Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του να είναι κανείς μόνος και του να επιλέγει να είναι μόνος, και όλα αυτά έχουν να κάνουν με τη νοοτροπία του. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι άνθρωποι που αισθάνονται συχνά μοναξιά σκέφτονται και επεξεργάζονται τον κόσμο διαφορετικά, ανεξάρτητα από το μέγεθος του κοινωνικού τους κύκλου.

Χρησιμοποιώντας τομογραφίες εγκεφάλου, οι ερευνητές στην Καλιφόρνια ανακάλυψαν εγκεφαλικές αντιδράσεις που προδιαθέτουν ορισμένους ανθρώπους σε αισθήματα μοναξιάς, ακόμη και αν αλληλεπιδρούν τακτικά με άλλους.

«Διαπιστώσαμε ότι τα μοναχικά άτομα είναι εξαιρετικά ανόμοια με τους συνομηλίκους τους ως προς τον τρόπο που επεξεργάζονται τον κόσμο γύρω τους ... ακόμη και όταν λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των φίλων που έχουν», εξηγούν οι ερευνητές.

Διαβάστε επίσης: Υγεία: Πόσο επικίνδυνη είναι η μοναξιά;

Η ομάδα πραγματοποίησε 90λεπτες μαγνητικές τομογραφίες fMRI σε 63 πρωτοετείς φοιτητές πανεπιστημίου. Κατά τη διάρκεια οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν 14 βίντεο κλιπ. Στη συνέχεια, ανέφεραν πόσο κοινωνικά συνδεδεμένοι αισθάνονταν με άλλους χρησιμοποιώντας την κλίμακα μοναξιάς UCLA Loneliness Scale.

Τα αποτελέσματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν μαζί με τα αποτελέσματα μιας έρευνας κοινωνικής δικτύωσης που πραγματοποίησε η ομάδα νωρίτερα κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους.

Η έρευνα ζητούσε από τους ανθρώπους να αναφέρουν τα ονόματα καθενός από τους συμφοιτητές τους, τους ανθρώπους με τους οποίους έτρωγαν τακτικά γεύματα και εκείνους με τους οποίους έκαναν κατά τα άλλα παρέα κατά τους πρώτους μήνες της φοιτητικής τους ζωής.

Οι άνθρωποι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η ομάδα των «μοναχικών» αποτελούνταν από άτομα που σημείωναν υψηλή βαθμολογία στην κλίμακα μοναξιάς. Η δεύτερη ομάδα ήταν η ομάδα των κοινωνικά εμπλεκόμενων ατόμων που σημείωσαν χαμηλή βαθμολογία στην κλίμακα UCLA.

Οι επιστήμονες βρήκαν 2 περιοχές που συνδέονται με τα συναισθήματα μοναξιάς

Εξετάζοντας τις τομογραφίες του εγκεφάλου, οι συγγραφείς της μελέτης παρατήρησαν διαφορές στην εγκεφαλική δραστηριότητα μεταξύ των δύο ομάδων.

Οι διαφορές επικεντρώθηκαν κυρίως σε δύο περιοχές: το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας (εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με την ερμηνεία αφηγήσεων και φιλίας) και τις περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την ανταμοιβή.

Η ομάδα υποδηλώνει ότι οι μοναχικοί άνθρωποι επεξεργάζονται τις καταστάσεις με πιο μοναδικό τρόπο από τους άλλους, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί κάποιοι μπορεί να αισθάνονται παραμελημένοι.

Μια πιθανότητα είναι ότι τα μοναχικά άτομα δεν βρίσκουν αξία στις ίδιες πτυχές των καταστάσεων με τους συνομηλίκους τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο στον οποίο τα μοναχικά άτομα αντιλαμβάνονται ότι είναι διαφορετικά από τους συνομηλίκους τους. Αυτό μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε περαιτέρω προκλήσεις στην επίτευξη κοινωνικής σύνδεσης.

Μια άλλη ιδέα είναι ότι η ίδια η μοναξιά θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο σκέφτεται με την πάροδο του χρόνου. Η κατανόηση περισσότερων στοιχείων για το πώς σκέφτονται οι μοναχικοί άνθρωποι όχι μόνο θα προωθούσε την κοινή κατανόηση αλλά και θα εντόπιζε νέους τομείς για τη μείωση της μοναξιάς.