Ποια είναι η «συνταγή» για μια επιτυχημένη διάγνωση; Η εξειδίκευση του γιατρού αλλά και η προσωπική εμπειρία του ασθενή, υπογραμμίζει νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Rheumatology.
Η ζωή με μια πάθηση που δεν είναι επαρκώς κατανοητή μπορεί να είναι δύσκολη και κουραστική για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, αλλά και για τους γιατρούς που έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους.
Αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό για τις σπάνιες παθήσεις, όπου ο μικρός αριθμός ασθενών και οι ελλιπείς γνώσεις για την πάθηση μπορεί να θέτουν σημαντικά εμπόδια.
«Μερικές φορές οι ασθενείς αλλά και οι γιατροί δεν μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή αιτία ορισμένων συμπτωμάτων», αναφέρει ο Ο Δρ Τομ Πόλακ, συγγραφέας της μελέτης από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του King’s College του Λονδίνου.
«Όμως ο συνδυασμός και η εκτίμηση και των δύο απόψεων, ειδικά όταν οι διαγνωστικές εξετάσεις δεν είναι αρκετά προηγμένες ώστε να εντοπίζουν πάντα αυτές τις ασθένειες, μπορεί να είναι το κλειδί για να βελτιωθούν οι σχέσεις γιατρών και ασθενών. Η σχέση αυτή πρέπει να βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και τη διαφάνεια ώστε να γίνονται λιγότερες λανθασμένες διαγνώσεις», προσθέτει.
Οι εμπειρίες των ασθενών σχετικά με την ασθένεια θα πρέπει να λαμβάνονται πιο σοβαρά υπόψη
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και το King’s College του Λονδίνου παρατήρησαν ότι οι γιατροί έτειναν να θεωρούν τις αυτοαξιολογήσεις των ασθενών ως τις λιγότερο σημαντικές κατά τη λήψη διαγνωστικών αποφάσεων.
Οι γιατροί κατέταξαν τις δικές τους απόψεις στην υψηλότερη θέση, παρά το γεγονός ότι παραδέχονταν ότι δεν ήταν σίγουροι για όλες τις διαγνώσεις που αφορούσαν ορισμένα συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, ψευδαισθήσεις και κατάθλιψη.
Δύο άλλοι παράγοντες που φάνηκε να επηρεάζουν τη διάγνωση ήταν η εθνικότητα και το φύλο, τόσο των ασθενών, όσο και των γιατρών.
Συγκεκριμένα, πολλές γυναίκες ασθενείς άκουγαν από τους γιατρούς τους ότι τα συμπτώματά τους ήταν ψυχοσωματικά, ενώ οι άνδρες γιατροί ήταν πιο πιθανό να θεωρούν ότι οι ασθενείς τους υπερβάλλουν.
«Τους έλεγα τα συμπτώματά μου και απαντούσαν ότι αυτό το σύμπτωμα είναι λάθος ή ότι δεν μπορώ να νιώσω πόνο εκεί ή με αυτόν τον τρόπο», περιέγραψε χαρακτηριστικά ένας ασθενής που επισκέφθηκε διάφορους γιατρούς για να εντοπίσει την πραγματική αιτία των συμπτωμάτων του.
Οι ασθενείς συχνά φτάνουν στο ιατρείο έχοντας υποβληθεί σε πολλαπλές αξιολογήσεις, έχοντας ερευνήσει εις βάθος την κατάστασή τους και έχοντας εργαστεί σκληρά για να κατανοήσουν τι συμβαίνει με το σώμα τους, γι’ αυτό «είναι απίστευτα σημαντικό να ακούμε και να εκτιμούμε τις ιδέες των ασθενών και τις δικές τους ερμηνείες των συμπτωμάτων τους, ιδίως εκείνων που πάσχουν από μακροχρόνιες ασθένειες – άλλωστε, αυτοί γνωρίζουν καλύτερα πώς είναι να ζεις με αυτή την πάθηση», τονίζει η Δρ Μέλανι Σλόαν, συγγραφέας της μελέτης από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του Πανεπιστημίου του Cambridge.
