Κανείς μας δεν θέλει να ξεκινήσει για διακοπές και να βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να έχει να αντιμετωπίσει ενοχλητικά συμπτώματα ή και να χρειαστεί να πάρει φαρμακευτική αγωγή για να αντιμετωπίσει κάποια λοίμωξη από αυτές που πολλές φορές μας απειλούν, κυρίως το καλοκαίρι και ειδικά τις γυναίκες.
Οι αιτίες διάφορες: Το μαγιό που είτε στεγνό είτε βρεγμένο εξαιτίας του συνθετικού υφάσματός του ευνοεί την υγρασία στην ευαίσθητη περιοχή των γυναικών, όπως άλλωστε κάνει και η ζέστη και η υγρασία που αναπτύσσεται στην περιοχή εξαιτίας της – ακόμα και όταν φοράμε το εσώρουχό μας, η άμμος, οι πετσέτες, οι ψάθες, οι ξαπλώστρες, οι πισίνες, τα νερά που κολυμπάμε που δεν είναι πάντα καθαρά, αλλά και το πολύ κρύο νερό κ.ά. μπορεί να είναι όλα υπεύθυνα ή να συμβάλλουν στο να υποφέρουμε από μία δυσάρεστη λοίμωξη γένους θηλυκού…
Διαβάστε επίσης: Burnout: Μήπως φταίει το… καλοκαίρι;
Ας δούμε λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε αλλά και να αντιμετωπίσουμε, αν τελικά μας χτυπήσει την πόρτα, μία κολπίτιδα εξαιτίας ενός μικροβίου ή μυκήτων ή μία ουρολοίμωξη.
Οταν πάσχει το γυναικείο σύστημα
Οι λοιμώξεις αυτές οφείλονται κατά κανόνα σε μικρόβια τα οποία μπορεί να είναι ενδογενή – όπως είναι για παράδειγμα οι μύκητες – και δημιουργούνται εξαιτίας της ζέστης και της υγρασίας της περιοχής του κόλπου, που μπορεί να οφείλεται στο μαγιό, που είτε βρεγμένο είτε στεγνό, λόγω του συνθετικού του υφάσματος, ευνοεί την ανάπτυξη τέτοιων μικροβίων, επειδή διαταράσσεται το pH του κόλπου.
Επίσης, μπορεί το υπεύθυνο μικρόβιο να βρίσκεται σε μολυσμένες θάλασσες και πισίνες, στη βρώμικη ή και υγρή άμμο, ψάθα, ξαπλώστρα ή πετσέτα. Αν αυτό το μικρόβιο αναπτυχθεί ή εισχωρήσει στον κόλπο θα δημιουργήσει μια κολπίτιδα ή και αιδοιίτιδα, αν το μικρόβιο προχωρήσει προς τα έξω γεννητικά όργανα και πάσχει και το αιδοίο.
Ετσι, αν παρουσιάζουμε συμπτώματα όπως υπερέκκριση υγρών (υγρά λευκωπά, με υφή τυριού και μυρωδιά ζύμης όταν πρόκειται για μύκητες, ή κίτρινα ή κιτρινοπράσινα και δύσοσμα όταν οφείλονται σε τριχομονάδες), κνησμό, ερυθρότητα και οίδημα στην περιοχή του κόλπου, δυσπαρευνία (πόνος κατά την επαφή) κ.ά. θα χρειαστεί να κάνουμε καλλιέργεια κολπικού υγρού και να πάρουμε την ανάλογη θεραπεία.
Ας σημειωθεί εδώ ότι είναι σκόπιμο να πάρει τη θεραπεία και ο σύντροφος της γυναίκας που έχει τη λοίμωξη.
Για να προλάβουμε τις γυναικείες καλοκαιρινές λοιμώξεις στις διακοπές
* Φροντίζουμε να φοράμε πάντα καθαρά, βαμβακερά εσώρουχα.
* Αποφεύγουμε τα πολύ στενά και συνθετικά εσώρουχα και παντελόνια. Τα πολύ στενά όπως και τα συνθετικά ευνοούν τη ζέστη και την υγρασία ενώ τα βαμβακερά και φαρδιά ρούχα, όπως οι φούστες και τα φορέματα, είναι καλύτερη επιλογή, καθώς ιδρώνουμε λιγότερο και μειώνονται οι πιθανότητες ανάπτυξης μικροβίων έτσι.
* Αλλάζουμε συχνά σερβιετάκια, σερβιέτες και ταμπόν.
* Φροντίζουμε την υγιεινή των γεννητικών οργάνων χρησιμοποιώντας ουδέτερα σαπούνια, κάνοντας πλύσεις με χαμομήλι καθώς και κολπικές πλύσεις με μη αντισηπτικά σκευάσματα, τα οποία διατηρούν το όξινο pH του κόλπου στα φυσιολογικά επίπεδα.
* Στρώνουμε μία καθαρή στεγνή πετσέτα ή παρεό πάνω στις ψάθες, στις ξαπλώστρες ή στην άμμο στην παραλία.
* Αλλάζουμε το βρεγμένο μαγιό και αν είναι δυνατόν κάνουμε και ντους αμέσως μετά το μπάνιο στη θάλασσα.
* Χρησιμοποιούμε προφυλακτικό στις σεξουαλικές μας επαφές.
* Πίνουμε πολύ νερό.
* Πηγαίνουμε στην τουαλέτα όποτε τη χρειαζόμαστε και σκουπιζόμαστε με φορά από μπροστά προς τα πίσω ώστε να μην επιμολυνθεί η κύστη από μικρόβια του εντέρου.
* Πηγαίνουμε στην τουαλέτα και πλενόμαστε μετά τη σεξουαλική επαφή.
* Αποφεύγουμε τις πισίνες και τις θάλασσες που δεν ξέρουμε αν είναι καθαρές.
* Ειδικά οι έγκυοι δεν πρέπει να κολυμπούν σε νερά που είναι αμφιβόλου καθαριότητος. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να αποφεύγουν τις παγωμένες θάλασσες γιατί μπορεί να προκαλέσουν συσπάσεις στη μήτρα.
Οταν το πρόβλημα είναι στο ουροποιητικό
Στις καλοκαιρινές διακοπές – και όχι μόνο – μπορεί να μας απασχολήσουν και προβλήματα που σχετίζονται με το ουροποιητικό. Οταν ένα μικρόβιο εισχωρήσει από την ουρήθρα προκαλείται μία φλεγμονή του ουροποιητικού, που ονομάζεται ουρολοίμωξη.
Οταν η φλεγμονή απασχολεί μόνο την κύστη λέγεται κυστίτιδα, αν όμως προσβάλει και τους νεφρούς, όπου εκεί τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, λέγεται πυελονεφρίτιδα.
Πώς θα αναγνωρίσουμε μία ουρολοίμωξη
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα μιας ουρολοίμωξης είναι: η συχνουρία, η επιτακτική ούρηση, το αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, το τσούξιμο και ο πόνος κατά την ούρηση, η κακουχία, η κακή διάθεση, ο πόνος χαμηλά στην κοιλιά, ο πυρετός και η αιματουρία.
Αν έχουμε ουρολοίμωξη δεν είναι απαραίτητο ότι θα έχουμε όλα αυτά τα συμπτώματα.
Μπορεί να μας απασχολούν κάποια από αυτά, κυρίως η συχνουρία, η επιτακτική ούρηση, το αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, το τσούξιμο και ο πόνος κατά την ούρηση, συμπτώματα που είναι περισσότερο ενδεικτικά της απλής κυστίτιδας.
Οταν εκτός από τα συμπτώματα της κυστίτιδας έχουμε και πυρετό, συνήθως υψηλό, έντονο πόνο στην περιοχή των νεφρών, στο ύψος της μέσης και στα πλάγια, τότε το πιθανότερο είναι πως πρόκειται για μία πυελονεφρίτιδα.
Πώς τις αντιμετωπίζουμε
Σε περίπτωση που έχουμε τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει να κάνουμε καλλιέργεια ούρων (να συλλέξουμε τα πρώτα πρωινά ούρα σε έναν ουροσυλλέκτη αφού πλυθούμε καλά με σαπούνι) και αν επιβεβαιωθεί ότι υπάρχει λοίμωξη ο γιατρός θα μας συστήσει την κατάλληλη αντιβίωση (με βάση το αντιβιόγραμμα, που θα δείξει σε ποια αντιβίωση είναι ευαίσθητο το μικρόβιο που έχουμε).
Οταν πρόκειται για πυελονεφρίτιδα, τότε αναλόγως της βαρύτητας και του ιστορικού του ασθενούς ενδέχεται να χρειαστεί ακόμη και νοσοκομειακή αντιμετώπιση, ενώ απαιτείται και περαιτέρω διερεύνηση και ίσως και παρέμβαση αν υποκρύπτεται κάποιο σοβαρότερο πρόβλημα.
Η αιτία πίσω από τις ουρολοιμώξεις
Κατά κανόνα η αιτία πίσω από τις ουρολοιμώξεις είναι κάποιο μικρόβιο που εισβάλλει στο ουροποιητικό μέσω της ουρήθρας και προκαλεί φλεγμονή.
Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στις ουρολοιμώξεις εξαιτίας του ανατομικού σχεδιασμού του γυναικείου κατώτερου ουροποιητικού συστήματος που επιμολύνεται πολύ ευκολότερα από μικρόβια. Καθώς η γυναικεία ουρήθρα είναι κοντή είναι πολύ ευκολότερο να «μπουν» μικρόβια μέσα και να εγκατασταθούν στη συνέχεια στην κύστη.
Επίσης, είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε ότι η σεξουαλική επαφή ευνοεί την είσοδο μικροβίων στην κύστη με επακόλουθο την πρόκληση ουρολοίμωξης.
Γι’ αυτό άλλωστε και οι ειδικοί συστήνουν να πηγαίνουμε στην τουαλέτα και να πλενόμαστε μετά τη σεξουαλική επαφή και συχνά συστήνουν αντιβιοτικά μετά την επαφή σε γυναίκες που υποφέρουν από υποτροπιάζουσες κυστίτιδες που εκδηλώνονται μετά τη σεξουαλική επαφή, σε μία προσπάθεια να εμποδίσουν τις επαναλοιμώξεις.
Αντίθετα, στους άνδρες η ουρήθρα είναι μακρύτερη και αυτό αποτελεί γραμμή άμυνας για το ουροποιητικό σύστημα του άνδρα. Υπάρχει δηλαδή μία φυσική ανατομική προστασία. Γι’ αυτό και οι νεότεροι άνδρες παθαίνουν πιο σπάνια ουρολοιμώξεις, ωστόσο μετά τα 50 η συχνότητά τους αυξάνεται, κυρίως λόγω προβλημάτων του προστάτη.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον δρα Χρήστο Κυράτσα, ουρολόγο, και τον κ. Κωνσταντίνο Ι. Πριονιστή, μαιευτήρα-χειρουργό-γυναικολόγο.
