Τα μικροπλαστικά έχουν τρυπώσει σε κάθε γωνιά και οικοσύστημα του πλανήτη, από τα βάθη των ωκεανών μέχρι τους πάγους της Ανταρκτικής και τα σύννεφα στον ουρανό.
Συγκεκριμένα, νέα πρωτοποριακή μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Chemical Letters, αποκαλύπτει ότι βρέθηκαν μικροσκοπικά πλαστικά στα σύννεφα γύρω από τα όρη Φούτζι και Ογιάμα της Ιαπωνίας.
Τα δείγματα εξετάστηκαν σε εργαστήριο και έδειξαν πως σε κάθε λίτρο νερού υπήρχαν από 6,7 έως και 13,9 κομμάτια πλαστικού.
Το πλαστικό ήταν τόσο συγκεντρωμένο στα δείγματα, που πιστεύεται ότι προκαλεί τη δημιουργία σύννεφων, ενώ ταυτόχρονα εκπέμπει αέρια του θερμοκηπίου.
Πώς γίνεται αυτό; Τα πλαστικά απορροφούν το νερό και έτσι μπορεί να επηρεάσουν τις καιρικές συνθήκες, ενώ η υπεριώδης ακτινοβολία από τον ήλιο διασπά τους δεσμούς αυτών των τοξικών πολυμερών, απελευθερώνοντας τα αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.
Το πρόβλημα είναι ότι τα μικροπλαστικά είναι… ευκίνητα και μπορούν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις στον αέρα και το περιβάλλον. Επομένως, η ρύπανση μπορεί σύντομα να εξαπλωθεί, μολύνοντας τις καλλιέργειες και το νερό του πλανήτη.
«Αν το ζήτημα της πλαστικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης δεν αντιμετωπιστεί προληπτικά, θα διαταραχθεί η οικολογική ισορροπία και θα προκληθούν σοβαρές και μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές ζημιές στο μέλλον», προειδοποιεί η ερευνητική ομάδα.
Μικροπλαστικά στο πιάτο μας
Υπάρχουν πλαστικά, στον αέρα που αναπνέουμε, στη σκόνη, στο νερό που πίνουμε, στο φαγητό μας.
Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι το 2017 υπήρχαν στις θάλασσες τρισεκατομμύρια μικροπλαστικά σωματίδια – 500 φορές περισσότερα από τα αστέρια του γαλαξία μας.
Και αυτό δεν αφορά μόνο κάποια μακρινά ύδατα στην Ασία.
Σύμφωνα με έρευνα του ΑΠΘ (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), στα νερά του Θερμαϊκού εντοπίζονται 750.000 μικροπλαστικά ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο όταν στη Δυτική Μεσόγειο ο αριθμός φτάνει τις 130.000 και στο Ιόνιο τις 230.000.
Ακόμη κι αν δεν κολυμπάμε σε αυτά τα νερά, κολυμπούν τα ψάρια που καταναλώνουμε.
Μικροπλαστικά στο σώμα μας
Τα μικροπλαστικά, τα οποία προέρχονται από συσκευασίες τροφίμων και ποτών, ρούχα, καλλυντικά και πολλά άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, μπορούν λόγω του μικρού μεγέθους τους (που φτάνει μέχρι και ελάχιστα μικρόμετρα, δηλαδή εκατομμυριοστά του μέτρου) να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω του στόματος, της μύτης και άλλων κοιλοτήτων.
Θραύσματα πλαστικού μικρότερα από 5 χιλιοστά (περίπου στο μέγεθος ενός σπόρου σουσαμιού) έχουν βρεθεί στα πιο απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη και στα πιο οικεία μέρη του ανθρώπινου σώματος, συμπεριλαμβανομένου του αίματος, των πνευμόνων και του πλακούντα εγκύων γυναικών.
Μάλιστα, ερευνητές του Νοσοκομείου Anzhen στο Πεκίνο, υποστηρίζουν ότι τα μικροπλαστικά μπορούν να βρουν «καταφύγιο» μέχρι και στην καρδιά μας μέσω άμεσης ή έμμεσης έκθεσης.
Παράλληλα, τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στον εγκέφαλό μας μόλις δύο ώρες μετά την κατάποσή τους.
Η εκτεταμένη έκθεση του ανθρώπου σε αυτά είναι πιθανό να αυξήσει τον κίνδυνο φλεγμονής, νευρολογικών διαταραχών ή ακόμη και νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ ή η νόσος του Πάρκινσον.
Η τοξικότητά τους εξακολουθεί να μελετάται, αλλά υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που τα συνδέουν με προβλήματα υγείας, όπως το Αλτσχάιμερ, τον καρκίνο και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
