Έχετε μια φαγούρα που φαίνεται να επανέρχεται πάντα; Ερευνητές από το Ινστιτούτο Salk ρίχνουν επιτέλους φως στην επιστήμη της φαγούρας.
Η μελέτη τους, που δημοσιέυτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuron, ανέλυσε τα εγκεφαλικά μοτίβα που διέπουν τις αντιδράσεις φαγούρας–ξυσίματος και τις συνθήκες χρόνιας φαγούρας σε ποντίκια. Ανακάλυψαν ότι διαφορετικές νευρικές οδοί οδηγούν διαφορετικές ποικιλίες φαγούρας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι η περιστασιακή φαγούρα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια απλή ενόχληση, αλλά αξίζει να θυμόμαστε ότι σε εξελικτικό επίπεδο η φαγούρα εξυπηρετεί έναν πραγματικό σκοπό.
Η φαγούρα χρησιμεύει ως προστατευτικό σήμα για αμέτρητα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, για να αποτρέψει τα παράσιτα από το να εισάγουν δυνητικά επικίνδυνα παθογόνα στο σώμα.
Διαβάστε επίσης: Κατοπτρικοί νευρώνες: Τι άλλο κάνουν εκτός από το να μιμούνται το χασμουρητό;
Για παράδειγμα, αν ένα κουνούπι προσγειωθεί στο χέρι ενός ατόμου, συχνά θα αισθανθεί την παρουσία του στο δέρμα του και θα ξύσει γρήγορα το σημείο για να το απομακρύνει.
Αυτός ο τύπος κνησμού είναι μηχανικός. Ενώ ο κνησμός που προκύπτει από έναν ερεθιστικό παράγοντα (όπως το σάλιο του κουνουπιού, αν αυτό τσιμπήσει το χέρι του εν λόγω ατόμου) είναι ένας χημικός κνησμός.
Η νέα έρευνα
Ενώ και οι δύο τύποι κνησμού οδηγούν γενικά στην ίδια αίσθηση, η τελευταία έρευνα δείχνει τώρα ότι, στα ποντίκια, μια ειδική εγκεφαλική οδός οδηγεί τη μηχανική αίσθηση, ενώ μια ξεχωριστή και διακριτή νευρική οδός κωδικοποιεί τον χημικό κνησμό.
Συνολικά, οι ερευνητές αποκάλυψαν ότι ένας μικρός πληθυσμός νευρώνων αναμεταδίδει τις πληροφορίες για τη μηχανική φαγούρα από τον νωτιαίο μυελό στον εγκέφαλο και εντόπισαν τα νευροπεπτιδικά σήματα που ρυθμίζουν και τους δύο τύπους φαγούρας.
Η μελέτη αυτή παρέχει θεμελιώδεις γνώσεις σχετικά με το πώς αυτές οι δύο μορφές φαγούρας κωδικοποιούνται από τον εγκέφαλο και ανοίγει νέους δρόμους για θεραπευτικές παρεμβάσεις για ασθενείς που πάσχουν από μια σειρά χρόνιων καταστάσεων φαγούρας, συμπεριλαμβανομένης της εκτοπικής δερματίτιδας και της ψωρίασης.
Ο εγκέφαλός σας έχει έναν ειδικό «συναγερμό» για τη φαγούρα
Οι ανακαλύψεις αυτές βασίζονται σε προηγούμενες εργασίες, οι οποίες εντόπισαν τους νευρώνες στο νωτιαίο μυελό που ελέγχουν τη μηχανική φαγούρα, αλλά όχι τη χημική φαγούρα.
Γνωρίζουμε από προηγούμενη μελέτη ότι μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου χρησιμεύει ως κέντρο συναγερμού για σήματα απειλής, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά μέσα στο σώμα. Έχει παρατηρηθεί ότι μια συγκεκριμένη ομάδα νευρώνων φάνηκε ιδιαίτερα κρίσιμη για την κωδικοποίηση των σημάτων απειλής.
Έτσι, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε αυτούς τους νευρώνες και να εξακριβώσει αν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη μεταβίβαση των σημάτων μηχανικής φαγούρας σε αυτό το κέντρο συναγερμού.
Χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό γενετικών προσεγγίσεων και φορητών μικροσκοπίων που επέτρεψαν στην ομάδα να δει πραγματικά τη δραστηριότητα που προκαλείται από τη φαγούρα σε μεμονωμένους νευρώνες ποντικών.
Αυτό οδήγησε στην ανακάλυψη ότι αφαιρώντας ένα ανασταλτικό μονοπάτι που εμπλέκεται στη φαγούρα, μπορούσαν να ενεργοποιήσουν μια μηχανική φαγούρα.
Στη συνέχεια, αφού παρατήρησαν την επακόλουθη δραστηριότητα και τις αλλαγές που συνέβαιναν στο εγκεφαλικό στέλεχος, οι συγγραφείς της μελέτης είδαν ότι διαφορετικά κύτταρα ανταποκρίνονταν είτε σε μηχανική είτε σε χημική φαγούρα.
Αυτό βοήθησε την ερευνητική ομάδα να ταξινομήσει τις διακρίσεις μεταξύ μιας οδού χημικής φαγούρας και μιας οδού μηχανικής φαγούρας, καθώς και να προσδιορίσει με σαφήνεια τα μόρια που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ρύθμισης.
