Η γιαγιά και ο παππούς είναι αδιαμφισβήτητα δύο από τα πιο σημαντικά πρόσωπα στη ζωή κάθε παιδιού. Η βαθιά σχέση αγάπης που αναπτύσσεται μεταξύ τους αποτελεί μια μοναδική σύνδεση γεμάτη αναρίθμητες ευτυχισμένες και ξέγνοιαστες στιγμές.
Πέραν της αίσθησης ευεξίας από μέρους και των δύο πλευρών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα νέας μελέτης, η σχέση αυτή φαίνεται να είναι ικανή να προστατεύσει τους παππούδες και τις γιαγιάδες από την εμφάνιση γνωστικών προβλημάτων μεγαλώνοντας και την ανάπτυξη νόσων όπως η γεροντική άνοια και το Αλτσχάιμερ.
Διαβάστε επίσης: Έντερο: Για ποια ασθένεια μας προειδοποιεί το μικροβίωμά του;
Η επιστημονική μελέτη
Στην πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό North American Menopause Society, συμμετείχαν 186 γυναίκες με εγγόνια από την Αυστραλία, ηλικίας 57 έως 68 ετών. Οι γυναίκες αυτές υπεβλήθησαν σε διάφορα τεστ νοητικής οξύτητας ενώ οι ερευνητές κατέγραψαν επίσης τις υποχρεώσεις και τις δραστηριότητές τους σε οικογενειακό επίπεδο.
Από το σύνολο των γυναικών που μελετήθηκαν, οι 120 ισχυρίστηκαν ότι περνούσαν τουλάχιστον μια μέρα φροντίζοντας τα εγγόνια τους. Αυτή η ομάδα ήταν τελικά εκείνη που μπόρεσε να ανταποκριθεί σε υψηλότερα επίπεδα στις δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν.
Τα ελπιδοφόρα αποτελέσματα
Η εν λόγω μελέτη που παρουσιάστηκε αναλυτικά από τον Αμερικανό ιατρό στην εσωτερική ιατρική και τη γαστρεντερολογία αλλά και ειδικό στην άνοια και τη νόσο Αλτσχάιμερ, Τζόναθαν Λαπούκ, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο χρόνος που περνούν οι παππούδες με τα εγγόνια τους, θα μπορούσε να αποτρέψει τη γνωστική έκπτωση μακροπρόθεσμα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, όσο ο παππούς και η γιαγιά παραμένουν απασχολημένοι και ενεργοί σε ποικίλες δραστηριότητες μαζί με τα εγγόνια τους, ενεργοποιούνται νοητικές μα και σωματικές διεργασίες. Αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένα παιχνίδια με τα παιδιά απαιτούν φυσική δραστηριότητα ενώ άλλα περιλαμβάνουν πνευματική δραστηριότητα από την πλευρά του ενήλικα ώστε να μπορέσει να ακολουθήσει συγκεκριμένες οδηγίες. Ο χρόνος λοιπόν ενασχόλησης με τα παιδιά μπορεί να έχει θετικές σωματικές, νοητικές μα και συναισθηματικές «απαιτήσεις» αφού εκτός του ότι μπορεί να διατηρήσει τον εγκέφαλο και το σώμα ενεργά, συμβάλλει και στην απελευθέρωση ενδορφινών, των ορμονών της ευτυχίας.
Και οι «περιορισμοί»
Φυσικά, η ενασχόληση με τα παιδιά μπορεί πολύ συχνά να γίνει εξαιρετικά απαιτητική και να οδηγήσει τους ενήλικες σε κόπωση, ακόμα και σε άγχος. Η επιστημονική μελέτη αποκάλυψε ότι εκείνες οι γιαγιάδες που φρόντιζαν τα εγγόνια τους για περισσότερες από πέντε ημέρες την εβδομάδα, είχαν πολύ χαμηλά αποτελέσματα στα ειδικά σχεδιασμένα τεστ αξιολόγησης μνήμης και ταχύτητας της νοητικής διαδικασίας.
Τα αποτελέσματα αυτά φανερώνουν πως ο λιγοστός χρόνος ησυχίας των ατόμων, μπορεί να καταλήξει τελικά σε πίεση και δυσφορία με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την υγεία του καθενός.
Με άλλα λόγια, εφόσον οι παππούδες και οι γιαγιάδες επιθυμούν και μπορούν να συνεισφέρουν στην ανατροφή των εγγονιών τους, είναι ωφέλιμο για όλα τα μέλη της οικογένειας να το κάνουν, χωρίς όμως υπερβολές και χωρίς τη στέρηση του πολύτιμου προσωπικού τους χρόνου.
