Γνωρίζαμε ότι υπάρχουν στον αέρα, το νερό, τα τρόφιμα και μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Επιστήμονες έχουν εντοπίσει μικροπλαστικά στα ζωτικά όργανα του ανθρώπου, όπως η καρδιά, ο εγκέφαλος και το συκώτι και ανησυχούν για τις πιθανές επιπτώσεις τους στην υγεία μας. Τώρα μαθαίνουμε ότι διεισδύουν ακόμα και στα αναπαραγωγικά όργανα με… άγνωστες ακόμα συνέπειες.
Σημαντικές συγκεντρώσεις μικροπλαστικών ανιχνεύθηκαν στους όρχεις των ανθρώπων και των σκύλων, μια εσωτερική μόλυνση που σύμφωνα με τους ερευνητές ίσως συνδέεται με το φαινόμενο της μειωμένης παραγωγής σπερματοζωαρίων που παρατηρείται στους άνδρες σε όλο τον κόσμο.
«Στην αρχή αμφέβαλλα για το εάν τα μικροπλαστικά μπορούν να διεισδύσουν στο αναπαραγωγικό σύστημα» σχολίασε ο Σιαοζιόνγκ Γιου του Πανεπιστημίου του Νιου Μέξικο, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Toxicological Science.
«Έμεινα έκπληκτος όταν έλαβα τα αποτελέσματα για τους σκύλους. Και εξεπλάγην ακόμα περισσότερο με τα αποτελέσματα για τους ανθρώπους» είπε.
Κανένα από τα δείγματα δεν ήταν απαλλαγμένο από μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικών. Συνολικά 12 διαφορετικά πολυμερή ανιχνεύθηκαν σε 23 ανθρώπινους όρχεις που προήλθαν από νεκροψίες, καθώς και σε 47 όρχεις σκύλων που είχαν υποβληθεί σε στείρωση σε διάφορα κτηνιατρεία και καταφύγια ζώων.
Ο Γιου αποφάσισε να πραγματοποιήσει την έρευνα όταν ενημερώθηκε για πρόσφατη μελέτη που ανίχνευε μικροπλαστικά στον ανθρώπινο πλακούντα.
Έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια από τότε που οι επιστήμονες ανίχνευσαν για πρώτη φορά μικροπλαστικά στον πλακούντα τεσσάρων εγκύων, και όπως φαίνεται, αυτό ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Ο ερευνητής ακολούθησε την ίδια μεθοδολογία, στην οποία το δείγμα ιστού υποβάλλεται σε χημική κατεργασία για να διαλυθούν τα λίπη και οι πρωτεΐνες και στη συνέχεια τοποθετείται σε φυγόκεντρο, οπότε τα πλαστικά συγκεντρώνονται στον πάτο του δοκιμαστικού σωλήνα.
Στη συνέχεια το υλικό αυτό θερμαίνεται στους 600 βαθμούς Κελσίου και οι ατμοί αναλύονται με φασματόμετρο μάζας για να προσδιοριστεί η χημική σύσταση.
Στους σκύλους, η μέση συγκέντρωση ήταν 123 μικρογραμμάρια πλαστικού ανά γραμμάριο ιστού, ενώ στους ανθρώπους το νούμερο εκτινασσόταν στα 329 μικρογραμμάρια.
Και στις δύο περιπτώσεις το πιο άφθονο πολυμερές ήταν το πολυαιθυλένιο (PE), πλαστικό που χρησιμοποιείται ευρέως σε μπουκάλια, σακούλες και διάφορες συσκευασίες, ενώ στη δεύτερη θέση βρισκόταν το πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC), το οποίο χρησιμοποιείται σε σωλήνες ύδρευσης και άλλες εφαρμογές.
Η μέτρηση των σπερματοζωαρίων δεν ήταν δυνατή στους ανθρώπινους όρχεις λόγω των υγρών συντήρησης, στην περίπτωση των σκύλων όμως διαπιστώθηκε ότι τα υψηλότερα επίπεδα του PVC, αλλά όχι του PE, συνδέονται στατιστικά με μειωμένα σπερματοζωάρια.
«Το PVC απελευθερώνει πολλά χημικά που παρεμβαίνουν στη σπερματογένεση και διαταράσσουν το ορμονικό σύστημα» επισήμανε ο Γιου.
Και πρόσθεσε ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να διαπιστωθεί αν η ρύπανση από μικροπλαστικά είναι αιτία της ολιγοσπερμίας που παρατηρείται σε όλο και περισσότερους άνδρες, κάτι που όπως λέει έχει παρατηρηθεί και στους αρσενικούς σκύλους.
«Υπάρχουν πολλά άγνωστα σημεία. Πρέπει να εξετάσουμε τις πιθανές μακροπρόθεσμες συνέπειες» είπε ο ερευνητής. «Είναι τα μικροπλαστικά ένας από τους παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωση;».
