Τα Ηθικά Μεγάλα είναι η μία από τις τρεις μεγάλες συνθέσεις ηθικής διδασκαλίας που η αρχαιότητα μας παρέδωσε ως δημιουργήματα του Αριστοτέλη.
Στα Ηθικά Μεγάλα προτείνεται μία ηθική ανθρωπολογική, απαλλαγμένη από κάθε υπερβατικό στοιχείο. Πρόκειται για ηθική εγγενώς πολιτική, προσανατολισμένη απαρέγκλιτα σε ένα κορυφαίο αγαθό, την ευτυχία του ανθρώπου ως ελεύθερου υποκειμένου που ζει στο πλαίσιο μιας κοινωνίας συγκεκριμένου τύπου: της αρχαιοελληνικής πόλεως.
Το ύψιστο αγαθό μέσα στην πόλιν και προς το οποίο στοχεύει η πολιτική, ταυτίζεται με την ευδαιμονία των πολιτών, όλων μαζί και του καθενός ξεχωριστά. Ανθρώπινο αγαθό και πολιτικό αγαθό δεν μπορεί παρά να ταυτίζονται.
H ευδαιμονία είναι για τον άνθρωπο αποκλειστικά αυτοσκοπός. Τα υπόλοιπα αγαθά, τιμές και δόξα, πλούτη και ηδονές, εξουσία και δύναμη, όσο κι αν αξίζουν και καθ’ εαυτά, προς αυτήν σε τελευταία ανάλυση στοχεύουν. Η ευτυχία είναι τέλεια, δεν της λείπει τίποτε. Και, όπως τονίζει ο συγγραφέας των «Ηθικών Μεγάλων», δεν είναι κατάσταση αλλά ενέργεια. Δεν αποτελεί τελματωμένη αδράνεια, παθητική νιρβάνα’ είναι οπωσδήποτε δυναμική, είναι σύνολο πράξεων και όχι μόνο γνώσεων, είναι ενεργητικός τρόπος πρόσληψης της πραγματικότητας. Η ευτυχία κρίνεται εν τέλει κάθε στιγμή στις σχέσεις του ανθρώπου με τους άλλους ανθρώπους και τα πράγματα, με το περιβάλλον και τον εαυτό του.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ «HΘΙΚΑ ΜΕΓΑΛΑ»
ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ- τόμος Β’
Κυκλοφορεί με το ΒΗΜΑ, την Κυριακή 24 Νοεμβρίου
