Ένας χωρισμός μπορεί να μας στοιχίσει τόσο που να παίζει ξανά και ξανά στο μυαλό μας σαν ταινία κάθε μέρα. Δεν είσαι πια ο εαυτός σου; Νιώθεις πως είναι αδύνατο να κάνεις μια νέα σχέση; Πέφτεις στην παγίδα της σύγκρισης με όποιον γνωρίζεις; Δεν μπορείς να ξεχάσεις αυτό που ένιωσες;
Εάν ο «μεγάλος» σου χωρισμός αισθάνεσαι να σε στοιχειώνει, οι ακόλουθες πρακτικές ίσως σε βοηθήσουν να επεξεργαστείς ό,τι συνέβη και να κάνεις τελικά το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός.
Σκέψου τη σχέση
Κατέγραψε τις θετικές πτυχές της σχέσης. Τα μαθήματα που πήρες και την εξέλιξη που βίωσες. Εξερεύνησε τυχόν υποκείμενες δυναμικές που μπορεί να υπήρχαν πίσω από όλα αυτά. Τι τροφοδοτούσε την έλξη και που μπορεί να μην γνώριζες; Μήπως συνδέεται με τυχόν ψευδείς πεποιθήσεις για τον εαυτό σου;
Εκφράσου ελεύθερα
Γράψε ή μίλα με ειλικρίνια για τα συναισθήματά σου ως προς τη σχέση και τον χωρισμό. Για τη λύπη, το θυμό, τη σύγχυση ή οτιδήποτε άλλο έχεις μέσα σου.
Προσδιόρισε τις αυτοανακαλύψεις
Πώς αυτός ο χωρισμός οδήγησε σε οποιαδήποτε αυτοανακάλυψη. Τι έμαθες για εσένα; Σε τι διαφέρεις σήμερα; Ορίζεις αλλιώς την αγάπη; Προσεγγίζεις διαφορετικά τις γνωριμίες και τις σχέσεις; Έχεις ανακαλύψει ή ξαναβρεί κάποιες προσωπικές δυνάμεις ή ιδιότητες;
Παίξε το παιχνίδι «τι θα γινόταν εάν…»
Φαντάσου πώς θα είχε εξελιχθεί πραγματικά η σχέση αν δεν είχες χωρίσει. Ποια προβλήματα θα είχαν παραμείνει; Πώς θα αντιμετωπίζατε και οι δύο τις συγκρούσεις; Πώς θα ήταν αν κάνατε οικογένεια; Πώς η κατάσταση σε εμποδίζει να ερωτευτείς ξανά; Τι θα γίνει αν κλείσεις αυτό το κεφάλαιο της ζωής σου;
Αν σμίγατε ξανά τώρα, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς
Όταν αναπολείς, αναπαράγεις αυτό που έζησες μέσα από τους φακούς του νεότερου εαυτού σου. Αυτό που βλέπεις είναι πιθανώς μια παραμόρφωση, όχι η αλήθεια. Θυμάσαι αυτό που ένιωσες, όχι αυτό που ήταν στην πραγματικότητα.
Όταν ερωτευόμαστε, ο εγκέφαλός μας υφίσταται μια σύνθετη σειρά από αλλαγές. Οι περιοχές που σχετίζονται με την ανταμοιβή, την ευχαρίστηση και το κίνητρο γίνονται ιδιαίτερα ενεργές, απελευθερώνοντας χημικές ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η ωκυτοκίνη και η σεροτονίνη. Αυτοί οι νευροδιαβιβαστές προκαλούν αισθήματα ευφορίας, προσκόλλησης και επιθυμίας. Η δραστηριότητα στον προμετωπιαίο φλοιό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη λήψη αποφάσεων και την κριτική σκέψη, μπορεί επίσης να παρουσιάσει μειωμένη δραστηριότητα, φέρνοντάς μας σε μια κατάσταση που μας εμποδίζει να δούμε εύκολα τα ελαττώματα του συντρόφου μας.
Μέρος της απελευθέρωσης είναι η εξάσκηση της αυτοσυμπόνιας και της συγχώρεσης. Η αυτοκατηγορία για τον χωρισμό μας κρατά «κολλημένους» σε αυτή την ιστορία. Απέβαλε τυχόν τύψεις. Αγάπησες στο μέγιστο που μπορούσες σε εκείνη τη φάση της ζωής σου. Έκανες το καλύτερο δυνατό. Η προηγούμενη σχέση είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας σου. Δεν μπορεί να εξαφανιστεί. Αλλά εσύ μπορείς να γράψεις ένα νέο.
Μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω και να κατηγορήσουμε τους εαυτούς μας για τις επιλογές μας που τώρα μετανιώνουμε. Να ευχηθούμε να μην συνέβαιναν κάποια πράγματα ποτέ. Να αφήσουμε τις συγκρούσεις να γίνουν λεκέδες που μας κάνουν να αισθανόμαστε λιγότερο ικανοί και αγαπητοί.
Ή μπορούμε να πούμε πως όλα αυτά έπρεπε να συμβούν. Η μεγάλη πέτρα έπρεπε να αναποδογυρίσει, ακόμα κι αν δεν υπήρχε τίποτα εκεί. Αυτό είναι το μονοπάτι που οδηγεί στην εξέλιξή μας και στην εκμάθηση του εαυτού μας μέσω της αγάπης, ειδικά της χαμένης. Δεν έχει να κάνει με το γιατί η σχέση δεν λειτούργησε αλλά μάλλον με το τι έπρεπε να μάθουμε από αυτήν.
Χρειαζόταν να περάσεις αυτό που πέρασες για να μάθεις όσα γνωρίζεις τώρα. Δεν κρατούν όλες οι αγάπες για πάντα. Κάθε σχέση που έχει λήξει έχει σκοπό να σε συνδέσει περισσότερο με εσένα. Δεν είναι «κατάρα» ο χωρισμός. Είναι ευκαιρία…
