Όλα για κάποιο λόγο γίνονται – Ακόμη και ένα καμένο τοστ μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή!
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 ένας άνθρωπος παρακοιμήθηκε και έχασε το συνηθισμένο του πλοίο για τη Νέα Υόρκη. Αυτή η αναποδιά μπορεί να τον έκανε να αργήσει να πάει στη δουλειά του στο κέντρο του Μανχάταν, αλλά του έσωσε τη ζωή: Αν είχε πάρει το προηγούμενο, θα βρισκόταν μέσα από το λόμπι του World Trade Center , στις 8:46 π.μ., την ώρα που χτυπήθηκε από το αεροπλάνο!
Φαντάσου, λοιπόν, ότι σου κάηκε το τοστ σήμερα το πρωί. Θα το αφήσεις να σου χαλάσει τη διάθεση επειδή σε πήγε λίγο πίσω στις υποχρεώσεις σου; Το «burnt toast theory» ή η «θεωρία του καμένου τοστ» λέει ότι αυτό μπορεί να έγινε για να σε προστατεύσει από κάτι χειρότερο ή να ανοίξει το δρόμο για κάτι καλύτερο.
Τι είναι η «θεωρία του καμένου τοστ»
Βασίζεται στο butterfly effect, που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τις ανατροπές και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκύπτουν από φαινομενικά ασήμαντα ή τυχαία γεγονότα.
Η έννοια προέρχεται από τη θεωρία του χάους και περιγράφει την ιδέα ότι μικρές αλλαγές σε αρχικές συνθήκες ενός συστήματος μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες και απρόβλεπτες συνέπειες σε πολύ μεταγενέστερο χρόνο. Ο όρος έγινε δημοφιλής από τον μετεωρολόγο Edward Lorenz τη δεκαετία του 1960. Σύμφωνα με την παραβολή του, αν μια πεταλούδα πετάξει στη Βραζιλία, η αναταραχή στον αέρα που δημιουργεί θα μπορούσε, θεωρητικά, να επηρεάσει την ανάπτυξη ενός τυφώνα στην Ασία εβδομάδες αργότερα. Βεβαίως, αυτή είναι μια μεταφορική αναπαράσταση και δεν αποδεικνύεται ότι μια πεταλούδα πραγματικά προκαλεί τυφώνες, αλλά δείχνει πώς μια μικρή αλλαγή σε ένα σύνθετο σύστημα μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες και απρόβλεπτες συνέπειες.
Μια μικρή, καθημερινή «ατυχία», όπως το καμένο τοστ, μπορεί να δημιουργήσει αρνητικότητα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από δυσάρεστες καταστάσεις ή απογοητεύσεις που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με το πρωινό μας.
Κι ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε αυτές τις ανατροπές, αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιδράμε σε αυτές.
Αλλάζουμε οπτική
Όταν αντιμετωπίζουμε πόνο, απογοήτευση ή άγχος, συχνά εγκλωβιζόμαστε και νιώθουμε πως τα αρνητικά μας συναισθήματα θα κρατήσουν για πάντα. Η σκέψη αυτή από μόνη της είναι ικανή να αυξήσει τη σοβαρότητά τους.
Η ελπίδα σε αυτήν τη φάση είναι ένα ρίσκο που αξίζει να πάρουμε. Το να δούμε τα πράγματα από μια νέα οπτική θα μας βοηθήσει να απομακρυνθούμε από μια περιοριστική νοοτροπία όπως η παραπάνω, που μας οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.
Δεν πρέπει να υποτιμάμε τη δύναμή μας, ακόμα και τις πιο «σκοτεινές» στιγμές. Ό,τι θα λέγαμε στον καλύτερό μας φίλο σε αντίστοιχη περίπτωση ας το πούμε τώρα στον εαυτό μας. Για παράδειγμα: «Ξέρω ότι νιώθω πως η θλίψη μου δεν θα περάσει. Ξέρω ακόμα ότι λογικά αυτό δεν ισχύει. Έχω αντιμετωπίσει δυσκολίες στο παρελθόν και τα κατάφερα. Έτσι, θα ξεπεράσω και αυτό».
