Η Σαντορίνη συνεχίζει να σείεται στο «ρυθμό» των Ρίχτερ, με σεισμούς να καταγράφονται κάθε λίγα λεπτά, προκαλώντας έντονη ανησυχία στους επιστήμονες, αλλά και στους κατοίκους, που άρχισαν να αισθάνονται δονήσεις την περασμένη εβδομάδα, καθώς ένα σύμπλεγμα υποθαλάσσιων σεισμών ξέσπασε κάτω από το Αιγαίο Πέλαγος της Μεσογείου.

Αυτοί οι μικροί σεισμοί – κυρίως μεγέθους 3,5 ή λιγότερο – συνέχισαν να εντείνονται τη Δευτέρα (3 Φεβρουαρίου). Ο μεγαλύτερος σεισμός μέχρι στιγμής ήταν μεγέθους 5 βαθμών, ο οποίος χτύπησε 21 μίλια (34 χιλιόμετρα) βορειοανατολικά της Σαντορίνης στις 14:27 τοπική ώρα (7.27 π.μ. ώρα Ελλάδας), σύμφωνα με τον ιστότοπο παρακολούθησης σεισμών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η κατάσταση θα συνεχιστεί και τις επόμενες ημέρες. Παρόλο που επισημαίνουν ότι η πιθανότητα ηφαιστειακής έκρηξης παραμένει χαμηλή, η αυξημένη σεισμική δραστηριότητα αποτελεί υπενθύμιση της δυναμικής γεωλογικής φύσης του νησιού.

«Δύσκολο να προβλέψουμε τι θα συμβεί στη συνέχεια»

Ο Ντέιβιντ Πάιλ, γεωεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο οποίος έχει μελετήσει εκτενώς την καλντέρα της Σαντορίνης, περιγράφει το φαινόμενο ως «ασυνήθιστο» και επισημαίνει τις δυσκολίες στην πρόβλεψη της εξέλιξής του.

«Το πρόβλημα με αυτό το γεγονός είναι ότι έχουμε συνέχεια σεισμούς», δήλωσε ο Πάιλ στο Live Science. «Όλα συμβαίνουν υποθαλάσσια, και γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να προβλέψουμε τι θα συμβεί στη συνέχεια» πρόσθεσε.

Αντιμετωπίζει η φύση κρίση διαφορετικότητας;
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αντιμετωπίζει η φύση κρίση διαφορετικότητας;

Ο καθηγητής σημείωσε ότι η παρούσα σεισμική δραστηριότητα διαφέρει από ένα παρόμοιο γεγονός που συνέβη το 2011 και το 2012 και το οποίο συνδέθηκε με την κίνηση του μάγματος στα έγκατα του ηφαιστείου της Σαντορίνης.

«Η περιοχή που επηρεάζεται είναι λίγο μεγαλύτερη, ο ρυθμός με τον οποίο εντοπίζονται οι σεισμοί είναι επίσης μεγαλύτερος, και το επίκεντρό τους βρίσκεται έξω από την καλντέρα της Σαντορίνης», δήλωσε ο επιστήμονας.

Ωστόσο, παρά την αυξημένη δραστηριότητα, τα γεωχημικά δεδομένα από την περιοχή δεν έχουν δείξει σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση των αερίων, γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει άμεση απειλή ηφαιστειακής έκρηξης.

«Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ τεκτονικής και πιθανής ηφαιστειακής δραστηριότητας»

Τα περισσότερα σεισμικά γεγονότα έχουν σημειωθεί μεταξύ του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Κολούμπο, το οποίο βρίσκεται περίπου 7 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σαντορίνης, και της μικρής νησίδας Ανύδρου.

Παρόλο που αυτή τη φορά οι σεισμοί φαίνεται να οφείλονται σε τεκτονικές διεργασίες, ο γεωεπιστήμονας Ντέιβιντ Πάιλ επισημαίνει ότι οι ερευνητές δεν είναι βέβαιοι αν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ αυτής της τεκτονικής δραστηριότητας και πιθανής ηφαιστειακής δραστηριότητας στο Κολούμπο.

«Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε ελάχιστα για τα βαθύτερα συστήματα που τροφοδοτούν με μάγμα τα ηφαίστεια», δήλωσε ο Πάιλ.

Το ηφαίστειο Κολούμπο εξερράγη τελευταία φορά το 1650, προκαλώντας έναν καταστροφικό τσουνάμι που έπληξε τα γύρω νησιά. Η Σαντορίνη, από την άλλη, διαμορφώθηκε από τη Μινωική έκρηξη του 1600 π.Χ., μία από τις ισχυρότερες ηφαιστειακές εκρήξεις στην ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Lamont-Doherty του Πανεπιστημίου Columbia στη Νέα Υόρκη.