Νέα ανησυχητική έρευνα αποκαλύπτει ότι ο διαβήτης τύπου 1 εμφανίζεται όλο και συχνότερα στους ηλικιωμένους ενήλικες. Πιο συγκεκριμένα, ο αριθμός των ηλικιωμένων με διαβήτη τύπου 1 έχει τριπλασιαστεί σε αυτήν την γενιά. Σε σύγκριση με 1,3 εκατομμύρια ηλικιωμένους άνω των 65 ετών με την πάθηση το 1990, υπάρχουν τώρα 3,7 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν με διαβήτη τύπου 1.
Ενώ μπορεί να μειώσει το προσδόκιμο ζωής, η πρόοδος στην ιατρική και η βελτίωση των θεραπειών του έχουν αλλάξει αυτές τις πιθανότητες προς το καλύτερο. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από 204 χώρες και περιοχές σε όλο τον κόσμο, ερευνητές στην Κίνα διαπίστωσαν ότι το ποσοστό θνησιμότητας από διαβήτη τύπου 1 έχει μειωθεί κατά 13 φορές σε χώρες με υψηλότερο εισόδημα σε σύγκριση με χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
“Εκτινάχθηκαν” οι περιπτώσεις τις τρεις τελευταίες δεκαετίες
Βάσει της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο BMJ, ενημερώθηκαν τα τρέχοντα στατιστικά στοιχεία για τον διαβήτη τύπου 1, με τους ερευνητές να επισημαίνουν ότι ο αριθμός των ενηλίκων άνω των 65 ετών με την πάθηση έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια.
Η ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα από τη Μελέτη Παγκόσμιας Επιβάρυνσης Νόσων και Παραγόντων Κινδύνου 2019 για να υπολογίσει τον αριθμό των ατόμων που ζουν με διαβήτη τύπου 1, τον αριθμό των θανάτων λόγω διαβήτη, την ποιότητα και το προσδόκιμο ζωής των ατόμων που ζουν με την πάθηση.
Από το 1990 έως το 2019, ο αριθμός των ενηλίκων μεταξύ 65 και 94 ετών που ζούσε με διαβήτη τύπου 1 εκτινάχθηκε από 400 σε 514 για κάθε 100.000 άτομα. Με άλλα λόγια, ο επιπολασμός σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα αυξήθηκε κατά 28%. Ωστόσο, ο αριθμός των θανάτων μειώθηκε κατά 25% από 4,74 ανά 100.000 άτομα το 1990 σε 3,54 το 2019.
Εξετάζοντας διαφορετικές μεταβλητές, οι επιστήμονες βρήκαν ορισμένα χαρακτηριστικά που επηρέαζαν τον κίνδυνο και την ποιότητα ζωής των ατόμων με διαβήτη τύπου 1. Σε σύγκριση με τις γυναίκες, οι ηλικιωμένοι άνδρες είχαν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1. Εντωμεταξύ, το ποσοστό θνησιμότητας μειώθηκε σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, ειδικά μεταξύ των γυναικών και των ατόμων κάτω των 79 ετών.
Γιατί εμφανίζεται συχνότερα ο διαβήτης;
Οι ερευνητές αποδίδουν την ραγδαία αύξηση στον συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Πιο συγκεκριμένα:
- Γενετική προδιάθεση: Ορισμένα γονίδια αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1, ιδιαίτερα εκείνα που σχετίζονται με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Αυτοάνοση απόκριση: Ο διαβήτης τύπου 1 πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται εσφαλμένα και καταστρέφει βήτα κύτταρα στο πάγκρεας που παράγουν ινσουλίνη.
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Παράγοντες όπως ιογενείς λοιμώξεις, πρώιμοι διατροφικοί παράγοντες, ακόμα και η έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες μπορεί να πυροδοτήσουν την αυτοάνοση διαδικασία σε άτομα με γενετική προδιάθεση.
- Γεωγραφικοί παράγοντες: Η συχνότητα εμφάνισης του διαβήτη τύπου 1 τείνει να είναι υψηλότερη σε χώρες που βρίσκονται πιο μακριά από τον ισημερινό, υποδηλώνοντας ότι η βιταμίνη D (που σχετίζεται με την έκθεση στο ηλιακό φως) μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο.
- Πρώιμη βρεφική διατροφή: Η πρώιμη έκθεση σε πρωτεΐνες αγελαδινού γάλακτος και ο χρόνος εισαγωγής δημητριακών και γλουτένης στη διατροφή του μωρού έχουν μελετηθεί για τους πιθανούς ρόλους τους στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1.
- Μικροβίωμα εντέρου: Οι επιδράσεις της πρώιμης ζωής στο μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να επηρεάσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και την ανάπτυξη αυτοανοσίας.
