Αν απορείς γιατί έκλαψες στην τελευταία σου προπόνηση, αθλητικοί ψυχολόγοι της κλινικής Cleveland επισημαίνουν πως είναι φυσιολογικό αν βρίσκεσαι σε μια περίοδο στρες, τα συναισθήματά σου να εκτονώνονται στο γυμναστήριο ή οπουδήποτε αλλού κάνεις γυμναστική. Η συναισθηματική απόκριση κατά τη διάρκεια της άσκησης δεν είναι, όπως λένε, κάτι κακό.
Επιπλέον, το άγχος δεν είναι το μόνο πιθανό ερέθισμα που μπορεί να σου φέρει δάκρυα στα μάτια. Υπάρχουν διαφορετικοί λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να έχει μια συναισθηματική αντίδραση στο γυμναστήριο. Ακόμα και το αίσθημα της ευτυχίας μπορεί να είναι ένας από αυτούς.
Ίσως στο γυμναστήριο προκύψουν δάκρυα χαράς
Ακόμη και η μέτρια σωματική προσπάθεια οδηγεί στην απελευθέρωση ενδορφινών, οι οποίες, όταν πλημμυρίζουν το σώμα, συμβάλλουν στη βελτίωση της διάθεσης, εξηγούν οι ψυχολόγοι. Το να έχεις λοιπόν μια πιο έντονη συναισθηματική εμπειρία σε σημείο να κλάψεις είναι μια απολύτως πιθανή αντίδραση στην έντονη άσκηση.
Οι ίδιοι προσθέτουν πως ενώ κανείς γυμνάζεται, συνήθως δεν έχει γύρω του το τηλέφωνό του, τα παιδιά του ή οτιδήποτε μπορεί να του αποσπάσει την προσοχή. Μακριά από περισπασμούς, αφήνεται χώρος στον εγκέφαλο ώστε να εστιάσει στα συναισθήματα.
Μια σχετική θεωρία υποστηρίζει ότι η σωματική απελευθέρωση που προκαλεί η άσκηση θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε συναισθηματική απελευθέρωση θαμμένων ή μη επεξεργασμένων συναισθημάτων.
Επιπλέον, κανείς μπορεί να κλάψει από… υπερηφάνεια. Η ολοκλήρωση μιας απαιτητικής προπόνησης μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη ικανοποίηση και αυτή η αίσθηση υπερηφάνειας που δεν τη νιώθουμε εύκολα στην καθημερινότητά μας, μπορεί να είναι μια τόσο παράξενη εμπειρία και να έχει ως αποτέλεσμα μια έκρηξη συναισθημάτων.
Τι θα πρέπει να προσέξεις
Κάθε αρνητικό συναίσθημα, είναι σημαντικό να το αναγνωρίζουμε αντί να το αγνοούμε, υπογραμμίζουν οι ειδικοί. Είτε θέλεις να φύγεις από το γυμναστήριο είτε απλά να κάνεις ένα διάλειμμα στα αποδυτήρια για λίγα λεπτά, είναι καλό να σταματήσεις και να σκεφτείς τι μπορεί να προκαλεί τα συναισθήματά σου, καθώς η καταστολή τους δεν είναι υγιής.
Η απάντηση σε αυτά τα συναισθηματικά επεισόδια θα πρέπει να διαμορφωθεί από τη συχνότητά τους και από αυτό που υποπτεύεσαι ότι τα προκαλεί.
Εάν νομίζεις ότι κλαις εξαιτίας ενός συγκεκριμένου στρεσογόνου παράγοντα και είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, η απάντηση μπορεί να είναι να επαναπρογραμματίσεις την προπόνησή σου για μια άλλη στιγμή που θα είσαι σε θέση να εστιάσεις στη σωματική δραστηριότητα. Μια υπερσυναισθηματική κατάσταση θα μπορούσε άλλωστε να οδηγήσει ακόμα και σε τραυματισμούς.
Αν σου συμβεί να κλαις επανειλημμένα και δεν είσαι σίγουρος/η για το γιατί, το να απευθυνθείς σε έναν ψυχολόγο θα σε βοηθούσε να διαλευκάνεις τι συμβαίνει μέσα σου και να προχωρήσεις σε ασφαλείς και αποδοτικές μεθόδους αντιμετώπισης και διαχείρισης της κατάστασης.
