Οι γονείς μας είναι συνήθως τα άτομα με τη μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή μας και αυτή η επιρροή μπορεί να είναι είτε θετική είτε αρνητική. Κι ενώ ως ενήλικες είναι ωφέλιμο για την ψυχική μας υγεία να αναγνωρίσουμε τα καλά και να κάνουμε μέσα μας «δουλειά» ώστε να συμφιλιωθούμε με τα αρνητικά, κάποιες φορές εγκλωβιζόμαστε σε ένα και μόνο συναίσθημα απέναντι στη μητέρα και τον πατέρα μας. Αυτό του θυμού.
Σε κάποιες περιπτώσεις, εάν για παράδειγμα υπήρξε οποιουδήποτε είδους κακομεταχείριση, αυτός ο θυμός είναι δικαιολογημένος. Σε άλλες περιπτώσεις όμως, όχι.
Ακολουθούν 5 πράγματα για τα οποία αξίζει να μπούμε στη διαδικασία της συγχώρεσης…
Συγχωρήστε τους γονείς σας που…
Δεν ήταν οι «τέλειοι» γονείς
Όταν είμαστε μικροί, βλέπουμε τους γονείς μας παντοδύναμους. Μπορούν να κάνουν τα πάντα και πάντα με… επιτυχία. Καθώς μεγαλώνουμε, καταλαβαίνουμε ότι είναι κι εκείνοι απλά άνθρωποι. Ακόμη και ως ενήλικες, αν και το συνειδητοποιούμε, μπορεί να είναι δύσκολο να το αποδεχθούμε σε συναισθηματικό επίπεδο.
Αν όμως τα καταφέρουμε, είναι πιο εύκολο για εμάς να διαχειριστούμε το γεγονός ότι οι γονείς μας δεν τα έκαναν όλα τέλεια αφού δεν είναι «τέλειοι». Είναι, όπως είπαμε, άνθρωποι και όλοι οι άνθρωποι έχουν ελαττώματα. Ας τους συγχωρήσουμε λοιπόν που έκαναν και κάνουν πράγματα που δεν αγγίζουν καν την τελειότητα.
Το σημαντικό είναι πως προσπάθησαν κι ακόμα προσπαθούν.
Μάθαιναν στην πορεία
Κανείς δεν γεννιέται γνωρίζοντας πώς να είναι γονιός. Ειδικά πριν κάποια χρόνια όταν ακόμα οι πληροφορίες για ποικίλα θέματα, από τη φροντίδα των παιδιών έως την ψυχική υγεία δεν ήταν τόσο εύκολα διαθέσιμες, οι γονείς έπρεπε να πάθουν για να μάθουν…
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι υπήρξαν συμπεριφορές που μας επηρέασαν αρνητικά. Αλλά μπορούμε να τους συγχωρήσουμε για αυτές, δεδομένου πως μάθαιναν και εκείνοι στην πορεία και προσπαθούσαν να τα πηγαίνουν κάθε φορά και καλύτερα.
Δεν σας καταλάβαιναν απόλυτα
Οι γονείς πρέπει να καταβάλουν προσπάθεια για να κατανοήσουν τα παιδιά τους. Αλλά υπάρχουν και ορισμένα πράγματα που γίνονται δύσκολα κατανοητά για διάφορους λόγους, όπως το χάσμα γενεών.
Αυτή η «ασυνεννοησία» είναι απολύτως φυσιολογική και πιθανότατα αποτελεί παράγοντα παρεξηγήσεων μεταξύ γονιών και παιδιών ανά τους αιώνες… Πόσο μάλλον τις τελευταίες δεκαετίες που ο κόσμος έχει αλλάξει ριζικά.
Και δεν μιλάμε μόνο για την τεχνολογία αλλά και άλλες πολιτιστικές και κοινωνικές αλλαγές. Πρέπει λοιπόν να γίνεται κατανοητό ότι οι άνθρωποι που είναι μεγαλύτεροι δυσκολεύονται να συμβαδίσουν.
Ας τους συγχωρήσουμε λοιπόν που δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν τα πάντα για εμάς…
Ήταν απόμακροι μερικές φορές
Οι γονείς μας μπορεί να φαίνονταν λιγότερο συναισθηματικά διαθέσιμοι από ό,τι ενδεχομένως θα θέλαμε ή είχαμε ανάγκη να είναι. Αν αυτή ήταν μια μόνιμη κατάσταση, πιθανώς είναι πιο δύσκολο να την αποδεχτεί κανείς μεγαλώνοντας. Αλλά αν ήταν κάτι που συνέβαινε κατά καιρούς, μάλλον υπήρχαν σοβαροί λόγοι.
Πιθανότατα αντιμετώπιζαν καταστάσεις, αόρατες για εμάς τότε, όπως κόπωση ή οικονομικές δυσκολίες. Τώρα που μεγαλώσαμε, είναι σημαντικό να βλέπουμε τα πράγματα πιο βαθιά και να καταλαβαίνουμε πως πολλά ζητήματα μπορεί να κρύβονται πίσω από μια απόμακρη στάση.
Θύμωναν ενίοτε μαζί σας
Μάλλον είμαστε πιο πρόθυμοι να συγχωρήσουμε το θυμό αν ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Αν οι γονείς μας ήταν πού και πού ιδιαιτέρως συναισθηματικοί απέναντί μας, πιθανότατα υπήρχαν και σε αυτήν την περίπτωση λόγοι που τότε δεν μπορούσαμε να δούμε.
Ο θυμός τείνει να είναι ένα συναίσθημα που θυμόμαστε έντονα με τα χρόνια. Ως ενήλικες ωστόσο, μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να τους συγχωρήσουμε και για αυτό.
Δεν είναι βέβαια πάντα δυνατό να συγχωρεί κανείς. Εάν δεν είστε πρόθυμοι, δεν χρειάζεται να το κάνετε. Αλλά αν επιλέξετε το δρόμο της συγχώρεσης, αυτό ίσως να σας απελευθερώσει και να σας προσφέρει γαλήνη στην παρούσα ενήλικη ζωή.
