Η διαβίωση κοντά σε πολυσύχναστο δρόμο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο κατάθλιψης σε μεγαλύτερα άτομα, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη. Η σημαντική επίδραση της ρύπανσης του αέρα στην ψυχική υγεία, ιδίως σε επίπεδο πληθυσμού, δημιουργεί σημαντικές ανησυχίες καθώς η αστικοποίηση εξαπλώνεται παγκοσμίως.
Στη μελέτη συμμετείχαν σχεδόν εννέα εκατομμύρια συμμετέχοντες στις Ηνωμένες Πολιτείες, με πάνω από 1,5 εκατομμύριο να εμφανίζουν κατάθλιψη. Εκείνοι που εκτέθηκαν σε υψηλότερες συγκεντρώσεις ρύπων από την κυκλοφορία και τις βιομηχανικές πηγές βρέθηκαν να είναι πιο ευάλωτοι.
Παρατηρήθηκε συσχέτιση μεταξύ της εμφάνισης κατάθλιψης και της έκθεσης σε διοξείδιο του αζώτου (NO2), λεπτά σωματίδια, γνωστά ως PM2.5, και όζον (O3). Τα NO2 και τα PM2.5 εκπέμπονται κυρίως από κινητήρες, εργοστάσια, ξυλόσομπες και τη γεωργία.
Διαβάστε επίσης: Απώλεια βάρους: Κι όμως επηρεάζεται από την… γειτονιά σας
Το O3 παράγεται από την αλληλεπίδραση με το ηλιακό φως κατά τη διάρκεια των θερμών καλοκαιρινών ημερών.
«Η κατάθλιψη σε προχωρημένη ηλικία είναι ένα ζήτημα στο οποίο το κοινό και οι ερευνητές πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή, σε παρόμοιο επίπεδο με τη νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες νευρολογικές παθήσεις», αναφέρει ο Δρ Xinye Qiu του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
«Θα πρέπει να εξαλείψουμε τη ρύπανση ή να τη μειώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, επειδή ενέχει πραγματικό κίνδυνο», συμπληρώνει.
Η μελέτη
Η μελέτη παρακολούθησε τους συμμετέχοντες, όλοι άνω των 64 ετών, για πάνω από μια δεκαετία. Σύμφωνα με τον Dr. Qiu, και οι τρεις ρύποι εμφάνισαν συσχέτιση με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης.
Για τον υπολογισμό της έκθεσης στους ρύπους, η ομάδα χρησιμοποίησε μοντέλα υπολογιστών και έλαβε υπόψη τις αλλαγές στους ταχυδρομικούς κώδικες κατοικίας κατά τη διάρκεια των ετών.
Τα υπάρχοντα στοιχεία υποδηλώνουν επιβλαβείς συσχετίσεις μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των νευροεκφυλιστικών ασθενειών μεταξύ των ηλικιωμένων ενηλίκων. Ωστόσο, η κατανόησή μας για τις επιπτώσεις στις ψυχικές διαταραχές της ύστερης ζωής, όπως η γηριατρική κατάθλιψη, είναι περιορισμένη.
Παρατηρήσαμε επιβλαβείς συσχετίσεις μεταξύ της μακροχρόνιας έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση και του αυξημένου κινδύνου, προσθέτει ο Dr. Qiu στο JAMA Network Open.
Προηγούμενες μελέτες σε ποντίκια δείχνουν ότι οι ατμοσφαιρικοί ρύποι που εισπνέονται από τη μύτη μπορούν να φτάσουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας φλεγμονή στον εγκέφαλο που μπορεί να πυροδοτήσει ορμόνες του στρες που σχετίζονται με γνωστικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης.
Η διαδικασία της γήρανσης θα μπορούσε επίσης να επιδεινώσει αυτές τις επιπτώσεις απελευθερώνοντας προφλεγμονώδεις χημικές ουσίες.
«Ελπίζουμε ότι η μελέτη μας ενθαρρύνει την περαιτέρω διερεύνηση πιθανών περιβαλλοντικών παραγόντων κινδύνου, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση και οι συνθήκες διαβίωσης, για την πρόληψη της γηριατρικής κατάθλιψης», αναφέρουν οι συγγραφείς.
«Εάν μπορέσουμε να διαπιστώσουμε στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ της κατάθλιψης και τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε προληπτικές λύσεις με βάση τον πληθυσμό, όπως η ρύθμιση της ποιότητας του αέρα, ο έλεγχος των εκπομπών και ο πιο πράσινος αστικός σχεδιασμός», προσθέτουν.
