Τα παιδιά μεγαλώνουν και για τους γονείς παραμένουν παιδιά… Και σε αυτό το σημείο, αν δεν τεθούν όρια μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα και για τις δύο πλευρές. Όταν επεμβαίνετε τόσο στενά στη ζωή των παιδιών σας που έχουν ενηλικιωθεί, επηρεάζετε αρνητικά τις ζωές τους. Είναι άλλο το να είστε υποστηρικτικοί και άλλο υπερβολικά εμπλεκόμενοι.
Αν πιστεύετε ότι βρίσκεστε σε έναν ανάλογο φαύλο κύκλο, καλό είναι να επαναξιολογήσετε τα όριά σας. Οφείλετε να θέτετε σε προτεραιότητα τις ανάγκες των παιδιών σας και όχι τις δικές σας. Μελετήστε τα παρακάτω σημάδια και δείτε μήπως κι εσείς υπερβαίνετε τα όρια…
1 Νιώθετε υπεύθυνοι για την ευτυχία τους
Μην αναλαμβάνετε να διορθώσετε ή να λύσετε εσείς τα προβλήματα των ενήλικων παιδιών σας. Μπορεί το παιδί σας να δυσκολεύεται να βρει νέα δουλειά… Αφήστε το να προσπαθήσει. Θα βρει την άκρη του. Δώστε του τη δυνατότητα να αναπτύξει την ανθεκτικότητά του και να μάθει να επιλύει τα καθημερινά και πρακτικά του προβλήματα. Υπεύθυνος για την ευτυχία του είναι ο καθένας μας. Μπορείτε να ρωτήσετε το παιδί σας αν χρειάζεται τη βοήθειά σας ή καθοδήγηση και στήριξη, αλλά όχι να επέμβετε στις αποφάσεις του και να πιέσετε τα συναισθήματά του.
2 Εμπλέκεστε στις σχέσεις τους
Δεν έχετε κανένα ρόλο στις ρομαντικές και φιλικές σχέσεις των ενήλικων παιδιών σας. Να έχετε εμπιστοσύνη στα παιδιά σας και να τους επιτρέπετε να λάβουν τις δικές τους αποφάσεις μαζί με την ευθύνη τους. Μόνο έτσι και θα ευτυχήσουν και θα μάθουν. Αν παρατηρείτε ότι είναι δυστυχισμένα, προσφερθείτε να συζητήσετε μαζί τους και να τους ενθαρρύνετε να αναρωτηθούν για τη ζωή τους και τις προσωπικές τους σχέσεις. Μην τα κρίνετε… Ωθήστε τα να αξιολογήσουν τις επιλογές τους για δικό τους καλό και όχι σύμφωνα με τα δικά σας συμφέροντα.
3 Ανησυχείτε συνεχώς για τη ζωή τους
Το να ανησυχείτε σε φυσιολογικό πλαίσιο για το αν είναι καλά τα παιδιά σας έχει σημασία και ουσία. Αλλά αν έχετε από το πρωί μέχρι το βράδυ αυτή την έννοια εμμονικά στο μυαλό σας, καταστρέφετε και τη δική σας ζωή και τη δική τους. Ο συναισθηματικός χωρισμός είναι απαραίτητος για την πλήρη ανεξαρτησία των παιδιών σας. Να σκέφτεστε ότι τα παιδιά σας είναι ενήλικες και έχουν αναπτύξει τις απαραίτητες ικανότητες για να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της ζωής. Φυσικά, να συνεχίσετε να τα ακούτε και να είστε δίπλα τους όταν σας χρειάζονται.
4 Θυσιάζετε τις δικές σας ανάγκες
Αν αμελείτε συνεχώς τις δικές σας ανάγκες και καταταπάτε τον προσωπικό σας χρόνο για να είστε δίπλα στα παιδιά σας, αυτό δεν κάνει καλό σε κανέναν. Αν χάνετε, για παράδειγμα, τη γυμναστική σας, για να εξυπηρετήσετε τα ενήλικα παιδιά σας ή αν με τον ίδιο τρόπο δεν βλέπετε τους φίλους σας, θα υπάρξει ένα σημείο στη ζωή σας που θα αισθάνεστε εξουθενωμένοι και αγανακτισμένοι. Επιπλέον, δεν θα είστε το σωστό πρότυπο και για εκείνα. Θα τους αποδεικνύετε ότι πάντα θα πρέπει να παραμελούν τις προσωπικές τους ανάγκες έναντι των αναγκών τρίτων. Μια ισορροπημένη σχέση θα βοηθήσει και εσάς και τα ενήλικα παιδιά σας να καλλιεργηθούν περαιτέρω.
Τα παιδιά ενηλικιώνονται και οι σχέσεις με τους γονείς αλλάζουν. Φροντίστε να προσαρμόσετε τη ζωή σας στις νέες δυναμικές και να μάθετε από αυτές. Αξιολογήστε το ρόλο σας και θέστε όρια και σε εσάς και στα παιδιά σας. Έχοντας κι εσείς οι ίδιοι μια γεμάτη και πλήρη καθημερινότητα, θα είστε είστε ήρεμοι και ικανοποιημένοι, επομένως θα δίνετε τον καλύτερό σας εαυτό και στη σχέση σας με τα παιδιά σας. Οφείλετε να επιδιώκετε τον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλουποστήριξη από μια νέα σχέση που, πια, βασίζεται και από τις δυο πλευρές σε ενήλικες.
