Στην Ελβετία, ένας στους τρεις εργαζόμενους υποφέρει από εργασιακό στρες. Αυτοί που επηρεάζονται συχνά δεν συνειδητοποιούν ότι οι σωματικοί και ψυχικοί τους πόροι μειώνονται μέχρι να είναι πολύ αργά. Αυτό καθιστά ακόμη πιο σημαντικό τον εντοπισμό του εργασιακού άγχους όσο το δυνατόν νωρίτερα εκεί που εμφανίζεται: στον χώρο εργασίας.
Οι ερευνητές του ETH Zurich κάνουν τώρα ένα κρίσιμο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Χρησιμοποιώντας νέα δεδομένα και μηχανική μάθηση, έχουν αναπτύξει ένα μοντέλο που μπορεί να πει πόσο αγχωμένοι είμαστε μόνο από τον τρόπο που πληκτρολογούμε και χρησιμοποιούμε το ποντίκι μας.
Τα άτομα με εργασιακό στρες πληκτρολογούν και κάνουν κλικ διαφορετικά
Και υπάρχουν και άλλα: «Το πώς πληκτρολογούμε στο πληκτρολόγιό μας και κινούμε το ποντίκι μας φαίνεται να είναι καλύτερος προγνωστικός παράγοντας για το πόσο αγχωμένοι νιώθουμε σε ένα περιβάλλον γραφείου από τον καρδιακό μας ρυθμό» αναφέρει η συγγραφέας της μελέτης Mara Nägelin, μαθηματικός.
Διαβάστε επίσης: Καθιστική ζωή: Πώς επηρεάζει το σώμα μας;
Εάν εφαρμοστούν σωστά, αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για την πρόληψη του αυξημένου άγχους στον εργασιακό χώρο από νωρίς.
Οι ερευνητές του ETH απέδειξαν σε ένα πείραμα ότι οι αγχωμένοι άνθρωποι πληκτρολογούν και κινούν το ποντίκι τους διαφορετικά από εκείνους που είναι πιο χαλαροί.
«Οι άνθρωποι που είναι αγχωμένοι μετακινούν τον δείκτη του ποντικιού πιο συχνά και με μικρότερη ακρίβεια και καλύπτουν μεγαλύτερες αποστάσεις στην οθόνη. Οι χαλαροί άνθρωποι, από την άλλη πλευρά, ακολουθούν μικρότερες, πιο άμεσες διαδρομές για να φτάσουν στον προορισμό τους και χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να το κάνουν» αναφέρει η Mara Nägelin.
Τι είναι η νευροκινητική θεωρία θορύβου
Επιπλέον, οι άνθρωποι που νιώθουν άγχος στο γραφείο κάνουν περισσότερα λάθη όταν πληκτρολογούν. Γράφουν σε κομμάτια με πολλές σύντομες παύσεις. Οι πιο χαλαροί κάνουν λιγότερες αλλά μεγαλύτερες παύσεις όταν πληκτρολογούν σε ένα πληκτρολόγιο.
Η σύνδεση μεταξύ του άγχους και της πληκτρολόγησης και της κίνησης του κέρσορα μπορεί να εξηγηθεί με αυτό που είναι γνωστό ως νευροκινητική θεωρία θορύβου.
«Τα αυξημένα επίπεδα στρες επηρεάζουν αρνητικά την ικανότητα του εγκεφάλου μας να επεξεργάζεται πληροφορίες. Αυτό επηρεάζει επίσης τις κινητικές μας δεξιότητες» εξηγεί η ψυχολόγος Jasmine Kerr, η οποία είναι συν-συγγραφέας της μελέτης.
Για να αναπτύξουν το μοντέλο τους, οι ερευνητές του ETH παρατήρησαν 90 συμμετέχοντες στο εργαστήριο να εκτελούν εργασίες γραφείου που ήταν όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πραγματικότητα, όπως προγραμματισμός ραντεβού ή καταγραφή και ανάλυση δεδομένων.
Κατέγραψαν τη συμπεριφορά του ποντικιού και του πληκτρολογίου των συμμετεχόντων καθώς και τους καρδιακούς παλμούς τους. Επιπλέον, οι ερευνητές ρώτησαν τους συμμετέχοντες αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του πειράματος πόσο αγχωμένοι ένιωθαν.
«Μας εξέπληξε το γεγονός ότι η πληκτρολόγηση και η συμπεριφορά του ποντικιού ήταν καλύτερος προγνωστικός παράγοντας για το πώς αισθάνονταν καλύτερα τα άτομα με άγχος από τον καρδιακό ρυθμό», λένε οι ερευνητές.
Εξηγεί ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι καρδιακοί παλμοί των συμμετεχόντων στις δύο ομάδες δεν διέφεραν τόσο πολύ όσο σε άλλες μελέτες. Ένας πιθανός λόγος είναι ότι στην ομάδα ελέγχου δόθηκαν επίσης δραστηριότητες για εκτέλεση, κάτι που συνάδει περισσότερο με την πραγματικότητα του χώρου εργασίας.
