Από την καλύτερη διαχείριση του βάρους μέχρι την μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων, η γυμναστική μας ωφελεί ποικιλοτρόπως. Μπορεί επίσης να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου άνοιας.
Ακόμα όμως και μετά την διάγνωση της άνοιας, η φυσική δραστηριότητα φαίνεται να έχει θετικές επιδράσεις.
Μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Sports Medicine αξιολόγησε τη σχέση μεταξύ των επιπέδων και των αλλαγών στη φυσική δραστηριότητα και της θνησιμότητας μεταξύ των ατόμων με άνοια.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, η διατήρηση της σωματικής δραστηριότητας πριν και μετά τη διάγνωση φάνηκε να σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας. Πιο συγκεκριμένα όλα τα επίπεδα διατηρούμενης σωματικής δραστηριότητας φάνηκαν να συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας.
Επιπλέον υποστηρίζουν ότι η έναρξη της σωματικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση της άνοιας θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο θνησιμότητας κατά 20% ή περισσότερο, επισημαίνοντας ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η άσκηση θα πρέπει να προτείνεται σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των ατόμων με άνοια.
Πώς συνδέονται γυμναστική, άνοια και θνησιμότητα
Όπως σημειώνουν οι ερευνητές πίσω από την μελέτη, η νόσος του Αλτσχάιμερ συγκαταλέγεται στις δέκα κυριότερες αιτίες θανάτου ενώ ο αριθμός των ατόμων με άνοια συνεχίζει να αυξάνεται.
Στόχος τους ήταν να διερευνήσουν πώς η γυμναστική πριν και μετά τη διάγνωση της άνοιας επηρέασε τον κίνδυνο θνησιμότητας, λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο και την ποσότητα της σωματικής δραστηριότητας.
Η μελέτη περιελάμβανε πάνω από 60.000 άτομα ηλικίας 40 ετών και άνω που είχαν λάβει διάγνωση άνοιας μεταξύ 2010 και 2016. Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν κάνει εξετάσεις υγείας εντός δύο ετών πριν και μετά τη διάγνωση της άνοιας.
Οι ερευνητές εντόπισαν τα άτομα που είχαν άνοια με βάση τη χρήση φαρμάκων κατά της άνοιας και ορισμένους δείκτες αξιολόγησης της πάθησης. Αξιολόγησαν τη σωματική δραστηριότητα χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Διεθνές Ερωτηματολόγιο Φυσικής Δραστηριότητας (International Physical Activity Questionnaire).
Στη συνέχεια, οι ερευνητές διέκριναν τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση της άνοιας, σε έντονη, μέτρια και ελαφριά σωματική δραστηριότητα και υπολόγισαν την ποσότητα της άσκησης ανά εβδομάδα.
Όρισαν την τακτική σωματική δραστηριότητα ως συμμετοχή σε έντονη σωματική δραστηριότητα για είκοσι λεπτά ή περισσότερο τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα ή συμμετοχή σε μέτρια σωματική δραστηριότητα για τριάντα λεπτά ή περισσότερο τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα.
Στη συνέχεια σημείωσαν πώς άλλαξαν τα επίπεδα δραστηριότητας των συμμετεχόντων πριν και μετά τη διάγνωση της άνοιας. Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 3,7 χρόνια και κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, 16.431 συμμετέχοντες πέθαναν. Οι ερευνητές εξέτασαν έπειτα πώς η σωματική δραστηριότητα σχετιζόταν με την ολική θνησιμότητα.
29% μείωση του κινδύνου θνησιμότητας
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι συμμετέχοντες που γυμνάζονταν τακτικά πριν αλλά και μετά την διάγνωση της άνοιας φάνηκαν να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που παρέμειναν αδρανείς, με μείωση του κινδύνου θνησιμότητας κατά 29%.
Σε σύγκριση με τους μη ενεργούς συμμετέχοντες, εκείνοι που αύξησαν τη σωματική τους δραστηριότητα σε τουλάχιστον 1.000 μεταβολικά ισοδύναμα (METs)-λεπτά την εβδομάδα φάνηκαν να έχουν μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας.
Τα ΜΕΤ σχετίζονται με τη μέτρηση της ποσότητας ενέργειας που απαιτείται για την εκτέλεση σωματικών δραστηριοτήτων.
