Να ξεκινήσουμε από την επιτυχημένη σειρά του MEGA «Έχω παιδιά»; Θα μας μιλήσεις για αυτή την εμπειρία; Πράγματι, είναι μια πολύ επιτυχημένη συνθήκη, με υπέροχο σενάριο, εύστοχο, γρήγορο, αληθινό, αστείο και χωρίς φανφάρες. Μια σειρά που σε κάνει να γελάς με απλά πράγματα, δεν χρειάζεται υπερπροσπάθεια – ούτε καν στην υποκριτική αφού σε βοηθά πολύ το κείμενο. Ο Λάμπρος Φισφής, που έγραψε το σενάριο, και όλη η ομάδα είναι φανταστικοί.

Η επιτυχία φαίνεται και από την αποδοχή του κόσμου, που έχει αγαπήσει αυτήν τη δουλειά. Είμαι χαρούμενη όχι μόνο για τα νούμερα τηλεθέασης, αλλά και γιατί είναι μια σειρά που μπορούν να παρακολουθήσουν άνθρωποι κάθε ηλικίας και να περάσουν πολύ ευχάριστα για 35 λεπτά. Είναι τόσο αληθινός ο τρόπος που το «Έχω παιδιά» μπαίνει στην καθημερινότητα των ηρώων που δεν υπάρχει περίπτωση να μην ταυτιστεί ο κόσμος με κάποιον από τους ρόλους.

Εσύ ταυτίστηκες με κάτι; Είδες τον εαυτό σου κάπου;

Αν και δεν έχω καμία σχέση με την ηρωίδα, έχω το ίδιο καυστικό χιούμορ και, κάποιες φορές, παρόμοια ειρωνεία με εκείνη. Κατά τα άλλα, η ζωή με δύο παιδιά είναι ακριβώς αυτό που ζω στην καθημερινότητά μου.

Τι ζεις στην καθημερινότητά σου;

Ένα ασταμάτητο τρέξιμο με πολλές υποχρεώσεις και ευθύνες, αλλά πολλή χαρά και ηρεμία παράλληλα. Ευτυχώς, τα παιδιά μου –ίσως να έχει βοηθήσει σε αυτό και η δουλειά που κάνω– είναι πολύ συνεννοήσιμα, επικοινωνούν υπέροχα. Οπότε, η μητρότητα δεν με δυσκολεύει τόσο πολύ, είναι όμως ρόλος ζωής και ο μόνος που με απασχολεί κατά κύριο λόγο.

Οι νέες συνθήκες στη ζωή σου, του χωρισμού σου κατ’ αρχάς, πόσο σε έχουν επιβαρύνει σε σχέση με τις ευθύνες σου ως μαμάς;

Είναι τελείως διαφορετική πλέον η καθημερινότητά μας με τα παιδιά, ωστόσο, επειδή ο πρώην σύζυγός μου είναι υπέροχος πατέρας και η μεταξύ μας συνεννόηση πολύ καλή, δεν έχω επωμιστεί κάποιο φορτίο μόνη μου. Προφανώς στο σπίτι είμαι μόνη μου – με όποια βοήθεια μπορεί να έχω από τη μητέρα μου. Επομένως, σε αυτή την περίπτωση, οι ευθύνες και οι αποφάσεις είναι πάνω μου. Όμως, χάρη στον κοινό δρόμο και τρόπο σκέψης και στην πολύ καλή επικοινωνία, δεν έχω δυσκολίες. Έχουμε προσπαθήσει πολύ και οι δύο να είμαστε ψυχικά υγιείς και ήρεμοι, κι έτσι λύνουμε όποιο πρόβλημα προκύπτει εύκολα και εύστοχα. Ασχολούμαστε πολύ με τα παιδιά και δίνουμε χρόνο στη συζήτηση, την ανάλυση, την κατανόηση και τη βοήθεια.

Σας βοήθησαν και κάποιοι ειδικοί σε αυτό;

Ναι, έχουμε συμβουλευτεί και ειδικό. Ούτως ή άλλως, εγώ κάνω έντεκα χρόνια ψυχοθεραπεία, η οποία με έχει βοηθήσει να είμαι καλά. Πιστεύω ακράδαντα στο motto «χαρούμενοι γονείς, χαρούμενα παιδιά», το βλέπω και στην πράξη ότι λειτουργεί.

Ποιο ήταν το κίνητρο για να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία;

Κάποιες κρίσεις άγχους που είχα. Όταν κατάλαβα ότι είχα αρχίσει να δυσκολεύομαι να αντεπεξέλθω στην καθημερινότητά μου, συνειδητοποίησα ότι χρειαζόμουν τη βοήθεια ειδικού. Δεν υπάρχει λόγος να πιεζόμαστε μόνοι μας μέχρι να γονατίσουμε. Εγώ γονάτισα, δεν το απέφυγα, αλλά, με τα χρόνια και πολλή προσωπική προσπάθεια –γιατί ένας ψυχολόγος από μόνος του δεν μπορεί να κάνει θαύματα–, νιώθω ισορροπία. Μπορώ να αισθάνομαι τη χαρά και να την απολαμβάνω, έμαθα να με αγαπώ βαθιά, να αποδέχομαι τον εαυτό μου, να του λέω και ένα μπράβο, να κατανοώ ότι δεν τα κάνω όλα τέλεια, να μην είμαι τόσο αυστηρή με μένα και τους άλλους και να με αξιολογώ σωστά και όχι με θυμό, όπως έκανα παλιά. Θεωρώ ότι έχω βρει έναν τρόπο να αγαπώ και τους άλλους ανθρώπους. Το βασικότερο όλων είναι τα παιδιά μου – γιατί, αν δεν ξέρεις πώς να αγαπάς, να φροντίζεις και να προστατεύεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να το κάνεις και με κανέναν άλλο, ούτε καν με τα ίδια σου τα παιδιά. Κατάλαβα ότι δεν ήθελα να έχουν τα παιδιά μου τα θέματα που αντιμετώπιζα εγώ, γι’ αυτό πάλεψα προτού αποκτήσω οικογένεια και συνεχίζω να παλεύω.

Άρα, δεν τα παρατάς εύκολα.

Όχι. Δεν σταματώ αν δεν επιτευχθεί μέχρι τέλους ο στόχος μου. Είμαι σκυλί του πολέμου, όπως λένε οι φίλοι μου. Κάποιες φορές, με κουράζει το να έχω τόσες απαιτήσεις. Θαυμάζω τους ανθρώπους που λένε «εντάξει, δεν πειράζει…». Εμένα το «δεν πειράζει» πολύ δύσκολα θα βγει από το στόμα μου.

Αυτό που έχω αντιληφθεί από τη δημόσια εικόνα σου είναι ότι, ενώ είσαι ανοιχτή στον κόσμο, επικοινωνείς αυτό που είσαι, που έχεις και που κάνεις, βάζεις και όρια. Αυτή την αντίθεση την είχες πάντα;

Την είχα από μικρή, προφανώς για λόγους προστασίας. Ενώ είμαι ένας ανοιχτός άνθρωπος με τον οποίο ο άλλος νιώθει οικειότητα, ταυτόχρονα βάζω και ένα όριο, το οποίο δεν έχουν υπερβεί πολλοί στη ζωή μου. Ευτυχώς, είναι από τα κομμάτια που δεν χρειάστηκε να δουλέψω στην ψυχοθεραπεία. Όλοι όσοι με γνωρίζουν για πρώτη φορά, ενώ η αρχική τους αίσθηση είναι ότι είμαι λίγο απόμακρη, μετά το πρώτο δεκάλεπτο διαπιστώνουν ότι αυτό δεν ισχύει, ότι είμαι πολύ χύμα. Δεν έχω συμπλέγματα, τρολάρω τον εαυτό μου πριν από τους άλλους, οπότε νιώθουν άνεση και οι ίδιοι – πάντα με μέτρο.

Αυτό σε βοηθά και στις συνεργασίες σου;

Σε όλες τις δουλειές, σε όλους τους χώρους, λαμβάνω αγάπη και αποδοχή. Δεν μου έχει τύχει ποτέ να τσακωθώ. Έχω πάντα καλή διάθεση. Ό,τι πρόβλημα κι αν έχεις, δεν πρέπει να το μεταφέρεις στο επαγγελματικό σου περιβάλλον. Ακόμα κι αν μου συμβαίνει κάτι, δεν το καταλαβαίνει κανείς καθώς φροντίζω να δείχνω χαλαρή και χαρούμενη. Μου αρέσει πάντως αυτή η ανατροπή σε σχέση με τη δημόσια εικόνα μου και την προσωπική επαφή των ανθρώπων μαζί μου. Ξέρω πολλούς που κοινωνικά δείχνουν ανοιχτοί και, όταν τους γνωρίζεις, απογοητεύεσαι. Προτιμώ λοιπόν όσοι με γνωρίζουν να έχουν πάντα να πουν έναν καλό λόγο για μένα – κι ας υπάρχουν και αυτοί που δεν με συμπαθούν, παρόλο που δεν με ξέρουν καθόλου. Αυτό είναι η προίκα, η περιουσία και η περηφάνια μου.

Έχεις και άλλη μία αντίθεση: είσαι ηθοποιός και επιχειρηματίας, δύο ιδιότητες πολύ κόντρα μεταξύ τους. Πώς τις ισορροπείς;

Αυτές οι δύο ιδιότητες έδεσαν με βάση την ταυτότητα και την προσωπικότητά μου. Δεν θέλω να είμαι μονοδιάστατη. Δεν είχα καμία σχέση με την επιχειρηματικότητα μέχρι που μπήκα στα πράγματα, και μάλιστα στα βαθιά, χωρίς καμία εμπειρία, καμία γνώση, καμία σπουδή. Τα βρήκα σκούρα και, αν γύριζα το χρόνο πίσω, θα άλλαζα αρκετές από τις επιλογές μου. Δεν ζήτησα ποτέ βοήθεια, και ήταν λάθος. Όμως το ότι δουλεύω σκληρά με έσωσε. Αν και είμαι τρομερά συναισθηματική, το κομμάτι της λογικής δεν σταματά να λειτουργεί καθώς το να έχω τον έλεγχο είναι πολύ σημαντικό στοιχείο του χαρακτήρα μου. Με την ψυχοθεραπεία, κατάφερα να αποδέχομαι ότι δεν γίνεται να τα ελέγχω όλα.

Πού ήταν πιο εύκολο να τα καταφέρεις, στην υποκριτική ή στην επιχειρηματικότητα;

Στο χώρο της υποκριτικής, μου ήρθαν πολύ πιο εύκολα τα πράγματα, χωρίς να έχει γίνει τίποτα τυχαία. Άλλωστε δεν πιστεύω πολύ στην τύχη. Ίσως ήμουν λίγο τυχερή στις αρχές, όταν βρέθηκα στη σωστή στιγμή με τους σωστούς ανθρώπους. Από εκεί και πέρα, όλα οφείλονται μόνο στη δουλειά. Δουλεύω 17-18 χρόνια ασταμάτητα, όλες τις σεζόν. Δεν είναι πια θέμα τύχης.

Με τα σχόλια που γίνονται για την προσωπική σου ζωή, και στην τηλεόραση αλλά και στα social media, έχεις δυσκολευτεί;

Όχι. Όταν κάτι δεν έχει βάση, πώς γίνεται να με αφορά; Δεν χρειάζεται να το παλέψω, να ζοριστώ, να στενοχωρηθώ πολύ. Όταν είσαι καλά με τον εαυτό σου –όχι γιατί νομίζεις ότι τα κάνεις όλα τέλεια, αλλά γιατί ξέρεις τα θετικά και τα αρνητικά σου, τις αδυναμίες και τις δυνάμεις σου–, όταν είσαι ευχαριστημένη από τις επιλογές, τις αποφάσεις, τη ζωή, τον τρόπο σκέψης, τη δουλειά, τους φίλους, το σύντροφο και τα παιδιά σου, πώς μπορεί να σε επηρεάσει ένα σχόλιο ανθρώπων που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για σένα και σε κρίνουν από πέντε εικόνες στο Instagram; Αν έχουμε να πούμε έναν καλό λόγο, να το κάνουμε. Διαφορετικά, ας σιωπήσουμε. Είναι πιο υγιές από το να βγάζουμε χολή.

Τα σχόλια που έγιναν για τη σχέση σου μετά το χωρισμό σου δεν είναι τοξικά για σένα;

Τοξικά είναι μόνο για εκείνους που τα έκαναν. Όταν έχεις αυτό τον τρόπο σκέψης, είναι μέσα σου η τοξικότητα. Δεν μπορείς να μου τη φορέσεις. Εγώ δεν τη θέλω στη ζωή μου, γι’ αυτό δεν είχα ποτέ μπλεξίματα, τσακωμούς, ζήλιες ή προδοσίες. Οι άνθρωποι δίπλα μου ήταν πάντα αληθινοί, ειλικρινείς, ντόμπροι και αξιοπρεπείς. Δεν με αφορούν τα κουτσομπολιά και δεν με νοιάζει τι θα πει και τι άποψη έχει ο οποιοσδήποτε. Ποιος τους ρώτησε τι πιστεύουν; Ποιος μπορεί να ξέρει και να κρίνει τις επιλογές μου και το πώς είμαι μέσα στο σπίτι μου;

Θα σου πουν «είσαι δημόσιο πρόσωπο, πρέπει να δεχθείς την κριτική». Είναι άλλο το να δεχθώ την κριτική και άλλο το να μου στείλεις μήνυμα που λέει «εγώ δεν συμφωνώ που χώρισες». Έχουμε χάσει λίγο την μπάλα.

Απαντάς σε αυτά τα σχόλια;

Κάποιες φορές, απαντώ γελώντας και κάνοντας κάποιο καυστικό σχόλιο που τους σοκάρει. Το 99% των ανθρώπων στους οποίους θα απαντήσω βάζοντάς τους στη θέση τους γίνονται οι μεγαλύτεροι fans μου. Δεν δίνω περισσότερη σημασία απ’ ό,τι πρέπει ούτε στα θετικά ούτε στα αρνητικά σχόλια. Χαίρομαι όταν μου γράφουν κάτι όμορφο, ειδικά όταν πρόκειται για γυναίκες που θα μου εκμυστηρευτούν την προσωπική τους ιστορία ή ότι με κάποια κίνησή μου τις ενέπνευσα ως μητέρες, επιχειρηματίες και συντρόφους. Μέχρι εκεί. Δεν νιώθω ούτε θεά με τα ωραία σχόλια ούτε ράκος με τα άσχημα. Έχω περάσει πολλά χρόνια χωρίς Instagram, ξέρω πώς είναι η ζωή πέρα από τα social media και λαμβάνω την αγάπη του κόσμου καθημερινά. Δεν θα αρέσουμε σε όλους, αρκεί που αρέσω εγώ σε μένα.

Ως δημιουργός περιεχομένου στο Instagram, πώς εντάσσεις μέσα στο λογαριασμό σου τα κοινωνικά μηνύματα;

Μπορεί να έχω μια εμπορική και κοινωνική δυναμική, όμως, όσο μπορώ, την κρατώ πίσω. Απλώς, με τον τρόπο με τον οποίο υπάρχω στο Instagram, ας πάρει κάτι από μένα όποιος θέλει. Δεν επιδιώκω να βάλω κάποιον στο σωστό δρόμο ούτε να αποτελέσω πρότυπο ζωής. Κάνω τις επιλογές μου. Γι’ αυτό και λέω να κάνει ο καθένας ό,τι τον ευχαριστεί από τη στιγμή που δεν προσβάλλει, δεν κακοποιεί, δεν δημιουργεί πρόβλημα, δεν εκμεταλλεύεται και δεν εισβάλλει στην ελευθερία των άλλων. Αυτό είναι το δικό μου κοινωνικό μήνυμα.

Πέρα από την ψυχοθεραπεία, η αυτοφροντίδα τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Δεν προλαβαίνω να φροντίζω τον εαυτό μου. Λόγω ενός ατυχήματος στο γόνατο, μόνο, ο χρόνος που θα ξεκλέψω είναι για εντατική γυμναστική για να αποφύγω το χειρουργείο. Η αλήθεια είναι ότι  ότι απολαμβάνω πλέον να γυμνάζομαι. Έφτασα 37-38 χρονών για να νιώσω ότι έχω ανάγκη να κάνω γυμναστική. Είμαι υπερήφανη για αυτό. Οι προτεραιότητές μου ωστόσο είναι άλλες και, επειδή είναι επιλογή μου, με ανταμείβουν με μεγάλη ικανοποίηση. Δεν περιγράφεται με λόγια αυτό που παίρνω από τα παιδιά μου. Το ίδιο ισχύει και για τη δουλειά, τους συνεργάτες και το σύντροφό μου. Γι’ αυτό, το πρωί ξυπνάω με χαρά και περνάω πολύ ωραία στο γύρισμα, γελάω, νιώθω ήρεμη.

Πώς κατάφερες να επιστρέψεις στη δουλειά τόσο σύντομα μετά την εγκυμοσύνη σου;

Ως χαρακτήρας, ό,τι κι αν συμβαίνει, θα πρέπει να κάνω αυτό που έχω προγραμματίσει. Δεν θα πω «δεν μπορώ». Βέβαια, ήθελα και να δουλέψω και ένιωσα πολύ καλύτερα όταν το έκανα. Πήγαινα στη δουλειά και ξεκουραζόμουν – κάθε μαμά θα συμφωνήσει με αυτό!

Τα κιλά πώς τα έχασες;

Είναι θέμα σωματότυπου και μεταβολισμού. Δεν έχω ακολουθήσει ποτέ διατροφή. Είμαι φτιαγμένη να είμαι σε αυτά τα κιλά από τη δευτέρα γυμνασίου. Στις σαράντα ημέρες, είχα επιστρέψει στο βάρος μου. Δεν είχα βοήθεια, κάποιον να μου κρατήσει τα παιδιά ή να μου μαγειρέψει. Οπότε, αναγκαστικά, τα κιλά έφυγαν. Ξέρω ότι ακούγεται προκλητικό, αλλά αυτή είναι η φτιαξιά μου. Έτσι είναι οι γονείς μου, ο αδελφός μου και τα παιδιά μου.

Δείτε το βίντεο

Ποια είναι η σχέση σου με το χρόνο;

Δεν τον φοβάμαι. Είμαι 38 ετών, λέω την ηλικία μου και τη χαίρομαι. Κάθε μέρα φροντίζω να περνάω όμορφα, να βρίσκω τα θετικά, να είμαι αισιόδοξη και να κάνω πράγματα που μου αρέσουν με ανθρώπους που αγαπώ και με τους οποίους αισθάνομαι ασφαλής και ήρεμη. Δεν με απασχολεί που θα γεράσω και θα έχω ρυτίδες. Προσέχω όσο μπορώ –βάζω τις κρέμες μου, προσπαθώ να ξεβάφομαι το βράδυ–, αλλά ξέρω ότι δεν θα μείνω για πάντα νέα. Μακάρι να μεγαλώσω! Σημαίνει ότι θα ζω. Άλλωστε οι άνθρωποι που είναι καλά μέσα τους και ικανοποιημένοι με τη ζωή τους και τους ανθρώπους που έχουν επιλέξει παραμένουν πάντα όμορφοι, είτε κάνουν επεμβάσεις είτε όχι. Γι ’ αυτό, ας τρέξουμε πρώτα στους ψυχολόγους και μετά, αν θέλουμε, στους πλαστικούς!

Ο πατέρας σου το 2015 βραβεύτηκε από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, την Ακαδημία Αθηνών και τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό ως ένας από τους καπετάνιους που έσωσαν ζωές προσφύγων. Πώς ένιωσες για αυτό και ποια είναι η σχέση σου με τους γονείς σου;

Είμαι πολύ υπερήφανη για τον πατέρα μου, όπως και για τη μητέρα μου. Κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν με βάση τη συνθήκη και τον τρόπο με τον οποίο έχουν μεγαλώσει οι ίδιοι. Προσπάθησαν να μας προσφέρουν τα πάντα – κάνοντας τα δικά τους λάθη. Με τα χρόνια της ψυχοθεραπείας, έχω καταφέρει να τους αποδεχθώ, να τους αγαπήσω για αυτό που είναι και να κατανοήσω τα λάθη τους. Ο λόγος της ψυχοθεραπείας αυτός είναι: να μπορέσουμε να πούμε ότι προσπαθήσαμε να διορθώσουμε τα λάθη μας και να βελτιωθούμε.

Μπαίνουμε στο 2025 και ακόμη παλεύουμε για την περιβόητη ισότητα. Εσύ πώς μεγαλώνεις τα παιδιά σου, ένα αγόρι και ένα κορίτσι;

Παλεύω με απόλυτη συνείδηση και ωριμότητα πάνω στην έννοια της ισότητας. Είναι από τους βασικούς στόχους μου ως μητέρας και θα είμαι πολύ υπερήφανη αν τα καταφέρω. Δυστυχώς, κοινωνικά δεν είμαστε ακόμη σε αυτό το σημείο και δεν βοηθούν ούτε ο περίγυρος ούτε οι αντιλήψεις. Ο ρόλος της μητέρας είναι πολύ βασικός και καθορίζει την εξέλιξη του παιδιού όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Λίγο να σου ξεφύγει, μετά αναρωτιέσαι γιατί φέρεται έτσι ή γιατί επιλέγει αυτούς τους συντρόφους.

Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου Χριστούγεννα;

Επειδή ο πατέρας μου ταξίδευε και ο αδελφός μου, που είναι επτά χρόνια μεγαλύτερός μου, έφυγε για σπουδές στην Αθήνα όταν ήμουν στην πρώτη γυμνασίου, τα Χριστούγεννά μου ήταν μοναχικά. Ήμουν εγώ με τη μητέρα μου και λίγους συγγενείς. Δεν έχω ζήσει ως παιδί γιορτινά τραπέζια με μεγάλες οικογένειες. Οπότε, οι γιορτές με στενοχωρούσαν. Μεγαλώνοντας, προσπάθησα να αλλάξω τα Χριστούγεννά μου, τις γιορτές μου. Να μην έχω ενοχές αν δεν χαίρομαι ή να πρέπει οπωσδήποτε να περάσω τέλεια. Πλέον τα έχω πετάξει αυτά από πάνω μου.

Τι εύχεσαι στον εαυτό σου για τη νέα χρονιά;

Να είμαστε όλοι καλά, τα παιδάκια μου και οι άνθρωποι που έχω γύρω μου, να ζήσω όμορφες στιγμές και, αν έρθουν δυσκολίες, να έχω δύναμη και ανθεκτικότητα, να συνεχίσω να βλέπω τα πράγματα με την ίδια αισιοδοξία και με το μυαλό μου καθαρό και νηφάλιο. Τίποτα άλλο δεν θέλω να αλλάξει στη ζωή μου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΑΜΑΝΤΑ ΒΕΛΕΤΖΑ

ΧΤΕΝΙΣΜΑ: ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑ