Αδιαμφισβήτητα τα τραύματα μας είναι αυτά που μας διαμορφώνουν. Διαμορφώνουν τις ευαισθησίες μας, τις αντιδράσεις μας και τις συμπεριφορές μας απέναντι σε ανθρώπους και συνθήκες. Ειδικά τα τραύματα της παιδικής μας ηλικίας, είναι εκείνα που μένουν χαραγμένα μέσα μας και αντικατοπτρίζονται στις σχέσεις μας και τις συμπεριφορές μας ως ενήλικες.
Ωστόσο πόσες φορές έχετε προσπαθήσει να θυμηθείτε ένα ψυχικό τραύμα που βιώσατε, τις καταστάσεις και τις συμπεριφορές χωρίς όμως να τα καταφέρνετε.
Ή ακόμη πόσες φορές αντιδράτε απέναντι σε καταστάσεις με τρόπο τον οποίο δεν μπορείτε να εξηγήσετε; Μάλλον αρκετές. Αυτό που σας συμβαίνει δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο.
Μπορεί στις μνήμες σας να μην υπάρχουν οι τραυματικές καταστάσεις και για αυτό δεν ευθύνεται μόνο το γεγονός ότι οι παιδικές σας μνήμες είναι κάπως θολές, αλλά υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι που συμβαίνει.
Μηχανισμός προστασίας
Ο εγκέφαλός μας είναι ένα μαγικό όργανο, το οποίο δουλεύει με εντυπωσιακούς τρόπους. Και ένας από αυτούς είναι ο μηχανισμός προστασίας τον οποίο δημιουργεί.
Πρόκειται για τον δικό του τρόπο να διαγράφει το στρες, το τραύμα και τις οδυνηρές αναμνήσεις, προκειμένου να προστατευτεί από το ακραίο άγχος.
Μερικές φορές, λόγω αυτού του προστατευτικού μηχανισμού, αποτυγχάνουμε να θυμηθούμε τα παιδικά μας τραύματα ή αντιμετωπίζουμε πολλά κενά μνήμης όταν προσπαθούμε να θυμηθούμε τις δύσκολες στιγμές της ζωής μας.
Λειτουργία επιβίωσης
Τη στιγμή που βιώνουμε ένα τραυματικό γεγονός ο οργανισμός μας μπαίνει σε λειτουργία επιβίωσης.
Εκείνη τη χρονική στιγμή ο εγκέφαλός μας επικεντρώνει την προσοχή του κάπου αλλού έτσι ώστε να την περιορίσει από την άμεση απειλή.
Έτσι λοιπόν ορισμένες φορές είναι δύσκολο ή και αδύνατον να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τα τραυματικά αυτά γεγονότα.
Νευρολογικές επιπτώσεις στον εγκέφαλο
Τα τραυματικά γεγονότα, πολλές φορές είναι ικανά να μεταβάλλουν τη λειτουργία του εγκεφάλου, οδηγώντας σε κενά μνήμης.
Το υψηλό επίπεδο των ορμονών του στρες, όπως η κορτιζόλη, μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του εγκεφάλου και τον τρόπο με τον οποίο κωδικοποιεί τις εμπειρίες.
Μηχανισμός άμυνας
Όταν φορτώνουμε το μυαλό μας με αγχωτικές σκέψεις, τότε ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς άμυνας όπως η καταστολή για να αντιμετωπίσει τα άσχημα αυτά συναισθήματα.
Αναπτυξιακοί λόγοι
Τα τραύματα που μας συμβαίνουν όταν είμαστε σε μικρή ηλικία πολλές φορές χάνονται στη μνήμη μας γιατί ο εγκέφαλος μας συνεχίζει και αναπτύσσεται.
Για τον λόγο αυτό, δεν είναι σε θέση να αποθηκεύσει τις εμπειρίες μας όπως μπορεί να τις αποθηκεύσει στην ενήλικη μας ζωή.
Πως να αντιμετωπίσετε τα τραύματα που δεν θυμάστε ότι έχετε
Η αντιμετώπιση τραυμάτων που έχουν διαγραφτεί από τη μνήμη σας απαιτεί μια ευαίσθητη και σταδιακή προσέγγιση.
Συχνά, οι επιπτώσεις ενός τέτοιου τραύματος εκδηλώνονται μέσα από ανεξήγητο άγχος, κατάθλιψη ή κάποια μοτίβα συμπεριφοράς. Η αναζήτηση βοήθειας από έναν θεραπευτή μπορεί να είναι ανεκτίμητη.
Οι πρακτικές ενσυνειδητότητας και διαλογισμού μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ήπια αποκάλυψη και αντιμετώπιση βαθιά ριζωμένων συναισθηματικών πληγών.
Φυσικά η δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος αλλά και οι πρακτικές αυτοφροντίδας μπορούν να προσφέρουν τη σταθερότητα που απαιτείται στο ταξίδι επούλωσης στα τραύματά σας.
Είναι σημαντικό να δουλέψετε τα τραύματά σας με τον δικό σας ρυθμό αλλά και αναγνωρίζοντας ότι η αντιμετώπιση του τραύματος είναι ένα μακρύ αλλά και δύσκολο ταξίδι, το οποίο όμως θα είστε ευγνώμων που αποφασίσατε να το κάνετε.
