Από το 2017 έως και σήμερα καταφτάνει στη χώρα μας ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων, οι οποίοι επιχειρούν να διαφύγουν από τον πόλεμο στον τόπο τους και να βρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους… Μεγάλο μέρος των προσφύγων αυτών ξεκινούν το ταξίδι τους στην Ευρώπη, περνώντας από την Τουρκία στην Λέσβο, διανύοντας μια διαδρομή 12χλμ, με μικροσκοπικές βάρκες, που δεν μπορούν ποτέ να ξέρουν αν θα φτάσουν στη στεριά με όλους τους «επιβάτες», οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν γνωρίζουν μια, σωτήρια δεξιότητα για τη ζωή τους, το κολύμπι.
Πολλοί από τους πρόσφυγες αυτούς διασκορπίζονται ύστερα στην υπόλοιπη Ευρώπη, σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ενώ κάποιοι μένουν στη Λέσβο. Έχοντας να αποδεχτούν την νέα τους πραγματικότητα, πρέπει να μάθουν να ζουν στην νέα τους καθημερινότητα και να συνεχίσουν εν καιρώ να κάνουν τις δραστηριότητες που απολαμβάνουν και στη δική τους πατρίδα. Μια από τις οποίες είναι και η γυμναστική.
Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε και η οργάνωση Yoga and Sport with Refugees, η οποία έχει δημιουργήσει χώρους εκγύμνασης στην Λέσβο, την Αθήνα, τα Ιωάννινα και το Παρίσι.
Όσο και αν η ζωή τους μπαίνει σε μια «κανονική» ροή, η σκέψη των εφιαλτικών 12χλμ που διένυσαν και η ανησυχία του πόσοι ακόμα θα χρειαστεί να τη διανύσουν δεν διαγράφεται από τη μνήμη τους… Αλλά ίσως να μην πρέπει να διαγραφτεί, πρέπει να ακουστεί!
Αυτό το σκοπό είχε η οργάνωση Yoga and Sport with Refugees, όταν διοργάνωσε σε 6 διαφορετικές τοποθεσίες στην Ευρώπη ένα κολυμβητικό event, στο οποίο οι συμμετέχοντες έπρεπε να κολυμπήσουν συνολικά 12χλμ!
Σε ένα από τα event αυτά βρέθηκα και εγώ το πρωί του Σαββάτου 29 Ιουνίου, στην Παραλία Εδέμ του Παλαιού Φαλήρου μαζί με 11 ακόμη άτομα, ενώ στην Λέσβο, το Παρίσι, την Λωζάνη και το Μπορντό είχαν μαζευτεί 101 ακόμη άτομα για να κολυμπήσουμε για καλό σκοπό!
Εκεί με περίμεναν δύο κορίτσια από το γυμναστήριο Yoga and Sport with Refugees της Αθήνας, με νερά χυμούς, φρούτα και μπισκότα για να μας γεμίσουν δυνάμεις μετά το κολύμπι μας. Αφού μαζευτήκαμε, κάναμε ζέσταμα και ξεκινήσαμε! Κολυμπήσαμε όσο αντέχαμε και μπορούσαμε. Κάθε μια μας χεριά, ήταν συμβολική, για το ταξίδι των προσφύγων.
Αφού «μαζέψαμε» συνολικά τα 12χλμ μας περίμενε ο ήλιος για να μας στεγνώσει. Γιορτάσαμε με χαμόγελα και χαρά, ροφήματα και φαγητά.
Σκοπός του event που πραγματοποιήθηκε στις έξι διαφορετικές πόλεις ήταν να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για το ταξίδι των προσφύγων.
Αλλά πριν βρεθεί στη ζωή μου το Swim for Good, για την δική μου ευαισθητοποίηση, είχε προηγηθεί η ιστορία της Yusra Mardini και της αδελφής της Sara Mardini, μέσα από την ταινία «The Swimmers» που αφηγείται τη ζωή τους και το δικό τους ταξίδι από την Συρία στην Ευρώπη.
H Yusra και η Sara έφυγαν από την χώρα τους το 2015 και μέσα από ταξίδια, κακοτυχίες και αναποδιές βρέθηκαν το 2016 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Η Yusra ως μέλος της Ολυμπιακής Ομάδας Προσφύγων, αγωνίστηκε στην κολύμβηση, στα 100μ. πεταλούδα. Ενώ πλέον έχει δραστηριοποιηθεί πολύ ενεργά στο ρόλο της ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Δεν ξέρω αν είχε σκεφτεί ποτέ ότι θα βρεθεί και πάλι στη Λέσβο, όμως η ζωή την οδήγησε και πάλι στα νερά αυτά να κολυμπάει για εκείνη, την οικογένειά της και όλους όσους αναζητούν ένα καταφύγιο. Με την Yusra να αποτελεί πρότυπο για εμένα και εκατομμύρια ακόμη άτομα, δεν αποτελεί έκπληξη η συγκίνησή μου, όταν μπορέσαμε να μιλήσουμε μαζί της για το τι σημαίνει για εκείνη το Swim for Good!
Όσα δήλωσε η Yusra για το Swim for Good 2024
«Το Swim For Good 2024 ήταν πολύ ξεχωριστό για μένα. Επέστρεψα στη Λέσβο για πρώτη φορά αφού έφτασα εδώ με την αδελφή μου κατά την απόδρασή μας. Το να ξαναμπώ στο νερό εδώ έχει βαθιά σημασία για μένα προσωπικά.
Οι πρόσφυγες είναι ένας από τους πιο ευάλωτους ανθρώπους. Μπορούμε, λοιπόν, όλοι μας να κάνουμε κάτι θετικό. Έχουμε οικογένειες και ονειρευόμαστε μια ζωή σε ειρήνη. Αν μπορείτε να ασχοληθείτε, σίγουρα θα βρείτε μια οργάνωση στην περιοχή σας που μπορείτε να υποστηρίξετε με τη δράση σας ή τις δωρεές σας».
