Σε όλους μας έχει συμβεί και, μάλιστα, σε στιγμές τελείως ακατάλληλες, όπως σε ένα meeting στη δουλειά. Το στομάχι μας αρχίζει να παράγει περίεργους θορύβους, χωρίς προφανή λόγο, φέρνοντάς μας σε αμηχανία. Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος να νιώθουμε άβολα. Το «γουργούρισμα», γνωστό ιατρικά ως «βορβορυγμός», είναι ένα φυσιολογικό μέρος της πεπτικής διαδικασίας, αποτέλεσμα συσπάσεων των μυών στο στομάχι.
Ας φανταστούμε το πεπτικό μας σαν ένα πλυντήριο ρούχων: Τα τρόφιμα αναμειγνύονται με τα υγρά του στομάχου και τον αέρα που αναπνέουμε καθώς τρώμε. Όταν το νερό περνά μέσα από σωλήνες, μπορούμε να το ακούσουμε στα υδραυλικά. Το ίδιο συμβαίνει και όταν περνά η τροφή στο έντερο.
Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση, το γουργούρισμα δεν συμβαίνει μόνο όταν πεινάμε. Στην πραγματικότητα συμβαίνει 24 ώρες το 24ωρο – απλά τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να το ακούσουμε, εκτός αν χρησιμοποιήσουμε στηθοσκόπιο. Όταν όμως δεν υπάρχει κάτι στο στομάχι να καταπνίξει τον ήχο, τότε ακούγεται «στερεοφωνικά»!
Εκτός από την πείνα, τη δυσπεψία ή τη δυσανεξία, μια άλλη πιθανή αιτία για το γουργούρισμα είναι το έντονο άγχος, καθώς καθυστερεί την πέψη και αυξάνει τη δραστηριότητα του εντέρου.
Πώς βάζουμε το στομάχι μας στο «αθόρυβο»;
- Τρώμε μικρά και τακτικά γεύματα.
- Μασάμε αργά.
- Πίνουμε συχνά νερό.
- Αποφεύγουμε τη ζάχαρη, τα κορεσμένα λιπαρά, το αλκοόλ και τα ανθρακούχα ποτά, τις όξινες και γενικά τις δύσπεπτες τροφές.
- Κάνουμε μια βόλτα μετά το γεύμα για να βοηθήσουμε την πεπτική διαδικασία.
- Διαχειριζόμαστε το στρες με ασκήσεις αναπνοής.
Πότε να ανησυχήσουμε;
Αν οι βορβορυγμοί είναι παρατεταμένοι και συνοδεύονται από σχετικά συμπτώματα, όπως φούσκωμα, κοιλιακό άλγος, καούρες ή αλλαγές στις κενώσεις του εντέρου, είναι σημαντικό να συμβουλευτούμε το γιατρό μας, καθώς μπορεί να σχετίζονται με το ευερέθιστο έντερο ή κάποια άλλη πάθηση.