Με τους ερευνητές να υπολογίζουν ότι ο αριθμός των ατόμων που ζουν με τη νόσο Αλτσχάιμερ παγκοσμίως θα φτάσει τα 153 εκατομμύρια έως το 2050, οι επιστήμονες αναζητούν συνεχώς τρόπους πρόληψης και πιθανών θεραπειών για τον εν λόγω τύπο άνοιας.
Καθώς η ακριβής αιτία της νόσου είναι ακόμη άγνωστη, δεν υπάρχει επί του παρόντος οριστικός τρόπος πρόληψης.
Ωστόσο, παλαιότερη έρευνα αποκάλυψε ότι υγιεινές τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο. Αυτές περιλαμβάνουν την υγιεινή διατροφή, την τακτική άσκηση, τον επαρκή και ποιοτικό ύπνο, την κοινωνική σύνδεση και τη σωστή διαχείριση προβλημάτων υγείας όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση.
Στην εν λόγω έρευνα έρχεται να προστεθεί μια νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, τα ευρήματα της οποίας είναι παρόμοια.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εξατομικευμένες αλλαγές ως προς την υγεία και τον τρόπο ζωής μπορούν να καθυστερήσουν ή ακόμη και να αποτρέψουν την απώλεια μνήμης σε άτομα με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «JAMA Internal Medicine».
Εξατομικευμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής για μείωση του κινδύνου εμφάνισης Αλτσχάιμερ
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αποφάσισαν να μελετήσουν περαιτέρω το θέμα επειδή αν και πολλοί παράγοντες κινδύνου για τη νόσο που αφορούν τον τρόπο ζωής είναι ήδη γνωστοί, δεν ήταν σαφές εάν η μείωση αυτών οδηγεί σε βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας.
Μια εξατομικευμένη προσέγγιση στην οποία αξιολογούνται μεμονωμένοι παράγοντες κινδύνου του κάθε ατόμου με εκείνο να επιλέγει το στόχο του και τους τρόπους βελτίωσης του παράγοντα κινδύνου, που μπορεί για παράδειγμα να αφορά τη σωματική δραστηριότητα ή τον ύπνο, θα απέφερε βαθύτερη γνώση, υποστήριξαν οι ίδιοι.
Ενώ λοιπόν οι γενικευμένες αλλαγές στην υγεία και στον τρόπο ζωής μπορούν να είναι αποτελεσματικές, όσοι έχουν λιγότερο κίνητρο να κάνουν αυτές τις προσαρμογές μπορεί να επωφεληθούν από ένα πιο εξατομικευμένο πρόγραμμα.
Ένα προσωπικό πλάνο τροποποίησης της υγείας και του τρόπου ζωής επιτρέπει σε ένα άτομο να ξεκαθαρίσει ακριβώς σε ποια αλλαγή στοχεύει και μπορεί να το βοηθήσει να δεσμευτεί ώστε αυτή η αλλαγή να υλοποιηθεί.
Η αξία της εξατομίκευσης στην υγεία
Παλαιότερη μελέτη αποκάλυψε ότι οι συμμετέχοντες που έλαβαν εξατομικευμένες διατροφικές συμβουλές βελτίωσαν τις διατροφικές τους συνήθειες περισσότερο από εκείνους που έλαβαν γενικευμένες συμβουλές διατροφής.
Άλλη έρευνα έδειξε ότι οι εξατομικευμένες συμβουλές ως προς τον τρόπο ζωής που δόθηκαν σε ηλικιωμένους συνέβαλαν στη βελτίωση της ανθεκτικότητας και του κινήτρου καθώς και στη μείωση του ποσοστού σωματικού λίπους και περιφέρειας του ισχίου, σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν γενικές.
Η μελέτη
Στη νέα μελέτη συμμετείχαν 172 άτομα ηλικίας μεταξύ 70 και 89 ετών. Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν τουλάχιστον 2 από τους ακόλουθους 7 παράγοντες κινδύνου εμφάνισης άνοιας στην αρχή της 2ετούς μελέτης.
- Αδράνεια
- Υπέρταση
- Μη ελεγχόμενος διαβήτης
- Κακός ύπνος
- Συμπτώματα κατάθλιψης
- Αίσθημα απομόνωσης και μοναξιάς
- Κάπνισμα
Οι μισοί από τους συμμετέχοντες έλαβαν εξατομικευμένη καθοδήγηση από γιατρούς και ξεχώρισαν συγκεκριμένους τομείς στους οποίους θεωρούσαν πως χρειάζονται βοήθεια. Επιπλέον, είχαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα προσωπική επαφή με το γιατρό τους για αξιολόγηση της προόδου τους.
Οι άλλοι μισοί λάμβαναν ταχυδρομικά ένα γενικό εκπαιδευτικό υλικό που αφορούσε τη μείωση του κινδύνου άνοιας κάθε 3 μήνες.
Βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας κατά 74%
Ύστερα από 2 χρόνια, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι συμμετέχοντες που έλαβαν εξατομικευμένη καθοδήγηση παρουσίασαν βελτίωση της γνωστικής τους λειτουργίας η οποία ανήλθε σε ποσοστό 74% μεγαλύτερο σε σύγκριση με την άλλη ομάδα.
Επιπλέον, η πρώτη ομάδα συμμετεχόντων παρουσίασε μείωση στους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης άνοιας κατά 145% και αύξηση στη συνολική ποιότητας ζωής τους κατά 8%.
Ελπιδοφόρα και ενθαρρυντικά ευρήματα
Τα ευρήματα αυτά είναι αν μη τι άλλο ελπιδοφόρα και ενθαρρυντικά, δήλωσαν οι ερευνητές. Υποδηλώνουν ότι οι εξατομικευμένες παρεμβάσεις ως προς την υγεία και τον τρόπο ζωής ενός ατόμου μπορούν να έχουν θετικό αντίκτυπο στη γνωστική λειτουργία ακόμα και σε μεγάλη ηλικία.
Θα μπορούσαν αυτά τα ευρήματα να ανοίξουν μελλοντικά νέους δρόμους για μη φαρμακολογικές προσεγγίσεις πρόληψης;
Δεν μένει παρά να διεξαχθούν περαιτέρω, μεγαλύτερες μελέτες για ασφαλή συμπεράσματα ως προς την καθυστέρηση ή την πρόληψη της γνωστικής έκπτωσης σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο, κατέληξαν οι ερευνητές.
