Ένα και μόνο τρέξιμο μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη αντίδραση σε ερεθίσματα που αφορούν το φαγητό σε τμήματα του εγκεφάλου που συνδέονται με την προσοχή και την προσδοκία ανταμοιβής, αποκάλυψε μια νέα μελέτη που θα μπορούσε να ανοίξει τρόπους ρύθμισης της όρεξης για την απώλεια βάρους.
Οι προηγούμενες μελέτες
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η ποσότητα φαγητού που καταναλώνουν οι άνθρωποι επηρεάζεται από εγκεφαλικές διεργασίες που είναι ευαίσθητες στις αλλαγές στο σώμα και στο άμεσο διατροφικό περιβάλλον. Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι μεμονωμένες περίοδοι άσκησης, όπως το τρέξιμο, μπορούν να καταστείλουν προσωρινά την όρεξη.
Οι επιστήμονες έχουν προηγουμένως προτείνει ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά στη θέα ή τη μυρωδιά του φαγητού – γνωστός και ως αντιδραστικότητα ως προς τα τρόφιμα – μπορεί να επηρεάσει την όρεξη και το πόσο τελικά τρώμε. Αλλά η έκταση και η διαδικασία με την οποία η άσκηση επηρεάζει την όρεξη αμέσως μετά την προπόνηση παρέμεινε ανεξιχνίαστη, γράφει η εφημερίδα «Independent».
Η ροή του αίματος
Ερευνητές, μεταξύ των οποίων και εκείνοι από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, διερεύνησαν κατά πόσον οι αλλαγές στη ροή του αίματος στον εγκέφαλο που προκαλούνται από την άσκηση μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιδρούν στο φαγητό. Ο αντίκτυπος του τρεξίματος στη ροή του αίματος στον εγκέφαλο και ο τρόπος με τον οποίο αυτό επηρεάζει την εγκεφαλική δραστηριότητα σε σχέση με την όρεξη αξιολογήθηκε στη νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Human Brain Mapping».
Στο πλαίσιο της έρευνας, 23 άνδρες υποβλήθηκαν σε εγκεφαλικές μαγνητικές τομογραφίες fMRI πριν και μετά από 60 λεπτά τρεξίματος ή ανάπαυσης. Κατά τη διάρκεια της σάρωσης, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κοιτάξουν τρεις τύπους εικόνων που κυμαίνονταν από τρόφιμα χαμηλής ενεργειακής πυκνότητας, όπως φρούτα και λαχανικά, έως τρόφιμα υψηλής ενεργειακής πυκνότητας, όπως η σοκολάτα, καθώς και μη διατροφικά αντικείμενα, όπως έπιπλα.
Τα συμπεράσματα
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η έκταση της συνεδρίας άσκησης κατέστειλε το πόσο πεινασμένοι δήλωσαν οι συμμετέχοντες ότι ένιωθαν. Ωστόσο, αύξησε επίσης την αντιδραστικότητα πολλαπλών τμημάτων του εγκεφάλου τους σε ερεθίσματα τροφής. Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης αλλαγές στη ροή του αίματος στον εγκέφαλο μετά την άσκηση, αλλά οι αλλαγές αυτές δεν φάνηκε να επηρεάζουν τα σήματα αντιδραστικότητας στα ερεθίσματα τροφής.
Αυτό υποδηλώνει ότι οι αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι συμμετέχοντες ανταποκρίνονταν στα οπτικά σήματα τροφίμων ήταν ανεξάρτητες από τις συνολικές αλλαγές στη ροή του αίματος στον εγκέφαλο. «Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν ότι τα άτομα αισθάνονται λιγότερο πεινασμένα κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά από μια περίοδο άσκησης και παρέχουν κάποιες πληροφορίες σχετικά με τη βραχυπρόθεσμη επίδραση της άσκησης στις αντιδράσεις του εγκεφάλου στην όρεξη», λέει η συν-συγγραφέας της μελέτης Αλις Θάκρεϊ.
Ολα είναι στο μυαλό
Η έρευνα επιβεβαιώνει ότι ο εγκέφαλος παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της όρεξης και της πρόσληψης τροφής. «Η μελέτη αποτελεί εφαλτήριο για περαιτέρω εργασίες με σκοπό τον ακριβέστερο και πληρέστερο χαρακτηρισμό των αντιδράσεων της όρεξης στην άσκηση. Αυτό, με τη σειρά του, θα μας δώσει μια καλύτερη κατανόηση του ρόλου της άσκησης στην πρόληψη και τη διαχείριση της ανθυγιεινής αύξησης του βάρους», δηλώνει ο Ντέιβιντ Στένσελ, έτερος συγγραφέας της μελέτης.
*ΠΗΓΗ: Έντυπη έκδοση ΤΑ ΝΕΑ, Ειδικό Ένθετο Τρέχω
