Το άγχος θανάτου είναι ένας από τους πιο κοινούς φόβους στον κόσμο. Περιλαμβάνει την ανησυχία να αφήσουμε πίσω μας τα άτομα που αγαπάμε αλλά και τη διαδικασία του θανάτου. Έχει συνδεθεί με διάφορα ζητήματα ψυχικής υγείας, καθώς τα άτομα συχνά αναπτύσσουν μηχανισμούς άμυνας για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον φόβο.
Προηγούμενες έρευνες υποδεικνύουν ότι το άγχος θανάτου θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από μια ποικιλία ψυχολογικών διαταραχών. Μια νέα μελέτη ωστόσο βρήκε μια παράξενη σύνδεση ανάμεσα στο άγχος θανάτου και στην ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών, οι οποίες έχουν υψηλά ποσοστά θνησιμότητας και είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Οι έρευνες για το άγχος θανάτου
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν δύο έρευνες για να εξετάσουν την επίδραση του άγχους θανάτου στις γυναίκες, στην εικόνα του σώματός τους και τις διατροφικές τους συνήθειες. Στην πρώτη μελέτη συμμετείχαν 128 γυναίκες φοιτήτριες από το πανεπιστήμιο του Sydney. Στη δεύτερη, 129 γυναίκες οι οποίες δήλωσαν ότι είχαν ανησυχίες για την εικόνα του σώματος τους και διαταραγμένη σχέση με το φαγητό.
Και στις δύο έρευνες οι συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε δύο διαφορετικές ομάδες. Η πρώτη ομάδα εκτέθηκε σε μια δοκιμασία θνησιμότητας, δηλαδή καλούνταν να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους όσον αφορά τον θάνατό τους. Η δεύτερη ομάδα απάντησε σε παρόμοια δομημένες ερωτήσεις σχετικά με τον οδοντικό πόνο, λειτουργώντας ως ουδέτερη συνθήκη ελέγχου.
Η πρώτη ομάδα δεν επηρεάστηκε σημαντικά ώστε να αναπτυχθεί δυσαρέσκεια για το σώμα ή τη διατροφική συμπεριφορά στην πρώτη μελέτη. Από την άλλη πλευρά, στη δεύτερη μελέτη, η οποία περιελάμβανε ένα κλινικά σχετικό δείγμα, οι ερευνητές παρατήρησαν πιο έντονες επιδράσεις του άγχους θανάτου στις συμπεριφορές διατροφικής διαταραχής. Οι γυναίκες στην πρώτη ομάδα, οι οποίες ήταν εκτεθημένες σε ερωτήσεις σχτικά με τον θάνατο, ανέφεραν μεγαλύτερη δυσαρέσκεια με την τρέχουσα εικόνα του σώματός τους και το πόσο αδύνατες ήταν, σε σύγκριση με εκείνες της ομάδας ελέγχου, αν και η δυσαρέσκεια με τη μυϊκή τους δύναμη παρέμεινε ανεπηρέαστη.
Οι γυναίκες από την πρώτη ομάδα επίσης επέλεγαν να καταναλώσουν μικρότερες μερίδες σνακ τα οποία ήταν υψηλά σε λιπαρά, σε σχέση με το δεύτερο γκρουπ. Αυτό υποδηλώνει την ανησυχία τους να περιορίσουν την κατανάλωση σε τρόφιμα υψηλά σε λιπαρά για να παραμείνουν αδύνατες.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το άγχος θανάτου μπορεί να επιδεινώσει τις διατροφικές διαταραχές σε γυναίκες που έχουν ήδη ανησυχίες σχετικά με την εικόνα του σώματός τους. Μάλιστα το άγχος θανάτου μπορεί να οδηγήσει τις γυναίκες να τηρούν αυστηρότερα τα κοινωνικά πρότυπα για ένα αδύνατο σώμα ως μέσο αντιμετώπισης του φόβου τους για το θάνατο.
Αξίζει να αναφέρουμε πως όπως με κάθε έρευνα, έτσι και αυτή είχε κάποιους περιορισμούς. Το δείγμα των γυναικών, αν και είχε υψηλή συχνότητα συμπτωμάτων διατροφικής διαταραχής, δεν επαληθεύτηκε μέσω κλινικής διάγνωσης, γεγονός που θα μπορούσε να επηρεάσει τη δυνατότητα γενίκευσης των αποτελεσμάτων.
