να θέσουν υγιή όρια για τη δική τους ευημερία.

Η συνεχής καταστολή των αναγκών και των συναισθημάτων μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία , σωματική και ψυχολογική, προκαλώντας έντονο άγχος και ψυχική εξάντληση, ενώ μπορεί ακόμη και να μειώσει το προσδόκιμο ζωής.

Γιατί τείνουμε να θυσιάζουμε την υγεία μας για την ευτυχία των άλλων;

Όταν δεν θέτουμε όρια, οι άλλοι εκμεταλλεύονται την ανεκτικότητα και την υποχωρητικότητά μας, φτάνοντας σε σημείο να παραμελούμε και να καταπιέζουμε τις δικές μας ανάγκες. Με την πάροδο του χρόνου, το σώμα μας αρχίζει να πληρώνει το τίμημα, και η υγεία μας επηρεάζεται αρνητικά.

Αν έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί είναι τόσο δύσκολο να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας, ίσως ήρθε η στιγμή να αναγνωρίσετε τις ρίζες αυτού του φαινομένου. Η έλλειψη ορίων μπορεί να προέρχεται από το παρελθόν, όταν ως παιδιά δεν είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε πώς να υπερασπιστούμε τις ανάγκες μας και να δημιουργήσουμε υγιείς σχέσεις με τους γύρω μας. Όταν μεγαλώσαμε σε περιβάλλοντα όπου ήταν σημαντικό να ικανοποιούμε τους άλλους για να γίνουμε αγαπητοί, αυτό το πρότυπο μεταφέρθηκε και στην ενήλικη ζωή μας.

Η ανάγκη να ευχαριστούμε συνεχώς τους άλλους μπορεί να μας αρρωστήσει

Η συνεχής ανάγκη να ευχαριστούμε τους άλλους μπορεί να βλάψει την υγεία μας, καθώς σχετίζεται με συναισθηματική εξάντληση, άγχη και ακόμη και σωματικά προβλήματα. Οι γυναίκες που συνεχώς προσπαθούν να ευχαριστήσουν και να αποφύγουν τη σύγκρουση, σύμφωνα με έρευνες, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αυτοάνοσα νοσήματα.

Η υπερβολική επιθυμία να ικανοποιήσουμε τους άλλους και να αποδείξουμε την αξία μας συχνά έχει ως αποτέλεσμα τη συναισθηματική εξάντληση, το άγχος και την έλλειψη αυτοεκτίμησης.

Αν προσπαθούμε πάντα να κρατάμε τους άλλους χαρούμενους και να ανταποκριθούμε στις ανάγκες τους, αγνοούμε τις δικές μας ανάγκες . Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία μας και τη συνολική ποιότητα της ζωής μας.

9 βήματα για να θέσετε όρια και να σταματήσετε να ευχαριστείτε τους άλλους

  1. Μην εξηγείτε υπερβολικά: Δεν χρειάζεται να δικαιολογείστε κάθε φορά που λέτε «όχι». Ένα απλό «δεν μπορώ» ή «δεν είμαι διαθέσιμος» είναι αρκετό.
  2. Απογοητεύστε τους ανθρώπους: Δεν είναι δουλειά σας να κάνετε όλους τους γύρω σας χαρούμενους. Όταν απογοητεύετε κάποιον, του δίνετε την ευκαιρία να αναλάβει τις δικές του ευθύνες.
  3. Ξεκινήστε κάνοντας μικρές αλλαγές σε πιο απλές σχέσεις, όπως με έναν γείτονα ή έναν συνάδελφο, ώστε να σας είναι πιο εύκολο να εκφράσετε τα όριά σας και μετά να προχωρήσετε και σε πιο σημαντικές.
  4. Μην λέτε «συγγνώμη»: Αντί να λέτε συνεχώς «λυπάμαι», δοκιμάστε φράσεις όπως «ευχαριστώ που καταλαβαίνεις» ή «ελπίζω να το καταλαβαίνεις».
  5. Εάν η σχέση είναι πιο περίπλοκη, όπως με γονείς ή συντρόφους, προσπαθήστε να θέσετε όρια, χωρίς να φοβάστε τις αντιδράσεις τους.
  6. Προσέξτε τις σωματικές σας αντιδράσεις: Αν η σκέψη να εκφραστείτε σας προκαλεί άγχος ή ένταση, αυτό είναι ένα σημάδι ότι πρέπει να προσέξετε περισσότερο τον εαυτό σας.
  7. Αναγνωρίστε τη σύνδεση με το παρελθόν σας: Αν προσπαθείτε να ευχαριστήσετε άτομα που σας υποτιμούν, ίσως αυτό να επαναλαμβάνει καταστάσεις από το παρελθόν σας. Αναγνωρίστε αυτή τη δυναμική.
  8. Θέστε και κρατήστε τα όριά σας: Τα όρια είναι το κλειδί για να ξεκινήσετε να προστατεύετε τον εαυτό σας και τις ανάγκες σας.
  9. Αναπτύξτε το θάρρος να είστε αντιπαθητικοί: Μην φοβάστε να είστε αντιπαθητικοί και να αφήσετε τους άλλους να έχουν τις δικές τους απόψεις για εσάς. Αυτό δεν σας καθορίζει.

Απελευθερωθείτε σταδιακά αλλά σταθερά από την ανάγκη να ευχαριστείτε συνεχώς τους άλλους προκειμένου να δημιουργήσετε μια πιο υγιή και ισχυρή σχέση με τον εαυτό σας. Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσετε την αξία σας, να θέσετε όρια και να βάλετε πάνω από όλα τις ανάγκες σας γιατί κανένας άλλος δεν θα το κάνει.