Οι άνθρωποι με κρυμμένο λίπος στους μυς φαίνεται να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να πεθάνουν ή να νοσηλευτούν σε νοσοκομείο από καρδιακή προσβολή ή καρδιακή ανεπάρκεια, ανεξάρτητα από τον δείκτη μάζας σώματος, υποστηρίζει νέα επιστημονική μελέτη.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο European Heart Journal, διερευνά διεξοδικά την σύνδεση ανάμεσα στους μυς με λίπος και τις καρδιακές παθήσεις, φέρνοντας στο φως νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι οι υπάρχουσες μετρήσεις, όπως ο δείκτης μάζας σώματος ή η περίμετρος της μέσης, δεν επαρκούν για την ακριβή αξιολόγηση του κινδύνου καρδιακής νόσου για όλους τους ανθρώπους.
«Η παχυσαρκία αποτελεί πλέον μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες απειλές για την καρδιαγγειακή υγεία, ωστόσο ο δείκτης μάζας σώματος – το βασικό μέτρο για τον ορισμό της παχυσαρκίας και τα όρια παρέμβασης – παραμένει ένας αμφιλεγόμενος και λανθασμένος δείκτης καρδιαγγειακής πρόγνωσης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις γυναίκες, όπου ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος μπορεί να αντανακλά πιο «καλοήθεις» τύπους λίπους» αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης, Δρ Viviany Taqueti από το Brigham and Woman’s Hospital.
Τι είναι το μεσομυϊκό λίπος;
«Το μεσομυϊκό λίπος μπορεί να βρεθεί στους περισσότερους μύες του σώματος, αλλά η ποσότητα του λίπους μπορεί να διαφέρει σημαντικά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Στην έρευνά μας, αναλύουμε τους μυς και τους διαφορετικούς τύπους λίπους για να κατανοήσουμε πώς η σύνθεση του σώματος μπορεί να επηρεάσει τα μικρά αιμοφόρα αγγεία ή τη «μικροκυκλοφορία» της καρδιάς, καθώς και τον μελλοντικό κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, καρδιακής προσβολής και θανάτου» εξηγούν οι ερευνητές.
Στην έρευνα συμμετείχαν 669 άτομα που εξετάστηκαν στο Brigham and Woman’s Hospital για πόνο στο στήθος ή/και δύσπνοια και διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν ενδείξεις αποφρακτικής στεφανιαίας νόσου (όπου οι αρτηρίες που τροφοδοτούν την καρδιά φράζουν επικίνδυνα). Οι ασθενείς αυτοί είχαν μέση ηλικία τα 63 έτη. Η πλειονότητα (70%) ήταν γυναίκες.
Όλοι οι ασθενείς εξετάστηκαν με αξονική τομογραφία καρδιάς για να εκτιμηθεί η καλή λειτουργία της καρδιάς. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης αξονικές τομογραφίες για να αναλύσουν τη σύσταση του σώματος κάθε ασθενούς, μετρώντας την ποσότητα και τη θέση του λίπους και των μυών σε ένα τμήμα του κορμού τους.
Για να ποσοτικοποιήσουν την ποσότητα του λίπους που αποθηκεύεται μέσα στους μύες, οι ερευνητές υπολόγισαν την αναλογία του μεσομυϊκού λίπους προς το σύνολο των μυών συν το λίπος, μια μέτρηση που ονόμασαν λιπώδες μυϊκό κλάσμα. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για περίπου έξι χρόνια και οι ερευνητές κατέγραψαν εάν κάποιοι ασθενείς πέθαναν ή νοσηλεύτηκαν για καρδιακή προσβολή ή καρδιακή ανεπάρκεια.
Πόσο αυξάνεται ο κίνδυνος
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα άτομα με υψηλότερες ποσότητες λίπους στους μυς φάνηκαν να έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν βλάβη στα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία που εξυπηρετούν την καρδιά (στεφανιαία μικροαγγειακή δυσλειτουργία) και φάνηκαν να έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν ή να νοσηλευτούν για καρδιακή νόσο.
Για κάθε 1% αύξηση του λιπώδους μυϊκού κλάσματος, υπήρχε 2% αύξηση του κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας μικροαγγειακής δυσλειτουργίας και 7% αυξημένος κίνδυνος μελλοντικής σοβαρής καρδιακής νόσου, ανεξάρτητα από άλλους γνωστούς παράγοντες κινδύνου και το δείκτη μάζας σώματος.
Τα άτομα που είχαν υψηλά επίπεδα μεσομυϊκού λίπους και ενδείξεις στεφανιαίας μικροαγγειακής δυσλειτουργίας φάνηκαν να διατρέχουν υψηλό κίνδυνο θανάτου, καρδιακής προσβολής και καρδιακής ανεπάρκειας.
Αντίθετα, τα άτομα με υψηλότερες ποσότητες άλιπης μυϊκής μάζας φάνηκαν να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο. Το λίπος που ήταν αποθηκευμένο κάτω από το δέρμα (υποδόριο λίπος) δεν αύξησε τον κίνδυνο.
