Είναι δεδομένο ότι ζούμε σε μία εποχή γεμάτη από άγχος και ανασφάλεια. Ανησυχούμε καθημερινά για όλα. Όχι μόνο για το συμβαίνει στην καθημερινότητά μας, αλλά και για τα γεγονότα στη χώρα μας και στον κόσμο, για την κλιματική αλλαγή, τα ανθρώπινα δικαιώματα και για πολλά ακόμη. Αντιμετωπίζουμε διαρκώς νέες προκλήσεις, όπως ασθένειες και γεωλογικά φαινόμενα, που μας φοβίζουν και μας ωθούν στην καταστροφολογία. Ας μην πέσουμε στην παγίδα, ας διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και ας μείνουμε όσο το δυνατόν πιο ήρεμοι!

Όταν ο κόσμος μας γύρω μας γκρεμίζεται, δεν μπορούμε να μένουμε ανεπηρέαστοι και αμέτοχοι, όμως σίγουρα μπορούμε να μετριάσουμε το άγχος μας. Η ψυχραιμία μπορεί να μας βοηθήσει να αντέχουμε στις δύσκολες στιγμές, χωρίς να καταπονούμε το μυαλό και την ψυχή μας. Είναι λογικό να νιώθουμε αβεβαιότητα και δεν χρειάζεται να κατηγορούμε τον εαυτό μας για αυτό, όμως καλό είναι να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα και τις ανησυχίες μας, χωρίς να παθαίνουμε πανικό, για να κάνουμε τη ζωή μας πιο λειτουργική.

Τα καταστροφικά σενάρια που παίζουν στον μυαλό μας, μας οδηγούν σε έναν λαβύρινθο καταστροφολογικών σκέψεων, βασισμένων συχνά σε μικρές έως μηδενικές πιθανότητες. Έτσι χάνουμε την ψυχραιμία μας, στενοχωριόμαστε και απασχολούμε τον εγκέφαλό μας μάταια για κάτι που πιθανόν να μη συμβεί καν! Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί το χειρότερο δυνατό σενάριο; Πόσες φορές δεν έχουμε ξαγρυπνήσει με τη σκέψη ότι όλα θα πάνε χάλια;

Αυτό δεν γίνεται τυχαία. Η εν λόγω διεργασία του εγκεφάλου μας είναι ένας μηχανισμός αυτοπροστασίας από τα χειρότερα που -δεν το ξέρουμε με βεβαιότητα, αλλά- μπορεί κάποτε να έρθουν. Θέλουμε, λοιπόν, να είμαστε προετοιμασμένοι για αυτά, να είμαστε σε θέση μάχης, ακόμη και αν αυτή η μάχη δεν γίνει ποτέ! Η αβεβαιότητα για το αύριο για ορισμένους ανθρώπους είναι πιο τρομακτική από οποιαδήποτε κακή σκέψη.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ανησυχία μας οφείλεται στον σχεδιασμό του εγκεφάλου μας. Το μυαλό μας, λοιπόν, είναι φτιαγμένο για να λύνει προβλήματα, οπότε είναι πιο χαρούμενο όταν είναι απασχολημένο, κάνοντας αυτό για το οποίο προορίζεται. Βέβαια, υπάρχει και μια σχετική ματαιότητα σε όλο αυτό. Για να το πούμε πιο απλά, το μυαλό μας κάποιες φορές προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα που το ίδιο έχει δημιουργήσει, με αποτέλεσμα να μπαίνε σε μία λούπα άγχους.

Σε στιγμές μεγάλου άγχους, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το μόνο σίγουρο και αληθινό είναι το παρόν μας! Είναι κρίμα να μη το ζούμε, στην προσπάθειά μας να προνοήσουμε για το μετά ή να επανορθώσουμε για λάθη του παρελθόντος. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να αποδεχτούμε πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα ή να έχουμε τον έλεγχο για το οτιδήποτε γύρω μας. Ακόμη, καλό θα ήταν να αναλογιστούμε αν η όποια ανησυχία μας θα μπορούσε πραγματικά να σταματήσει το κακό. Αν όχι, τότε μάλλον ανησυχούμε άδικα τόσο!

Πώς να έχουμε ψυχραιμία, όταν όλα γύρω καταρρέουν

  • Μπορούμε να αφήσουμε τα «τι θα γινόταν αν» και να εστιάσουμε στο τώρα. Να ακουμπήσουμε το χέρι στην καρδιά μας, να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να ζήσουμε τη στιγμή. Το σώμα μας μπορεί να παίξει τον ρόλο της «άγκυρας» για το «καράβι» του ανήσυχου μυαλού μας.
  • Να μην περνάμε μόνοι τα δύσκολα. Συχνά, όταν φοβόμαστε, νιώθουμε απομονωμένοι και μοναχικοί. Το να μοιραστούμε το άγχος μας ή να ζητήσουμε υποστήριξη, μπορεί να μας βοηθήσει να ανακουφιστούμε και να γίνουμε πιο δυνατοί.
  • Η καλοσύνη μπορεί να μας σώσει. Ένα χαμόγελο σε έναν περαστικό, μια πράξη καλοσύνης, ακόμη και προς τον εαυτό μας, μπορούν να μας δώσουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε τον τρομακτικό αυτό κόσμο. Το μόνο όπλο μας είναι η αγάπη!

Είναι λογικό να φοβόμαστε και να ανησυχούμε, είμαστε άνθρωποι και πάντα θα καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, όμως ίσως να μην χρειάζεται τόσο άγχος. Ποιος ξέρει; Στο τέλος μπορεί να πάνε όλα καλά!