Κατά την εφηβεία, η μυϊκή λειτουργία συνήθως αυξάνεται. Ωστόσο, καθώς συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε, αρχίζει να μειώνεται. Η σαρκοπενία, ένας τύπος μυϊκής εξασθένησης, αποτελεί σοβαρή ανησυχία για τους ηλικιωμένους ενήλικες.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Juntendo στην Ιαπωνία βρήκαν τώρα ότι η δημιουργία μιας συνήθειας άσκησης κατά την παιδική ηλικία μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση αυτής της κατάστασης αργότερα στη ζωή.
Η πρόληψη της σαρκοπενίας είναι μια σημαντική στρατηγική για την πρόληψη της αναπηρίας και της ανάγκης για μακροχρόνια φροντίδα στην τρίτη ηλικία. «Με τη διαπίστωση της συσχέτισης, μπορούμε να προχωρήσουμε ένα βήμα πιο κοντά στη μείωση των παραγόντων κινδύνου της σαρκοπενίας στους ηλικιωμένους», εξηγούν οι ερευνητές.
Διαβάστε επίσης: Γυμναστική: Κάντε την άσκηση μέρος της οικογενειακής ρουτίνας
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τις συνήθειες άσκησης 1.607 ενηλίκων ηλικίας 65 έως 84 ετών. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μια εξέταση υγείας που περιελάμβανε τον δείκτη σκελετικών μυών, τη δύναμη χειρολαβής, καθώς και την ταχύτητα βάδισης.
Οι ερευνητές χώρισαν τους συμμετέχοντες σε τέσσερις ομάδες: καμία άσκηση σε καμία από τις δύο περιόδους, άσκηση μόνο κατά την εφηβεία, άσκηση μόνο κατά την τρίτη ηλικία και άσκηση και στις δύο περιόδους. Μέτρησαν επίσης τη χαμηλή μυϊκή απόδοση σύμφωνα με τη χαμηλή μυϊκή δύναμη ή/και τη χαμηλή ταχύτητα βάδισης.
Γιατί είναι σημαντικό μεγαλώνοντας για ένα παιδί να γυμνάζεται
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το 6,6% των ανδρών και το 1,7% των γυναικών είχαν σαρκοπενία. Χαμηλή μυϊκή μάζα είχε το 14,3 % των ανδρών και το 5,2 % των γυναικών, ενώ η χαμηλή μυϊκή απόδοση ήταν κοινή στο ένα τέταρτο των ανδρών και σε μία στις πέντε γυναίκες.
Επιπλέον, στους άνδρες, οι πιθανότητες να έχουν σαρκοπενία, χαμηλή μυϊκή μάζα και χαμηλή μυϊκή απόδοση ήταν χαμηλότερες σε όσους ασκούνταν τόσο ως έφηβοι όσο και ως μεγαλύτεροι ενήλικες. Για τις γυναίκες, παρατηρήθηκε η ίδια συσχέτιση για τη χαμηλή μυϊκή απόδοση.
Η άσκηση όχι μόνο κατά την τρίτη ηλικία αλλά και κατά την εφηβεία, δηλαδή το γυμνάσιο και το λύκειο, μπορεί να επηρεάσει τη διατήρηση της λειτουργίας των σκελετικών μυών στην τρίτη ηλικία.
Με την εμπέδωση της συνήθειας της άσκησης κατά την εφηβεία, οι άνθρωποι μπορούν να προλάβουν διάφορα προβλήματα μεγαλώνοντας. Μακροπρόθεσμα, η άσκηση κατά την εφηβεία έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την ποιότητα ζωής, παρέχοντας τη διατήρηση της λειτουργίας των σκελετικών μυών σας.
Οι κίνδυνοι της μυϊκής εξασθένησης κατά την τρίτη ηλικία
Η μυϊκή εξασθένηση κατά την τρίτη ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε διάφορους κινδύνους για την υγεία και να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής του ατόμου.
Αυξημένος κίνδυνος πτώσεων: Η μυϊκή αδυναμία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ισορροπίας, καθιστώντας τους ηλικιωμένους πιο επιρρεπείς σε πτώσεις. Οι πτώσεις αποτελούν κύρια αιτία τραυματισμών και νοσηλείας σε αυτή την ηλικιακή ομάδα και μπορεί να οδηγήσουν σε κατάγματα, τραυματισμούς στο κεφάλι και άλλες επιπλοκές.
Μειωμένη κινητικότητα και ανεξαρτησία: Οι εξασθενημένοι μύες μπορεί να δυσκολέψουν τους ηλικιωμένους να εκτελούν καθημερινές δραστηριότητες, όπως το περπάτημα, το ανέβασμα σκαλοπατιών ή το σήκωμα από μια καρέκλα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της ανεξαρτησίας και σε αυξημένη εξάρτηση από τους φροντιστές ή τις βοηθητικές συσκευές.
Αδυναμία: Η μυϊκή αδυναμία μπορεί να συμβάλει στην ευθραυστότητα, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μειωμένη δύναμη, αντοχή και φυσιολογική λειτουργία. Τα εύθραυστα άτομα διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένης της αναπηρίας, της νοσηλείας και του θανάτου.
Οστεοπόρωση: Οι αδύναμοι μύες μπορεί να επιταχύνουν την απώλεια οστικής μάζας, συμβάλλοντας στην οστεοπόρωση και τον αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων.
Μεταβολικές διαταραχές: Η απώλεια μυών μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένο μεταβολικό ρυθμό, ο οποίος μπορεί να συμβάλει στην παχυσαρκία, τον διαβήτη τύπου 2 και τις καρδιαγγειακές παθήσεις.
