Το βράδυ της Δευτέρα 5 Αυγούστου, φίλοι του στίβου αλλά και μη καθηλώθηκαν μπροστά από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες, για να δουν ζωντανά τον Εμμανουήλ Καραλή να παλεύει για μια θέση στο βάθρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι. Ο Εμμανουήλ Καραλής, ο αγαπημένος μας Manolo, κέρδισε πράγματι το πρώτο του Ολυμπιακό μετάλλιο, το οποίο αφιέρωσε στον εαυτό του!

Πριν όμως βρεθεί στους δεύτερους του Ολυμπιακούς Αγώνες και πριν κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο, ο Manolo το 2022 αποφάσισε μέσα από ένα post στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram να μιλήσει ανοιχτά για την μάχη του με την κατάθλιψη. Όπως ο ίδιος είχε γράψει:

“Μετά από έναν τραυματισμό που υπέστην κατά τη διάρκεια της περιόδου κλειστού στίβου, ακολούθησε μια σειρά γεγονότων που κατάφεραν να ρίξουν εντελώς το ηθικό μου. Για πρώτη φορά φέτος έπαθα μια ολοκληρωτική κρίση πανικού, η οποία με έκανε να βυθιστώ στο άγχος και την κατάθλιψη για αρκετό καιρό. Πίεσα τον εαυτό μου πολύ σκληρά προκειμένου να αντιστρέψω αυτή την κατάσταση, αλλά αυτό απλά έκανε τα πράγματα χειρότερα και δυστυχώς ο “κακός” Μανόλο κυριάρχησε και πήρε τα ηνία. Ανάγκασα τον εαυτό μου να συνεχίσει τη σεζόν και προσπάθησα να είμαι θετικός και να απολαμβάνω κάθε αγώνα όπως κάνω αλλά πάντα ένιωθα χαμένος και χωρίς κίνητρο. Είμαι κουρασμένος και νιώθω εντελώς εξαντλημένος. Τελειώνω τη σεζόν μου εδώ. Χρειάζομαι λίγη ξεκούραση & πρέπει να επικεντρωθώ στην ψυχική μου υγεία για λίγο καιρό. Πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω και να κάνω ένα διάλειμμα προκειμένου να ξαναβρώ το χαμόγελό μου.”

Δύο χρόνια μετά, ο Εμμανουήλ Καραλής δεν ξεπέρασε μονάχα τον τραυματισμό του, δεν πάλεψε μόνο με την κατάθλιψη, αλλά μέσα από όλες τις δυσκολίες, βγήκε πιο δυνατός από ποτέ. Ταξίδεψε στο Παρίσι, αφού έσπασε μερικούς μήνες πριν το Πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Δεν ξεχνάει ωστόσο τα όσα έχει περάσει, αφού στις πρώτες του δηλώσεις μετά την επίτευξη του στόχου του συγκινεί αναφερόμενος στο παρελθόν του:

“Τώρα που ηρέμησα, σκέφτομαι ό,τι έχω περάσει ως αθλητής, ως άνθρωπος. Τις δυσκολίες, την κατάθλιψη, τον ρατσισμό, τους τραυματισμούς. Μπορώ να πω ότι όλα αυτά με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι τώρα. Δυνατό, με αυτοπεποίθηση, ένας τρίτος ολυμπιονίκης. Δεν είμαι ειδικός, ξεπερνάω στιγμές, θα έχω κι άλλες καλές και κακές. Είμαι 24. Αυτό που θέλω να πω στα νέα παιδιά, είναι να πιστεύουν στα όνειρά τους. Είναι πάρα πολύ δύσκολος αυτός ο κόσμος, αλλά με επιμονή και με υπομονή, με πίστη στον εαυτό σου, θα κάνεις πράγματα.”

Η επιστροφή του στο Ολυμπιακό Χωριό ήταν γεμάτη αγκαλιές, χαμόγελα και δάκρυα, δάκρυα χαράς, τα πρώτα για το Manolo, όπως ο ίδιος δήλωσε.

Ο Εμμανουήλ Καραλής δεν είναι ο μοναδικός αθλητής που πάλεψε με την κατάθλιψη αλλά και με παθήσεις που αφορούν την σωματική υγεία για να βρεθεί στην μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού (και να διεκδικήσει ένα ολυμπιακό μετάλλιο). Παρόμοια ιστορία έχει και ένα ακόμη πρόσωπο των ημερών που δεν είναι άλλος από τον Νόα Λάιλς. Τον Αμερικανό σπρίντερ που πριν μερικές ημέρες κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. (το πρώτο για την χώρα του στο αγώνισμα μετά το 2004) αφήνοντας πίσω του τον Τζαμαϊκανό Κισάνε Τόμσον για μόλις 0.005 δευτερόλεπτα, στον πιο γρήγορο τελικό 100μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Παράλληλα διεκδικεί τουλάχιστον δύο ακόμη μετάλλια.

Ο Λάιλς μετά την νίκη του αυτή έκανε μια ανάρτηση στον λογαριασμό του στο X, πρώην Twitter, γράφοντας: “Έχω άσθμα, αλλεργίες, δυσλεξία, ΔΕΠΥ, άγχος και κατάθλιψη. Αλλά θα σας πω ότι αυτό που έχετε δεν καθορίζει τι μπορείτε να γίνετε. Γιατί όχι εσύ;”.

Ο Λάιλς εμφάνισε άσθμα πολύ πριν γίνει ένας από τους γρηγορότερους ανθρώπους στον κόσμο. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε η μητέρα του στο ESPN, σε ηλικία μόλις τριών ετών ο Λάιλς δεν μπορούσε να φάει χωρίς να βήχει, εξαιτίας του άσθματος, δεν μπορούσε να παίξει και η ποιότητα της ζωής του όλο και μειωνόταν. Στην ηλικία των πέντε ετών διαγνώστηκε με αντιδραστική νόσο των αεραγωγών, μια ανεπίσημη διάγνωση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει αναπνευστικά προβλήματα που μοιάζουν με άσθμα, όταν δεν είναι γνωστή η ακριβής αιτία. Ο Λάιλς οδηγούνταν συχνά στα επείγοντα με προβλήματα, όπως μολύνσεις στα αυτιά, εξαιτίας του αποδυναμωμένου του ανοσοποιητικού. “Δεν υπήρχε στιγμή που το άσθμα δεν ήταν πρόβλημα”, δήλωσε ο ίδιος στο Ντοκιμαντέρ του Netflix “Sprinter”.

Ο χρυσός, πλέον Ολυμπιονίκης, καθηλωνόταν στο κρεβάτι για δύο ημέρες μετά από έναν αγώνα, επειδή απλά τον εξαντλούσε. Όταν η μητέρα του τον ρώτησε ποιος είναι ο σκοπός του σε αυτή τη Γη, εκείνος απάντησε “Να τρέξω πολύ γρήγορα”, και τα κατάφερε!

Οι ιστορίες των αθλητών που τα κατάφεραν είναι πηγή έμπνευσης για όλους μας, όποιο και αν είναι το όνειρο μας και ο στόχος μας, όποιο και αν είναι το εμπόδιο, γιατί μας υπενθυμίζουν με τον καλύτερο τρόπο πως η θέληση μας είναι πιο δυνατή!