Πόσες φορές συγχωρήσατε τον εαυτό σας για ένα λάθος σας χωρίς να πνιγείτε στις ενοχές; Πόσες φορές αγκαλιάσατε τη διαφορετικότητα και τις ιδιαιτερότητές σας; Πόσες φορές ήσασταν πραγματικά ευγενικοί με τον εαυτό σας χωρίς να πέσετε στην παγίδα να κάνετε για ακόμη μια φορά αρνητική αυτοκριτική;
Το να είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας μπορεί να έχει πολλά οφέλη και είναι μια δεξιότητα που ακόμα και αν δεν την έχουμε από τη φύση μας, μπορεί να αναπτυχθεί.
Αν αναλογιστούμε τι μεγάλη ζημιά μπορούμε να προκαλέσουμε μέσω της συνεχούς και αυστηρής αυτοκριτικής ή της συστηματικής αδιαφορίας για τις συναισθηματικές μας ανάγκες, θα σταματούσαμε να έχουμε αυτή τη στάση.
Η παρηγοριά που μπορούμε να προσφέρουμε εμείς οι ίδιοι -πρώτοι από όλους- στον εαυτό μας, όταν χρειαζόμαστε υποστήριξη για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ή για μια δύσκολη συναισθηματική κατάσταση που καλούμαστε να βιώσουμε, είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο νομίζουμε.
Για να καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, απαιτείται χρόνος και βέβαια, όπως με όλα όσα πρέπει να μάθουμε, εξάσκηση.
Να είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας αντί να κάνουμε αρνητική αυτοκριτική
Για είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας πρέπει να περάσουμε πρώτα από το στάδιο του να συνειδητοποιήσουμε πότε είμαστε σκληροί μαζί του και να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτές μας τις σκέψεις και συμπεριφορές.
Συχνά σκεφτόμαστε «Είμαι ανόητος που φέρθηκα έτσι» ή «Δεν αξίζω αυτή τη θέση». Κάνοντας αρνητική αυτοκριτική, ενδέχεται να πληγώνουμε την ψυχή μας.
«Πότε με παραμελώ;», «Πότε έχω άδικα ενοχές;». Αυτές είναι κάποιες ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας, για να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τι δεν κάνουμε σωστά και πώς να προσπαθήσουμε να το διορθώσουμε, ώστε να είμαστε πιο ευτυχισμένοι και συναισθηματικά ισορροπημένοι.
Μπορεί, επίσης, να εντοπίσουμε συμπεριφορές που εναντιώνονται στις ανάγκες μας, όπως το να κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε πραγματικά, για παράδειγμα να λέμε «ναι» για μία έξοδο, ενώ είμαστε κουρασμένοι.
Που έχει τις ρίζες της η αρνητική αυτοκριτική
Σύμφωνα με τη νευροεπιστήμη, οι σκληρές σκέψεις προέρχονται από ένα αυτόματο δίκτυο σκέψης, που ονομάζεται «δίκτυο προεπιλογής». Αυτό το δίκτυο, σε αντίθεση με το κεντρικό εκτελεστικό δίκτυο, είναι πιο πρωτόγονο.
Μας πάει πίσω στην εποχή που για να επιβιώσει κάποιος έπρεπε να τον αποδεχτεί η φυλή. Αυτή η φωνή μέσα μας έρχεται από εκείνον τον καιρό και μας επιπλήττει όταν αποτυγχάνουμε ή όταν τυχαίνει να ξεπερνάμε τα όρια, που θεωρούνται αποδεκτά από την κοινωνία και το περιβάλλον μας.
Πώς να συνδεθούμε με τον εαυτό μας
Οι ειδικοί συμβουλεύουν να ανακαλύψουμε το κομμάτι του εαυτού μας που είναι γεμάτο αγάπη και σοφία και να το αφήσουμε να δράσει. Όλοι το έχουμε μέσα μας και πρέπει να του δίνουμε μεγάλη σημασία.
Έτσι θα μάθουμε να αγαπάμε πρώτα τον εαυτό μας, ώστε μετά να μπορούμε να διοχετεύσουμε αυτή την αγάπη και στους άλλους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε.
Όταν είμαστε ευγενικοί με μας, όταν μας φερόμαστε όπως προσπαθούμε να φερθούμε στους άλλους για να κερδίσουμε την αποδοχή και την αγάπη τους, τότε ο εαυτός μας θα ανταποδώσει.
Θα μας ανταμείψει, με το να είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι για τις ανάγκες και τα θέλω μας, θα καθησυχάσει τις ανησυχίες μας, καθώς θα έχουμε πάρει την αποδοχή από εμάς τους ίδιους, χωρίς να χρειάζεται να την αναζητήσουμε αλλού.
Έτσι θα νιώθουμε πιο ασφαλείς και δυνατοί να αντιμετωπίσουμε τα όποια προβλήματα συναντήσουμε στον δρόμο μας και να βοηθήσουμε και τους γύρω μας, θα συνδεθούμε με τα βαθύτερα στοιχεία μας, με αυτά που ίσως έχουμε παραμελήσει και έτσι ίσως κάποτε να οδηγηθούμε ένα βήμα πιο κοντά στην ψυχική ηρεμία και την ευτυχία!
