Αν και οι άνθρωποι έχουν εξερευνήσει την επιφάνεια του ωκεανού για δεκάδες χιλιάδες χρόνια, μόνο το 20% περίπου του θαλάσσιου πυθμένα έχει χαρτογραφηθεί, σύμφωνα με στοιχεία του National Oceanic and Atmospheric Administration. Μάλιστα ερευνητές επισημαίνουν ότι το ταξίδι στο διάστημα είναι πιο εύκολο και εφικτό από την εξερεύνηση του βυθού, ειδικά σε βάθη όπως αυτά που θα μπορούσε κανείς να δει σε δραστηριότητες, παρόμοιες με εκείνες που έκανε το αγνοούμενο υποβρύχιο Titan.
Ενώ 12 αστροναύτες έχουν περάσει συνολικά 300 ώρες στη σεληνιακή επιφάνεια, μόνο τρεις άνθρωποι έχουν ξοδέψει περίπου τρεις ώρες εξερευνώντας το Challenger Deep, το βαθύτερο γνωστό σημείο του βυθού της Γης, σύμφωνα με το Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole.
Στην πραγματικότητα, «έχουμε καλύτερους χάρτες του φεγγαριού και του Άρη από τον δικό μας πλανήτη», λέει χαρακτηριστικά ο δρ Τζιν Φέλντμαν, ωκεανογράφος στη NASA.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να εξερευνήσουμε τον ωκεανό;
Υπάρχει λόγος που η εξερεύνηση των βαθέων υδάτων είναι τόσο περιορισμένη. Το να ταξιδέψετε στα βάθη του ωκεανού σημαίνει να βυθιστείτε σε τεράστια επίπεδα πίεσης ενώ όσο πιο βαθιά κατεβαίνετε, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος. Το περιβάλλον είναι σκοτεινό χωρίς σχεδόν καθόλου ορατότητα. Οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι ακραίες, αναφέρουν οι ειδικοί.
Πολλοί από τους παράγοντες που κατέστησαν δύσκολο τον εντοπισμό του υποβρυχίου που μετέφερε πέντε άτομα για να εξερευνήσουν τα συντρίμμια του Τιτανικού, είναι επίσης οι λόγοι για τους οποίους μια ολοκληρωμένη εξερεύνηση του βυθού του ωκεανού παραμένει άπιαστη.
Η αναζήτηση στον ωκεανό είναι αρκετά δύσκολη, καθώς ο πυθμένας του είναι πολύ πιο τραχύς συγκριτικά με την ξηρά, αναφέρουν ειδικοί.
Από μια αυστηρά επιστημονική σκοπιά, τα τουριστικά ταξίδια στον πυθμένα του ωκεανού μας βοηθούν να κατανοήσουμε ελάχιστα τα μυστήρια του ωκεανού.
«Τα ανθρώπινα μάτια έχουν δει ένα πολύ μικρό ποσοστό του βάθους, ακόμα και του μεσαίου ωκεανού, ένα απειροελάχιστο ποσό. Και ένα πολύ μικρό μέρος του πυθμένα του έχει χαρτογραφηθεί» αναφέρει χαρακτηριστικά ο δρ Τζιν Φέλντμαν.
Ο λόγος, σημείωσε ο ίδιος, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο κόστος. Τα σκάφη εξοπλισμένα με την εξειδικευμένη τεχνολογία των ηχοεντοπιστικών συστημάτων σόναρ είναι πολυδάπανα, σύμφωνα με τον ίδιο.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια για τη δημιουργία ενός οριστικού χάρτη του πυθμένα του ωκεανού, που θα ονομάζεται Seabed 2030.
