Οι ερωτικές σχέσεις μοιάζουν πολλές φορές τόσο περίπλοκες, ξεκινώντας ακόμα και από το πώς επιλέγουμε αρχικά σύντροφο. Εάν είσαι ντροπαλή ίσως αναζητάς έναν σύντροφο εξωστρεφή για να σε «συμπληρώσει». Δεν χρειάζεται όμως μια κάποια συμβατότητα για να είναι η σχέση επιτυχημένη; Υπάρχει μεγαλύτερη ή μικρότερη σύγκρουση αν ο σύντροφός μας μας μοιάζει;
Στη δεκαετία του 1950, έρευνα αποκάλυψε ότι «τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια τείνουν να ολοκληρώνουν ο ένας την προσωπικότητα του άλλου». Αργότερα, άλλη έρευνα συμπέρανε ότι «καταλήγουμε να επιδιώκουμε μακροχρόνιες σχέσεις με άτομα που είναι διαφορετικά από εμάς».
Ψάχνουμε στις σχέσεις μας ό,τι μας λείπει…;
Δεν είναι ασυνήθιστο να θαυμάζουμε χαρακτηριστικά που δεν έχουμε. Ασυνείδητα μπορεί να προκύψουν σκέψεις όπως: «θα είχαμε την τέλεια σχέση αφού αυτός είναι τόσο τακτοποιημένος και σχολαστικός και εγώ είμαι πιο ακατάστατη και δεν δίνω μεγάλη σημασία στη λεπτομέρεια». Με άλλα λόγια, υποβόσκει η πεποίθηση ότι τα αντίθετα χαρακτηριστικά του κάθε συντρόφου μεμονωμένα θα αποφέρουν την ισορροπία. Τα ατομικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όμως «ανήκουν» ξεχωριστά σε κάθε άτομο.
Ένα εγωκεντρικό άτομο θα συνεχίσει να είναι εγωκεντρικό ως σύντροφος. Ένα άτομο δοτικό, θα διατηρήσει αυτόν τον ρόλο ως σύντροφος. Η σκέψη ότι ο ένας κατά κάποιο τρόπο ολοκληρώνει τον άλλον, είναι μάλλον εξιδανικευμένη. Εν προκειμένω, ένα άτομο που εστιάζει στον εαυτό του μπορεί να απαιτεί προσοχή και φροντίδα όλο και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός. Ένα άτομο που αρέσκεται στο να φροντίζει μπορεί να προσπαθήσει να εκπληρώσει όλες τις απαιτήσεις του συντρόφου και τελικά να εξαντληθεί από το να δίνει πολλά και να παίρνει λίγα. Το άτομο που εστιάζει στον εαυτό του δυσκολεύεται να προσφέρει σε έναν σύντροφο. Το άτομο που εστιάζει στο άλλο δυσκολεύεται να ζητήσει φροντίδα από έναν σύντροφο. Και οι δύο μπορεί να καταλήξουν τελικά δυσαρεστημένοι, θυμωμένοι και κουρασμένοι.
Τα ετερώνυμα έλκονται αλλά μήπως απωθούνται μακροπρόθεσμα;
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Human Behavior, τις περισσότερες φορές, καταλήγουμε με κάποιον που μας μοιάζει.
Οι σύντροφοι, κατά μέσο όρο, έχουν έως και 89% κοινά χαρακτηριστικά και εμπειρίες – από το πόσο νερό πίνουν ή πόσο χρόνο περνάνε στον υπολογιστή, μέχρι την χωρητικότητα της κοινωνικής τους «μπαταρίας». Η μεγαλύτερη συμφωνία παρατηρήθηκε στις πολιτικές και θρησκευτικές απόψεις, στο εκπαιδευτικό επίπεδο, στις συνήθειες του τρόπου ζωής και σε ορισμένες μετρήσεις της ευφυΐας.
Στην πραγματικότητα, «υπάρχουν ελάχιστα πράγματα τα οποία επιβεβαιώνουν ότι τα ετερώνυμα πραγματικά έλκονται», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Ένα από αυτά αφορά τον χρονότυπο. Η μελέτη έδειξε πως όσοι έχουν νυχτερινό χρονότυπο συνήθως κάνουν μακροχρόνιες σχέσεις με όσους έχουν πρωινό χρονότυπο. Νυχτερινό χρονότυπο έχουν όσοι κοιμούνται αργά το βράδυ και ξυπνούν αργά το πρωί. Αντίθετα, πρωινό χρονότυπο έχουν όσοι κοιμούνται νωρίς το βράδυ και σηκώνονται νωρίς το πρωί.
Είναι περισσότερο πιθανό να σχετιστούν άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα και ιδιοσυγκρασίες και σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, φίλοι και ερωτικοί σύντροφοι τείνουν να έχουν κοινές πεποιθήσεις, αξίες και χόμπι. Εμπιστευόμαστε και μας ελκύουν άτομα με σωματικά χαρακτηριστικά παρόμοια με τα δικά μας και οι περισσότερες έρευνες δείχνουν πως προσεγγίζουμε άτομα με προσωπικότητα που μοιάζει με τη δική μας.
Τα παντρεμένα ζευγάρια έχουν μέχρι και παρόμοιο DNA
Συμπεριφορικοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια συνέκριναν το DNA 800 περίπου παντρεμένων ζευγαριών με το DNA ανθρώπων που τοποθετήθηκαν σε τυχαία ζεύγη.
Διαπίστωσαν ότι τα παντρεμένα ζευγάρια παρουσίαζαν σε μεγαλύτερο ποσοστό κοινό DNA συγκριτικά με τα άγνωστα μεταξύ τους άτομα.
Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, αυτό μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από την τάση μας να παντρευόμαστε κάποιον ο οποίος μένει κοντά μας ή είναι της ίδιας εθνικότητας. Ωστόσο, πέρα από αυτό, φαίνεται ότι μας ελκύουν άνθρωποι που φέρουν γονίδια παρόμοια με τα δικά μας. Είναι επίσης πιθανό οι άνθρωποι με κοινά γονίδια να καταλήγουν μαζί λόγω των κοινών τους ενδιαφερόντων.
