Υπάρχουν πολλά πράγματα που οι άνδρες και οι γυναίκες βιώνουμε διαφορετικά. Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη αποκαλύπτει ότι ο χρόνιος πόνος είναι ένα από αυτά. Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, άνδρες και γυναίκες χρησιμοποιούν διαφορετικούς βιολογικούς μηχανισμούς για την διαχείριση του πόνου. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες είναι πιο πιθανό να βιώνουν χρόνιο πόνο και τείνουν να νιώθουν λιγότερη ανακούφιση από την εκάστοτε θεραπεία.
Η εν λόγω έρευνα σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του διαλογισμού για τη χρόνια οσφυαλγία και συνδύασε δεδομένα από δύο κλινικές δοκιμές που περιελάμβαναν συνολικά 98 συμμετέχοντες οι οποίοι ήταν τόσο υγιή άτομα όσο και άτομα που είχαν διαγνωστεί με χρόνια οσφυαλγία.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης και εξασκήθηκαν στο διαλογισμό ενώ λάμβαναν είτε εικονικό φάρμακο είτε ένα φάρμακο που σταματά τη δράση τόσο των συνθετικών όσο και των ενδογενών οπιοειδών. Στους συμμετέχοντες χορηγήθηκε ένα επώδυνο αλλά αβλαβές ερέθισμα θερμότητας στο πίσω μέρος του ποδιού τους. Στη συνέχεια, οι ερευνητές μέτρησαν και συνέκριναν πόση ανακούφιση από τον πόνο βιώθηκε από τον διαλογισμό όταν το σύστημα οπιοειδών ήταν μπλοκαρισμένο εν αντιθέσει με όταν ήταν πλήρως λειτουργικό.
Γυναίκες Vs ανδρών- Τα ευρήματα της μελέτης
Ο αποκλεισμός του συστήματος οπιοειδών ανέστειλε την ανακούφιση από τον πόνο που βασίζεται στον διαλογισμό στους άνδρες, υποδηλώνοντας ότι οι άνδρες βασίζονται σε ενδογενή οπιοειδή για τη μείωση του πόνου. Αντίθετα, αύξησε την ανακούφιση από τον πόνο που βασίζεται στον διαλογισμό στις γυναίκες, υποδηλώνοντας ότι οι γυναίκες βασίζονται σε μηχανισμούς μη οπιοειδών για τη μείωση του πόνου.
Άνδρες και γυναίκες με χρόνιο πόνο παρουσίασαν μεγαλύτερη ανακούφιση από τον διαλογισμό σε σύγκριση με τους υγιείς συμμετέχοντες.
Τα ενδογενή οπιοειδή, όπως οι ενδορφίνες, είναι τα φυσικά παυσίπονα του σώματος. Αυτές οι ουσίες δρουν παρόμοια με τα συνταγογραφούμενα οπιοειδή, δεσμεύοντας τους υποδοχείς οπιοειδών στον εγκέφαλο για να μειώσουν την αντίληψη του πόνου. Η ανακούφιση από τον πόνο για τις γυναίκες όμως φαίνεται να ακολουθεί εναλλακτικές οδούς, υποδηλώνοντας ότι οι γυναίκες χρησιμοποιούν λιγότερο τα εσωτερικά οπιοειδή του σώματος για ανακούφιση από τον πόνο.
Η θεραπεία του χρόνιου πόνου παραδοσιακά ακολουθούσε μια σχετικά τυποποιημένη προσέγγιση, αλλά εάν άνδρες και γυναίκες χρησιμοποιούν διαφορετικές βιολογικές οδούς για την ανακούφιση από τον πόνο, είναι λογικό να απαιτούνται πιο συγκεκριμένες προσεγγίσεις με βάση το φύλο στη θεραπεία. «Οι διαφορές με βάση το φύλο στην επεξεργασία του πόνου είναι πραγματικές και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την ανάπτυξη θεραπειών και τη συνταγογράφηση φαρμάκων για τον πόνο. Οι πιο εξατομικευμένες μέθοδοι θεραπείας θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα των ασθενών. Για τις γυναίκες, αυτό περιλαμβάνει μεγαλύτερη χρήση επιλογών που ευθυγραμμίζονται με τις μοναδικές τους ανάγκες, όπως τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα καθώς και προσεγγίσεις συμπληρωματικής και εναλλακτικής ιατρικής όπως η ενσυνειδητότητα και ο διαλογισμός», δήλωσαν οι επιστήμονες.
