Ο διάσημος καλλιτέχνης Μιχαήλ Άγγελος έλεγε πως δεν δημιουργούσε ο ίδιος τα γλυπτά του, αλλά πως απλώς αποκάλυπτε το αριστούργημα που ήταν κρυμμένο μέσα στο μάρμαρο. Τι θα γινόταν αν το εφαρμόζαμε αυτό και στις σχέσεις; Αν δηλαδή αντί να προσπαθούσαμε να αλλάξουμε τον σύντροφό μας, εστιάζαμε στο να τον βοηθήσουμε να ανακαλύψει τον καλύτερο εαυτό του;

Συνήθως,  σε μία σχέση, οι δρόμοι που ακολουθούμε είναι δύο. Είτε προσπαθούμε να φέρουμε τον άλλο στα μέτρα μας, να τον διαμορφώσουμε έτσι όπως θέλουμε, ώστε να μας αρέσει περισσότερο, είτε παλεύουμε να τον αποδεχτούμε όπως είναι.

Το πρώτο μπορεί να πληγώνει τον άλλο και να του δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν τον αγαπάμε για αυτό που είναι, ότι ψάχνουμε κάτι καλύτερο, γιατί αυτός δεν μας είναι αρκετός. Καταναλώνουμε πολλή ενέργεια για να τον αλλάξουμε, όμως είτε δεν τα καταφέρνουμε, είτε ακόμη και αν τα καταφέρουμε, δεν είμαστε και πάλι ευτυχισμένοι.

Από την άλλη, η πλήρης αποδοχή του άλλου, πιθανόν να μας ζορίζει. Συχνά, στην προσπάθειά μας να μην τσακωθούμε με τον σύντροφό μας, ανεχόμαστε συμπεριφορές και ελαττώματα, που δεν θα έπρεπε και είμαστε δυσαρεστημένοι, μεταφέροντας αυτή την αρνητική ενέργεια μέσα στη σχέση.

Πώς να βασίσουμε τις σχέσεις μας στο φαινόμενο του Μιχαήλ Άγγελου

Το φαινόμενο του Μιχαήλ Άγγελου προτείνει ένα τρίτο μονοπάτι για να βαδίσουμε μέσα στη σχέση μας. Αυτό βασίζεται στη συνεργασία, στην αμοιβαία υποστήριξη και ενδυνάμωση. Ο ένας στηρίζει τον άλλο και τον βοηθά ώστε να επιτύχει τους στόχους και τα όνειρά του και αντί να εστιάζει στον ανταγωνισμό ή την προσπάθεια αλλαγής του συντρόφου του, τον ενθαρρύνει να εξελίξει τα θετικά του στοιχεία και να ανακαλύψει τον καλύτερό του εαυτό.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2009 στο επιστημονικό περιοδικό Current Directions in Psychological Science σχετικά με το φαινόμενο του Μιχαήλ Άγγελου, οι σύντροφοι αλληλοεπηρεάζουν και αλληλοσχηματίζουν ο ένας τον άλλον.

Με βάση την εν λόγω έρευνα, όταν βρισκόμαστε μέσα σε μία σχέση, έχουμε τη δυνατότητα να επιδράσουμε καταλυτικά στην ανάπτυξη των ικανοτήτων του συντρόφου μας, να τον βοηθήσουμε να πετύχει ή ακόμη και να αποτρέψουμε την επίτευξη των στόχων του, μέχρι και να διαμορφώσουμε τα στοιχεία του χαρακτήρα του.

Μέσω της αλληλοϋποστήριξης, ωφελείται όχι μόνο ο καθένας ξεχωριστά ως μονάδα, αλλά και η ίδια η σχέση. Ο σκοπός είναι να οδηγηθούμε σε μία προσωπική αλλά και σε μία συναισθηματική πλήρωση, με απώτερο στόχο να ανακαλύψουμε ή τουλάχιστον να πλησιάσουμε, όχι απλώς τον αληθινό, αλλά τον ιδανικό μας εαυτό, το «αριστούργημα» που μπορεί να κρύβεται μέσα μας.

Ο τρόπος να επιτευχθεί αυτό που προτείνει το φαινόμενο Μιχαήλ Άγγελος δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο ή τη επιβολή των πιστεύω μας στον άλλο. Τονίζει τη σημασία του να πιστεύουμε στις δυνατότητες του συντρόφου μας και να τον βοηθάμε να εξελίσσεται.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αγαπήσουμε τον άλλο τόσο, ώστε να «σκαλίσουμε» την ψυχή του με επιδέξιες κινήσεις και να ανακαλύψουμε το «έργο τέχνης» που μπορεί να κρύβεται μέσα του!