Η γυμναστική σε συνδυασμό με την υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή μπορεί να κάνει θαύματα όχι μόνο για την απώλεια βάρους αλλά συνολικά για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι χάνουν λιγότερο βάρος από άλλους μέσω της άσκησης. Που οφείλεται αυτό το φαινόμενο;
Την απάντηση δίνουν ερευνητές από το Kobe University στην Ιαπωνία, υποστηρίζοντας ότι οι άνθρωποι που χάνουν βάρος πιο αργά με τακτική φυσική δραστηριότητα μπορεί να μην έχουν παραλλαγές της πρωτεΐνης PGC-1α, η οποία συμβάλλει στη ρύθμιση του μεταβολισμού του σώματος και της ανταπόκρισης στη βραχυπρόθεσμη άσκηση. Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Molecular Metabolism.
Τι είναι η πρωτεΐνη PGC-1α;
Για αυτήν τη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μοντέλα πειραματόζωων αλλά και ανθρώπων για να εξετάσουν βαθύτερα πώς η πρωτεΐνη PGC-1α επηρεάζει την άσκηση και τις επιδράσεις της στο σώμα. «Η PGC-1α είναι μια πρωτεΐνη που εμπίπτει στην κατηγορία των «μεταγραφικών συνενεργοποιητών» (‘transcription coactivators’), οι οποίοι σχετίζονται με την πρόκληση της γονιδιακής έκφρασης», δήλωσε ο Δρ. Wataru Ogawa, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής και πρόεδρος στο τμήμα Διαβήτη και Ενδοκρινολογίας του τμήματος Εσωτερικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Kobe University.
«Η PGC-1α ενισχύει την έκφραση γονιδίων που σχετίζονται με τα μιτοχόνδρια, τα γονίδια που εμπλέκονται στην οξείδωση των λιπαρών οξέων και τα γονίδια που εμπλέκονται στη θερμογένεση, προάγοντας την αποτελεσματική κατανάλωση ενέργειας στους μύες. Όταν ασκείστε, η έκφραση της PGC-1α στους σκελετικούς μύες αυξάνεται, κάτι που με τη σειρά της προκαλεί την έκφραση γονιδίων που προάγουν την αποδοτική κατανάλωση ενέργειας. Αυτός είναι θεωρητικά ο μηχανισμός με τον οποίο η ενέργεια ξοδεύεται αποτελεσματικά στους μύες κατά τη διάρκεια της άσκησης» εξηγεί ο ίδιος.
Πώς επηρεάζει την γυμναστική;
Μέσα από προηγούμενες έρευνες, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ότι δεν υπάρχει μόνο η κανονική έκδοση «α» της πρωτεΐνης PGC-1α, αλλά και οι εκδόσεις «b» και «c» που είναι λίγο διαφορετικές. «Αυτές οι νέες εκδόσεις PGC-1α, που ονομάζονται «b» και «c», έχουν σχεδόν την ίδια λειτουργία με τη συμβατική έκδοση «α», αλλά παράγονται στους μύες πάνω από δέκα φορές περισσότερο κατά τη διάρκεια της άσκησης, ενώ η έκδοση «α» δεν παρουσιάζει τέτοια αύξηση», εξηγεί ο Δρ. Wataru Ogawa.
Χρησιμοποιώντας και τα δύο είδη μοντέλων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έλλειψη εκδόσεων “b” και “c” της πρωτεΐνης PGC-1⍺ σήμαινε ότι η βραχυπρόθεσμη δραστηριότητα δεν είχε καμία επίδραση στο σώμα, προκαλώντας λιγότερη καύση λίπους κατά τη διάρκεια και μετά την γυμναστική.
Ωστόσο, όταν τα άτομα που δοκιμάστηκαν είχαν και τις δύο εκδόσεις «b» και «c» της πρωτεΐνης, κατανάλωναν περισσότερο οξυγόνο και είχαν μικρότερο ποσοστό σωματικού λίπους συγκριτικά με εκείνους που δεν τις είχαν. Αυτό το εύρημα παρατηρήθηκε τόσο σε υγιείς συμμετέχοντες στην μελέτη όσο και σε εκείνους με διαβήτη τύπου 2.
