Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί είναι τόσο δύσκολο να σταματήσετε να τρώτε μετά από ένα μόνο κομμάτι πίτσα ή ένα πατατάκι; Επιστήμονες από τη Γερμανία και το Ηνωμένο βασίλειο έψαξαν την απάντηση και τη βρήκαν στον οισοφάγο μας.
Ενώ το δελεαστικό άρωμα και η υπέροχη γεύση του φαγητού μπορεί να είναι αυτά που αρχικά μας δελεάζουν, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόννης και του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ παρατήρησαν ότι η ευχάριστη αίσθηση της κατάποσης είναι αυτή που μας κάνει να θέλουμε κι άλλο.
Η ερευνητική ομάδα εντόπισε στον οισοφάγο (τον σωλήνα που μεταφέρει την τροφή από το στόμα στο στομάχι) ειδικούς αισθητήρες (νευρώνες), οι οποίοι δρουν σαν μικροσκοπικοί κριτές φαγητού.
Τι συμβαίνει στο σώμα μας με κάθε μπουκιά που καταπίνουμε
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology, αυτοί οι αισθητήρες ενεργοποιούνται μόλις καταπιούμε, στέλνοντας ένα μήνυμα στον εγκέφαλο για το τι μόλις φάγαμε.
Όταν τρώμε κάτι νόστιμο, ο εγκέφαλός μας απελευθερώνει σεροτονίνη, δημιουργώντας μια αίσθηση ευχαρίστησης και ανταμοιβής που μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε.
Στοιχεία από προηγούμενες έρευνες υποδηλώνουν πως σε ορισμένα παχύσαρκα άτομα, η ισορροπία αυτού του νευροδιαβιβαστή είχε διαταραχθεί με αποτέλεσμα υπερκατανάλωση τροφής έτσι ώστε να επιτευχθεί επαρκής ευχαρίστηση από το φαγητό.
Όταν επομένως η χημεία του εγκεφάλου λειτουργεί σωστά, η απόλαυση του φαγητού μπορεί να οδηγήσει σε σωματικά οφέλη. Όταν είμαστε χαλαροί και ευχαριστημένοι, το νευρικό μας σύστημα περνά σε μια κατάσταση ανάπαυσης και σωστής πέψης, απορροφώντας καλύτερα τα θρεπτικά συστατικά που λαμβάνει.
Επιστημονική ανασκόπηση που εξέτασε 119 μελέτες σχετικά με την απόλαυση του φαγητού, έδειξε ότι συνδέεται με πιο υγιεινές διατροφικές επιλογές και την τήρηση ενός συνολικά πιο ισορροπημένου πλάνου.
«Θέλαμε να κατανοήσουμε λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο το πεπτικό σύστημα επικοινωνεί με τον εγκέφαλο κατά την κατανάλωση τροφής», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης. «Για να το πετύχουμε αυτό, έπρεπε να κατανοήσουμε ποιοι νευρώνες εμπλέκονται σε αυτή τη ροή πληροφοριών και πώς ενεργοποιούνται», προσθέτουν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μελέτη είναι σε πειραματικό στάδιο και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να εξακριβωθεί η πολυπλοκότητα του συστήματος, καθώς οι συνθήκες σίτισης στον πραγματικό κόσμο μπορεί να διαφέρουν σημαντικά.
