Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με το μήνυμα «Το Σκληρόδερμα δεν θα μου πάρει το χαμόγελο», η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α) με τη συναίνεση της FESCA (Federation of European Scleroderma Associations aisbl) και με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για το Σκληρόδερμα, μας ενημερώνει και μας ευαισθητοποιεί για αυτό το σπάνιο ρευματικό νόσημα και για το τι σημαίνει να έχει κάποιος «σκληρόδερμα».
«Η 29η Ιουνίου είναι μια ημέρα για να αναγνωρίσουμε τη γενναιότητα των ανθρώπων που ζουν με αυτή την ασθένεια και να απαιτήσουμε ίση μεταχείριση και ίση φροντίδα για τα άτομα με σκληρόδερμα σε ολόκληρη την Ευρώπη» δηλώνει η Annelise Roennow, Πρόεδρος της FESCA.
«Εάν έχετε διαγνωστεί με Σκληρόδερμα », τονίζει η κα Αθανασία Παππά, Πρόεδρος της ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α., «θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι δεν είστε μόνοι. 25 Σύλλογοι σε 19 ευρωπαϊκές χώρες που αποτελούν το δίκτυο της FESCA και στην χώρα μας η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα είναι έτοιμες να σας υποστηρίξουν στον αγώνα σας ενάντια στο νόσημα αυτό».
Τι είναι το Σκληρόδερμα
Το Σκληρόδερμα είναι ένα χρόνιο αυτοάνοσο νόσημα που μπορεί να προσβάλει πολλά σημεία του σώματος (δάκτυλα χεριών, ποδιών, γαστρεντερικός σωλήνας, ήπαρ, καρδιά κ.λπ) και να γίνει απειλητικό για τη ζωή.
Η συχνότητα εμφάνισης της νόσου υπολογίζεται από 1:10.000 – 1:30.000 στο γενικό πληθυσμό. Συνήθως προσβάλλει γυναίκες ηλικίας 40-60 ετών, με ποσοστό εμφάνισης 4 γυναίκες προς 1 άνδρα ενώ στην παραγωγική ηλικία η αναλογία αυξάνεται σε 15 γυναίκες προς 1 άνδρα. Η παθογένεια της νόσου είναι ουσιαστικά άγνωστη αλλά ενοχοποιούνται γενετικά και περιβαλλοντικά αίτια.
Στη χώρα μας κάθε χρόνο προστίθενται περίπου 100 νέοι ασθενείς με Σκληρόδερμα. Συνολικά υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 1500 ασθενείς σε όλη τη χώρα, αν και οι αριθμοί αυτοί μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, δεδομένου ότι υπάρχει αδιευκρίνιστος αριθμός ασθενών στους οποίους η διάγνωση δεν έχει ακόμη γίνει, ιδίως στα αρχικά στάδια της πάθησης.
Είναι εμφανή τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα του Σκληροδέρματος μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο, και μπορεί να μην είναι τυπικά της νόσου για τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια. Για το λόγο αυτό, η διάγνωση της νόσου μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Κάποια από τα συμπτώματα της νόσου, όπως σκλήρυνση και πάχυνση του δέρματος στα χέρια, το πρόσωπο και τα πόδια, αλλά και χέρια που αλλάζουν χρώματα – λευκό, μελανό, κόκκινο, (Σύνδρομο Raynaud), είναι τα πλέον χαρακτηριστικά , σε αντίθεση με τα πιο σοβαρά συμπτώματα της νόσου, τα οποία επηρεάζουν τα εσωτερικά όργανα και δεν είναι εμφανή.
Η διάγνωση της νόσου γίνεται από ειδικευμένο γιατρό, με τη βοήθεια του ιατρικού ιστορικού, της κλινικής εξέτασης και κάποιων διαγνωστικών εξετάσεων, όπως οι αιματολογικές εξετάσεις και η τριχοειδοσκόπηση, που ενδείκνυται για τα δακτυλικά έλκη.
Δύο από τις πλέον σοβαρές επιπλοκές της νόσου είναι η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση και τα δακτυλικά έλκη.
Υπάρχει θεραπεία;
Δυστυχώς για την ίδια τη νόσο δεν υπάρχει μέχρι σήμερα θεραπεία. Υπάρχουν όμως αποτελεσματικές θεραπείες για τα συμπτώματα της νόσου που μπορεί να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής και την ικανότητα άσκησης, να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και να βελτιώσουν τη μακροχρόνια έκβαση, αφού στην Πνευμονική Αρτηριακή Υπέρταση επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και βελτιώνουν την μακροχρόνια έκβαση και στα δακτυλικά έλκη περιορίζουν τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, μειώνουν τον αριθμό των νέων δακτυλικών ελκών και καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου.
