«Πριν από τριάντα χρόνια, ένας παραγωγός μου είπε ότι ήμουν “ποπ κορν ηθοποιός”» λέει η Ντέμι Μουρ έχοντας κερδίσει τη Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της στο Substance (Το Ελιξίριο της Νιότης) και στρώνοντας το χρυσό μονοπάτι της για τα επερχόμενα Όσκαρ.
«Αυτό σήμαινε ότι θα μπορούσα να κάνω ταινίες που ήταν επιτυχημένες και έβγαζαν πολλά χρήματα, αλλά ότι δεν θα μπορούσα να αναγνωριστώ» συνεχίζει.
«Και το πίστεψα» τονίζει.
«Αυτό με διάβρωσε με την πάροδο του χρόνου, σε σημείο που σκέφτηκα κάποια στιγμή ότι ίσως αυτό ήταν. Ίσως ήμουν ολοκληρωμένη έτσι, ίσως είχα κάνει αυτό που έπρεπε να κάνω.
»Και καθώς βρισκόμουν σε αυτό το σημείο ψυχολογικά, ήρθε στο γραφείο μου αυτό το μαγικό, τολμηρό, θαρραλέο, εξωπραγματικό, απολύτως τρελό σενάριο που λεγόταν The Substance.
»Και το σύμπαν μου είπε ότι “δεν έχεις τελειώσει”» είπε η Ντέμι Μουρ θυμίζοντας έντονα τη σκηνή από την ταινία, όπου ο γκροτέσκος Χάρβεϊ, το μεγαλοστέλεχος του εθνικού καναλιού των ΗΠΑ «φτύνει» (κυριολεκτικά μαζί με τα τσόφλια από γαρίδες που τρώει σε ένα μεσημεριανό γεύμα) απροκάλυπτα προκλητικά τη φράση «μετά τα 50 σταματάει» κατάμουτρα στην Ελίζαμπεθ Σπαρκ.
Μια προσβολή στην πραγματική ζωή της Ντέμι Μουρ τότε, μια άκομψη συμπεριφορά για χάρη της μυθοπλασίας της Γαλλίδας σκηνοθέτιδας, Κοραλί Φαρζά, σήμερα.
Από την «Ανήθικη Πρόταση» του 1993 μέχρι την αποκαλυπτική αυτοβιογραφία της, με τίτλο «Inside Out» το 2019, η Ντέμι Μουρ ήταν πάντα «εκτεθημένη» όπως την ήθελαν οι σκηνοθέτες αλλά ταυτόχρονα όπως μόνο αυτή μπορούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην πρόκληση και τη φινέτσα
«Για εκείνες τις στιγμές που δεν πιστεύουμε ότι είμαστε αρκετά έξυπνες ή αρκετά όμορφες ή αρκετά αδύνατες ή αρκετά επιτυχημένες ή βασικά όχι αρκετές, ακολουθώ τη συμβουλή μιας γυναίκας, η οποία μου είπε “απλά να ξέρεις ότι ποτέ δεν θα είσαι αρκετή, αλλά μπορείς να μάθεις την αξία σου αν απλά αφήσεις κάτω το μέτρο”» πρόσθεσε η Ντέμι Μουρ, η οποία βραβεύτηκε στα 62 της για πρώτη φορά στα 45 χρόνια καριέρας στη βιομηχανία του θεάματος, παρόλο που πάντοτε τάραζε τα νερά με το εβένινο κάλλος της.
Η 62χρονη σταρ όρισε έναν νέο, αναζωογονητικό κανόνα στη σόουμπιζ αλλά και στη ζωή –αυτόν που επιτρέπει στις γυναίκες να μεγαλώνουν και να παραμένουν μάχιμες, γοητευτικές και στον αφρό των ημερών κόντρα στην κοινωνική ρετσέτα που τις θέλει «παντα νέες» και με ημερομηνία λήξης
«Η Ντέμι Μουρ κρατούσε τα ρούχα της στις ταινίες της περισσότερο απ’ ό,τι τα έβγαζε, αλλά αυτές στις οποίες έβγαλε τα ρούχα της, εν μέρει ή εξ ολοκλήρου, ήταν αυτές που όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσαν την τεράστια δημοσιότητά της και την οργή ορισμένων ηλίθιων» γράφει η Manohla Dargis σε σχετικό άρθρο στους New York Times και συνεχίζει:
«Εξακολουθούν να είναι οι ταινίες με τις οποίες η Ντέμι Μουρ ταυτίζεται πιο στενά, για καλό και για κακό, με εξέχουσα την πιο άθλια και βρώμικη κωμωδία «Στριπτίζ», του 1996, όπου υποδύεται μια εξωτική χορεύτρια που της αρέσει να χορεύει με Άνι Λένοξ και προσπαθεί να ανακτήσει την κηδεμονία της κόρης της, ενώ παράλληλα κινείται σε μια δαιδαλώδη, πολιτικά φορτωμένη ίντριγκα.
»Η Ντέμι Μουρ έχει κάποιες ωραίες στιγμές, στις οποίες μπορεί να επιδείξει τον κωμικό της συγχρονισμό και την ανθρωπιά της χορεύτριας, αλλά η ταινία ενδιαφέρεται κυρίως να επιδείξει το σώμα της» προσθέτει η Manohla Dargis.
Ο λόγος της Ντέμι Μουρ στις Χρυσές Σφαίρες για την κορυφαία ερμηνεία της στο Substance γίνεται viral, φυσικά. Και ο λόγος που γίνεται viral είναι γιατί η 62χρονη σταρ όρισε έναν νέο, αναζωογονητικό κανόνα στη σόουμπιζ αλλά και στη ζωή –αυτόν που επιτρέπει στις γυναίκες να μεγαλώνουν και να παραμένουν μάχιμες, γοητευτικές και στον αφρό των ημερών κόντρα στην κοινωνική ρετσέτα που τις θέλει «παντανέες» και με ημερομηνία λήξης σαν τα γιαούρτια.