Ερευνητές συνέδεσαν έναν συγκεκριμένο τύπο σωματικού λίπους με τις μη φυσιολογικές πρωτεΐνες στον εγκέφαλο που αποτελούν ένδειξη της νόσου Αλτσχάιμερ έως και 20 χρόνια πριν από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της άνοιας, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Radiological Society of North America (RSNA).
Οι ερευνητές τόνισαν ότι οι τροποποιήσεις του τρόπου ζωής που στοχεύουν στη μείωση αυτού του λίπους θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ανάπτυξη της νόσου Αλτσχάιμερ.
«Αυτό το εύρημα ανακαλύφθηκε επειδή διερευνήσαμε την παθολογία της νόσου του Αλτσχάιμερ ήδη από τη μέση ηλικία – στη δεκαετία των 40 και 50 ετών – όταν βρίσκεται στα πρώτα της στάδια και οι πιθανές τροποποιήσεις, όπως η απώλεια βάρους και η μείωση του σπλαχνικού λίπους, είναι πιο αποτελεσματικές ως μέσο πρόληψης ή καθυστέρησης της εμφάνισής της», δήλωσαν οι ερευνητές.
Αλτσχάιμερ Vs λίπους
Για τη μελέτη, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στη σχέση μεταξύ τροποποιήσιμων παραγόντων που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, όπως η παχυσαρκία, η κατανομή του σωματικού λίπους και οι μεταβολικές πτυχές, και της παθολογίας της νόσου Αλτσχάιμερ.
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν συνολικά 80 άτομα μέσης ηλικίας με φυσιολογική γνωστική λειτουργία (μέση ηλικία: 49,4 έτη, γυναίκες: 62,5%,). Περίπου το 57,5% των συμμετεχόντων ήταν παχύσαρκοι και ο μέσος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) των συμμετεχόντων ήταν 32,31.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε τομογραφία PET, μαγνητική τομογραφία σώματος και μεταβολική αξιολόγηση (μετρήσεις γλυκόζης και ινσουλίνης), καθώς και σε μετρήσεις λιπιδίων (χοληστερόλης).
Πραγματοποιήθηκαν επίσης, μαγνητικές τομογραφίες στην κοιλιά για τη μέτρηση του όγκου του υποδόριου λίπους (το λίπος κάτω από το δέρμα) και του σπλαχνικού λίπους (βαθύ κρυμμένο λίπος που περιβάλλει τα όργανα).
Οι σαρώσεις των μυών των μηρών χρησιμοποιήθηκαν για τη μέτρηση του όγκου των μυών και του λίπους ενώ η παθολογία της νόσου του Αλτσχάιμερ μετρήθηκε μέσω των PET σαρώσεων.
Το σπλαχνικό λίπος αυξάνει τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα σπλαχνικού λίπους σχετίζονταν με αυξημένο αμυλοειδές, αντιπροσωπεύοντας το 77% της επίδρασης του υψηλού ΔΜΣ στη συσσώρευση αμυλοειδούς.
«Η μελέτη μας έδειξε ότι το υψηλότερο σπλαχνικό λίπος φάνηκε να σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα των δύο παθολογικών πρωτεϊνών-κλειδιά της νόσου του Αλτσχάιμερ, του αμυλοειδούς και του tau», ανααφέρουν οι ερευνητές.
Άλλοι τύποι λίπους δεν συνδέθηκαν με την αυξημένη παθολογία του Αλτσχάιμερ που σχετιζόταν με την παχυσαρκία.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, η υψηλότερη αντίσταση στην ινσουλίνη και η χαμηλότερη HDL φάνηκαν να σχετίζονται με υψηλά επίπεδα αμυλοειδούς στον εγκέφαλο ενώ οι επιδράσεις του σπλαχνικού λίπους στην παθολογία του αμυλοειδούς φάνηκαν να μειώνονται εν μέρει σε άτομα με υψηλότερη HDL.