Γνωρίζουμε νέους ανθρώπους
Πόσες καινούριες φιλίες αποκτήσαμε τα τελευταία χρόνια; Πόσο εύκολα καλλιεργούμε την κοινωνικότητά μας σε μια καθημερινότητα γεμάτη υποχρεώσεις; Η επιστήμη της ψυχολογίας έχει αρχίσει να μιλά για μια σύγχρονη επιδημία της μοναξιάς, αλλά ας μη γίνουμε εμείς το δείγμα των ερευνών της! Στις διακοπές έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε νέο κόσμο, είτε ντόπιους είτε από τον τόπο όπου ζούμε κι εμείς ή ακόμα και από το εξωτερικό. Αρκεί να στραφούμε στον άνθρωπο, που νοικιάζει το δωμάτιο απέναντί μας, που κολυμπά κοντά μας, να τον ρωτήσουμε πώς βρέθηκε στον ίδιο με μας προορισμό και να ακούσουμε μια ιστορία που μπορεί να γίνει η αφετηρία για μια ενδιαφέρουσα γνωριμία.
Μοιραζόμαστε στιγμές και εικόνες με τον εαυτό μας
Προτού πατήσουμε το κουμπί του share για να ανεβάσουμε μια φωτογραφία από τις διακοπές μας στα social media, ας αναρωτηθούμε το εξής: «Έχω δώσει στον εαυτό μου αρκετό χρόνο για να περιεργαστεί την παραλία όπου μόλις πάτησε, το ηλιοβασίλεμα που βλέπει, το λιμάνι όπου φτάνει το πλοίο ή για να λαχταρήσει το φαγητό που έχει σερβιριστεί στο τραπέζι;». Ίσως τότε καταλάβουμε ότι οι εμπειρίες μας δεν μετριούνται με followers που βλέπουν ένα story μας –και το προσπερνούν ανάμεσα στα δεκάδες άλλα του timeline τους–, αλλά με το αποτύπωμα που αφήνουν στις αισθήσεις και στο συναίσθημά μας.
Ασκούμε το δικαίωμά μας στην τεμπελιά
Ακούγεται παράδοξο, αλλά η τεμπελιά είναι ένα πολύτιμο δικαίωμα. Είναι ένα ξεχασμένο προνόμιο σε έναν κόσμο που δίνει προτεραιότητα στην παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα κάθε λεπτό της ώρας. Δεν είναι ασφυκτική αυτή η υποχρέωση για διαρκή εγρήγορση; Στις διακοπές, είναι απελευθερωτικό να πατάμε φρένο και να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αφουγκράζεται το χρόνο που περνά. Να μην ασχολούμαστε με τίποτα –όσο είναι δυνατό αυτό–, αλλά και να καταπολεμάμε τις ενοχές μας για αυτήν τη γλυκιά απραξία. Θα πρότεινα να αφιερώσουμε μόνο λίγο χρόνο για να διαβάσουμε το επαναστατικό βιβλίο του Πολ Λαφάργκ «Το δικαίωμα στην τεμπελιά», που ίσως γίνει το νέο μανιφέστο της ζωής μας.
Εξερευνούμε τον προορισμό μας
Κάθε τόπος, ακόμα κι εκείνος που επισκεπτόμαστε συνεχώς, προσφέρει πολύ περισσότερα από μερικές όμορφες παραλίες και πολυφωτογραφημένα σημεία με δικό τους hashtag στο Instagram. Βάζουμε στο πρόγραμμά μας επισκέψεις σε αγροτουριστικούς συνεταιρισμούς, μνημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος ή σε τοπικούς παραγωγούς που ανοίγουν στο κοινό τις επιχειρήσεις τους, περιπάτους στη φύση και ξεναγήσεις από τοπικούς φορείς. Μαθαίνουμε πώς ζει ο τόπος όταν δεν είμαστε εκεί.
Κάνουμε απολογισμό της χρονιάς που πέρασε
Η απόσταση του χρόνου και του χώρου από τα πράγματα καθαρίζει το μυαλό. Το βοηθά να αναστοχαστεί με ψυχραιμία όσα συνέβησαν τους προηγούμενους μήνες. Μακριά από το σπίτι μας, το εργασιακό περιβάλλον μας και τους ανθρώπους της καθημερινότητάς μας, σκεφτόμαστε και αξιολογούμε τι πήγε καλά και τι όχι, από πού αντλήσαμε ικανοποίηση και δύναμη, αλλά και τι μας απογοήτευσε ή μας στενοχώρησε.
Αποκτάμε δημιουργικές συνήθειες
Ασχολούμαστε με ενδιαφέροντα που θα θέλαμε να καλλιεργούμε τους υπόλοιπους μήνες, αλλά δεν έχουμε – ή δεν αναζητάμε; – το χρόνο να το κάνουμε.
